هفته گذشته نشست مشترکی بین خبرگان و کارشناسان دو رشته مهم بیمه بود که پیرامون نقاط مشترک و افتراق بحث کردند. همانگونه که مطلع هستید در اکثر موارد، رشته های بیمه با هم نقاط مشترک بسیاری دارند و بر اصول اولیه یکسانی پایه گذاری شده اند. شاید تنها موردی که بیمه های عمر را از دیگر رشته های بیمه متمایز می کند اصل خسارت یا غرامت باشد. اجازه می خواهد برای بهتر روشن شدن این مطلب نظر شما خوانندگان محترم را به نکات ذیل که اصول اولیه و بنیادی بیمه است جلب نماید:
۱- اصل اعلای حسن نیت Utmost Good Faith: هر رشته بیمه متکی بر اصل مهم و غیر قابل تغییری است که به حسن نیت معروف است. این اصل حقوقی تاکید بسیار زیادی بر صداقت و امانت داری دو طرف قرارداد بیمه دارد. به عبارت دیگر بیمه گذار (خریدار بیمه) و بیمه گر (شرکت بیمه) را تشویق و ملزم می کند تا در زمان تنظیم قرارداد تمامی حقایق و مواردی که به مال بیمه یا مورد بیمه و یا بیمه شده مربوط می شود تمام و کمال تشریح نمایند تا شرکت بیمه بتواند ریسک های نهان و پنهان را شناسایی نموده و منطبق بر آن اصول حق بیمه را تعیین کند در مقابل شرکت بیمه هم در زمان خسارت بایستی تمامی توان خود را به کار ببندد تا بیمه گذار به شرایط قبل از تحقق خطر برسد و خسارتش تمام و کمال جبران شود. (این اصل در بیمه های عمر و اموال و اشیاء یکسان است).
۲-اصل نفع بیمه ای Insurable Interest: هر شخصی یا سازمانی که مالی یا جانی را بیمه می کند بایستی روی آن اصطلاحا نفع بیمه ای داشته باشد. به عبارت دیگر همسایه شما قادر نیست که منزل مسکونی شما را به نفع خودش بیمه کند تا اگر آتش گرفت خسارتش را از شرکت بیمه دریافت کند. به عبارت حقوقی مال توسط صاحبش بایستی بیمه شود یا کسی که از ضررش متحمل خسارت شود(این اصل در بیمه های عمر و اموال و اشیاء یکسان است).
۳-اصل خسارت یا غرامت Indemnity: در بیمه های اموال هر مالی می بایستی تا سقف ۱۰۰% ارزش آن بیمه شود مثلا ماشین یا خانه شما حداکثر تا ارزش واقعی آن قابل بیمه کردن هستند و اگر بیشتر یا کمتر بیمه شوند در زمان خسارت فقط حداکثر تا سقف ارزش واقعی خسارتش پرداخت می شود و نه بیشتر این اصل در بیمه های عمر رعایت نمی شود هر بیمه شده ای می تواند از چندین شرکت بیمه تا سقف های دلاری متفاوتی بیمه خریداری نماید، دلیلش هم آن است که افراد قابل قیمت گذاری نیستند، البته شرکت های بیمه هر کسی را مثلا به ۱۰ میلیون دلار بیمه نمی کنند ولی دلیلش آن نیست که معتقدند آن فرد ارزش ندارد، بلکه از لحاظ تفکیک ریسک می خواهند مدیریت کنند.
۴- اصل جانشینی Subrogation: شرکت بیمه بعد از پرداخت خسارت با توجه به این اصل قادر است به مقصران حادثه مراجعه و از ایشان یا شرکت بیمه نامبردگان طلب خسارتی را نماید که به بیمه گذار خود کرده است. به عبارت دیگر این بخش که به ریکاوری معروف است تازه بعد از پرداخت خسارت شروع به فعالیت می کند (این اصل در بیمه های عمر و اموال و اشیاء یکسان است).
در خاتمه نظر شما را به این نکته مهم جلب می کنم که یکی از مهمترین بخش های بیمه کردن آن است که مال بیمه شده به ارزش واقعی خود بیمه شود. حتما از نظر کارشناسان بیمه ای در این خصوص بهره ببرید.
