شهروند- نسرین الماسی: نام سهیل پارسا برای تئاتری ها و تئاتردوستان شده است اسم رمزی که راحت با آن می توان از شک ها و دودلی ها برای رفتن و دیدن و حمایت کردن از یک کار خوب تئاتری عبور کرد، با خیال راحت در سالن نشست و خود را آماده دیدن کاری کرد که هر بار از خودش عبور می کند و مرز دیگری را به قلمرو توانایی هایش می افزاید.
امید که همیشه و همچنان مایه سربلندی و رضایت و خشنودی ما ایرانی کانادایی ها، و در وجه غالب ایرانیان در سراسر جهان باشد، که توان و بینش و هنرش مایه مباهات همگان است.
جمعه ۲۸ اکتبر ساعت ۸ تا ۱۰ شب میهمانی معرفی تولیدات فارسی انگلیسی کمپانی مدرن تایمز سهیل پارسا در مرکز هنری ریچموندهیل بود. یک شب استثنایی. اغراق و تعارف نیست. همه چیزش تازه بود و زیبا، حتی کیترینگش. رفعت و نادر(کیترینگ باران) میزی زیبا با خوردنی هایی خوشمزه که هر لقمه اش بسان یک اثر هنری بود آراسته بودند تا درخور برنامه ای باشد که قرار بود ساعتی دیگر در سالن به اجرا گذاشته شود.
بنفشه طاهریان که روی بسیاری از صحنه ها او را در قالب بازیگر و یا مجری دیده ایم، و هر بار تسلطش را بر کارش شاهد بوده ایم، این بار تر و تازه تر و مدرن تر روی صحنه ظاهر شده بود و از فرم سنتی مجری گری فاصله گرفته بود. و البته این تمام زحمتی نبود که او برای برگزاری آن شب به دوش کشیده بود، که به عنوان میزبان سهم مهمی در آن شب به عهده داشت. مسئولیت اجرایی این میهمانی زیبا بر عهده بنفشه طاهریان بود.
و اما اجرای آفرین منصوری (موسیقیدان و آواز خوان) که بی همراهی موزیک گوشنوازترین آوا و صوت را به خانه ی دل های ما حضار سراپا گوش و چشم روانه کرد، یکی از بخش های مهم این شب استثنایی بود.
روخوانی ـ اجرای تکه ای از آرش به سه زبان فارسی- انگلیسی و اسپانیایی اوج دیگری از این شبی بود که همه چیزش با تار و پود هنر بافته شده بود، تا ما شرکت کنندگان مشتاق را به مرحله ی دیگری از لذت بردن از هنر رهنمون کند.
سهیل پارسا فارسی اش را اجرا کرد، پیتر فاربریج انگلیسی و”بی پیتزانو” اسپانیایی اش را! اویی که هنر بازیگری را در اوج خودش آنهم فقط با روخوانی متن به اجرا گذاشت. چه زیبا و پر قدرت و پر صلابت این بازیگر بر روی صحنه می درخشید. بی جهت نیست که او جایزهDora برای بهترین بازیگر زن در نمایش عروسی خون از محصولات کمپانی “مدرن تایمز” و همچنین جایزه منتقدان تورنتو برای بهترین بازیگر زن برای عروسی خون را در سال ۲۰۱۵ از آن خود کرده است.
و البته که نمی شود از رقص زیبایی که توسط لیلیا لئون، روشنک جابری، و “کارلا ملو گورانی کی اووا” اجرا شد، چشم پوشی کرد.
بی گمان بسیاری از حمایت کنندگان این برنامه که برای سهیل پارسا و هنرش ارج ویژه ای قائل هستند، از این که این هنرمند ایرانی کانادایی و کارهایش را پشتیبانی کنند، بر خود می بالند.
به امید آن که جامعه پرتوان و مسئول ایرانی کانادایی با حمایت های خود از هنرمندان جامعه، در غنای هر چه بیشتر جامعه مان همچون همیشه ثابت قدم باشد و با آرزوی موفقیت بیشتر و بیشتر برای سهیل پارسا و کمپانی مدرن تایمز.
