مروری بر تعالیم بهائی
بهائیان در سرتاسر عالم روز اول و دوم نوامبر را که تولد دو پیامبر ایرانی است جشن می‌گیرند.
در نیمه قرن نوزدهم میلادی بسیاری از مردم جهان منتظر دو ظهوری بودند که کتب مقدس‌شان وعده داده بود و مشتاقانه در انتظار و طلوع عصر جدیدی بودند. روز اول نوامبر مصادف با تولد سیدعلی محمد ملقب به (باب) به معنای در یا دروازه می‌باشد. با آن که خود صاحب کتاب و شریعتی مستقل بودند ولی رسالت ایشان برای بشارت به ظهور حضرت بهاءالله بود. ایشان نوید به ظهوری اکبر و اعظم از رسالت خویش را داده و در این باره در بسیاری از آثار خویش تاکید شدید فرمودند.
روز دوم نوامبر مصادف با تولد حضرت بهاءالله است و بهائیان را اعتقاد بر این است که حضرت بهاءالله موعود کلیه کتب مقدسه ادیان گذشته هستند و آئینی جدید را برای دنیای امروز به ارمغان آورده‌اند.
حضرت بهاءالله در خاندان یکی از اشراف بزرگ عهد قاجار به نام میرزا عباس نوری مشهور به میرزا بزرگ (پدر بزرگوارشان) که از نواده‌های سلسله ساسانی بودند در تهران متولد شدند. روزگار کودکی و جوانی را در کمال رفاه سپری نمودند. رفتار و کردار و تمایلات حضرت بهاءالله از دوران کودکی تا عنفوان جوانی برای همگان بسیار شگفت انگیز بود چرا که بیشتر اوقات و سرمایه خود را صرف کمک و مراقبت از فقرا نمودند.
پیام اصلی حضرت بهاءالله برای نوع انسان در این عصر پیام صلح، وحدت و عدالت است، می‌فرمایند:
مقصود از این ظهور اصلاح عالم و راحت امم بوده. این اصلاح و راحت ظاهر نشود، مگر به اتحاد و اتفاق….
حضرت بهاءالله به دستور ناصرالدین شاه از ایران به عراق و سپس با دستور دو پادشاه ایران و عثمانی به ترکیه و نهایتاً به زندان مخوف عکا در فلسطین آن زمان تبعید شدند. ایشان در دوران تبعید آثار متعددی نازل فرمودند که تعدادشان به بیش از ۱۰۰ جلد می‌رسد. این آثار آثاری عرفانی، اخلاقی، اجتماعی، قوانین و اعلان متهورانه ظهورشان و فرا رسیدن عصری جدید را به شاهان و فرمانروایان جهان از جمله پاپ بی نهم، ناپلئون سوم، ملکه ویکتوریا، ناصرالدین شاه، ویلهم اول قیصر آلمان، فرانس ژرف لامپراطور اتریش و عبدالعزیز سلطان عثمانی ارسال فرمودند.
حضرت عبدالبهاء فرزند و جانشین حضرت بهاءالله رسالت پدر خویش را با این عبارات توصیف می‌فرمایند:
(حضرت بهاءالله) همه این مصائب را حمل فرمود، همه این بلایا و رنج را تحمل نمود تا مظهر عبودیت و خدمت در این عالم انسانی ظاهر گردد. صلح اعظم تحقق یابد، نفوس انسانی ملائکه آسمانی شوند، معجزات ملکوت در میان مردم ظاهر شود. ایمان انسان‌ها محکم و کامل شود، فکر بشر که موهبت گرانبها و بی نظیر الهی است در هیکل انسانی نهایت کمال حاصل نماید، قلوب ما روشن و درخشان شود، ارواحمان جلال یابد، سیئات (گناهان) بدل به حسنات (خوبی‌ها) گردد، جهل‌مان علم شود، ما به ثمرات حقیقی انسانیت رسیم و کمالات آسمانی کسب کنیم. هر چند این جهانی هستیم در ملکوت آسمانی سیر نمائیم. هر چند فقیر و بی‌چیزیم از گنج حیات ابدی بهره گیریم. برای این مقصود بود که تحمل این بلایا و مشقات فرمود.
خوانندگان عزیز، در صورتیکه مایل به دریافت نسخه ای از مقاله فوق از طریق ایمیل هستید و یا راجع به تعالیم بهائی سؤالی دارید لطفا با ما تماس بگیرید: پیامگیر : ۷۴۰۰-۸۸۲-۹۰۵ ، ایمیل: anyquestionsplease@gmail.com
وب سایت برای برخی از کتابهای فارسی بهائی : www.reference.bahai.org/fa
