آرش عزیزی
صورت مشخص آن‌چه در همه دنیا بویش می‌آید، یعنی برنامه‌های ریاضت‌کشی برای کارگران و مردم، برای استان ما، انتاریو، این هفته از راه رسید.
وزیر مالی دولت لیبرال انتاریو، دوایت دانکن، این هفته اعلام کرد که از کارگران بخش دولتی می‌خواهد برای دو سال حقوق خود را افزایش ندهند و سه شنبه این هفته با رهبران اتحادیه‌های کارگری دیدار کرد تا این خبر نافرخنده را به گوش‌شان برساند.
دانکن با حدود ۶۰ نفر از رهبران اتحادیه‌ها که کارگران استان‌ها، مدارس و دانشگاه‌های انتاریو را نمایندگی می‌کنند دیدار کرد و گفت به «همکاری» آن‌ها نیاز دارد تا هزینه‌های دولت در بخش آموزش و پرورش، خدمات درمانی و خدمات عمومی را کاهش دهد.
او در سخنان خود گفت: «ما ایجاد شغل و رشد اقتصادی را به خطر نیانداخته‌ایم و نمی‌اندازیم. در ضمن خدمات عمومی که انتاریویی‌ها انتظارش را دارند و لیاقتش را هم دارند به خطر نمی‌اندازیم».
در پایان سخنرانی دانکن، هیچ کس حاضر به تشویق او نشد و رهبران کارگری وزیر لیبرال را مورد سئوال قرار دادند که چرا دولت می‌خواهد کسری بودجه‌اش را (که پیش بینی می‌شود در سال مالی جاری به ۱۹ میلیارد و ۷۰۰ میلیون دلار برسد) بر دوش کارگران بخش دولتی حل کند که بسیاری همین الان دستمزدهای پایینی دارد.
وارن توماس، رئیس اتحادیه کارگران خدمات عمومی انتاریو در صحبت‌های خود گفت: «این‌که او چیزی می‌خواهد دلیلی نمی‌شود ما هم به حرفش گوش دهیم. او می‌خواهد بودجه را بر دوش کارگران حل کند و به نظر من این کار درستی نیست.»
پیش از این دانکن هنگام ارائه بودجه در ماه مارچ گفته بود دولت پولی برای افزایش حقوق دکترها، پرستاران، معلمان و استادان دانشگاه ندارد. اما نکته‌ی مهمی که در بودجه آمده بود این بود که، بر خلاف اقدامی که دولت نیودموکراتِ باب ری در اوایل دهه ۹۰ انجام داد، او به قراردادهای کنونی کارگران که شامل بیش از ۷۰۰ هزار کارگر اتحادیه‌ای می‌شود و تا ۲ سال دیگر دوام دارد، احترام می‌گذارد و آن‌ها را لغو نمی‌کند.
خرج حقوق‌های کارگران شامل بیش از نیمی از خرج‌های دولت انتاریو می‌شود (یعنی حدود ۵۰ میلیارد دلار). دولت پیش از این حقوق ۳۵۰ هزار کارگر بی‌اتحادیه را برای دو سال متوقف کرده است و این سالی ۷۵۰ میلیون دلار صرفه‌جویی است.
دانکن در سخنان خود هنوز نگفته که اگر دستمزد کارگران اتحادیه‌ای هم متوقف شود دولت چقدر صرفه‌جویی می‌کند، اما گفته این صرفه‌جویی‌ها را می‌خواهد خرج خدمات درمانی، آموزش و پرورش و سایر برنامه‌های اجتماعی کند.
منتقدان این برنامه‌های ریاضت‌کشی مردم توسط دولت لیبرال، که پس از منتقل کردن مالیات از سوی شرکت‌ها به دوش مردم (با ترکیب مالیات فدرال و استانی) می‌آید، می‌گویند لیبرال‌ها برای حل مشکل کسری بودجه باید از ثروتمندان مالیات بگیرند و نه که دست به کاهش دستمزد کارگران بکنند. انتظار می‌رود این حمله دانکن به کارگران انتاریو با واکنش شدیدی مواجه شود، تا جایی که روزنامه تورنتواستار، که سرمقاله خود آن با حرکت دانکن موافق بود و از این می‌گفت که مخالفت با آن تنها کمک می‌کند تا مایک هریسِ جدید (تیم هوداک، رهبر محافظه‌کاران انتاریو) به قدرت برسد، کاریکاتوری در شماره روز سه‌شنبه خود چاپ کرد که در آن دالتون مک‌گینتی، نخست‌وزیر انتاریو، روی دوش دانکن که کتاب «توقف دستمزدها» را در دست دارد می‌زند و می‌گوید:«یا بخت و یا اقبال» در حالی که وزیر لیبرال با سیل عظیمی از کارگران که گیوتینی برایش برپا کرده‌اند روبرو می‌شود.
