نوشته: محمد بدری گولتکین
شعار اصلی تبلیغاتی “آکپ” AKP{حزب عدالت و توسعه} در رفراندومی که برگزار خواهد شد {۱۶ آوریل ۲۰۱۷}، معلوم شد:
“پکک” PKK “نه” می گوید.”سازمان ترور فتح الله گولن” FETÖ “نه” می گوید، “حدپ” HDP (حزب دموکراتیک خلق ها) “نه” می گوید. بدین خاطر ما، “آری” می گوئیم”.
البته، تبلیغاتی از این نوع، از لحاظ آکپ، بیانگر بیچارگی و عجز است. زیرا آکپ، قادر نیست از تغییراتی که در قانون اساسی خود داده است، دفاع کند، و نمی تواند فایده سیستم ریاست را به مردم توضیح دهد، در واقع به گل نشسته است. آنها قصد دارند توجه را، از تغییرات قانون اساسی، و این که، با این قانون اساسی چه چیزی را بدست آورده و چه چیزهایی را از دست خواهیم داد، به حساس ترین مسئله ملت، که عبارت از “مخالفت با پکک و حامیان آن” است، بکشانند.
پکک مخالف سیستم ریاست نیست
در حالی که می دانیم پکک مخالف سیستم ریاست نیست.
همین دیروز، در اثنای بحث درباره تغییر قانون اساسی {در مجلس}، حدپ موضع حقیقی خود را رو کرد. آنها، به تغییر قانون اساسی “نه” نگفتند، بلکه در رای گیری شرکت نکردند!
نظرات پکک و حدپ درباره سیستم ریاست را می دانیم. اوجالان اعلام کرده است که مخالف سیستم ریاست نیست.
طبق صورت جلسه دیدار هیئت حدپ مرکب از، “پروین بولدان”، “سرری ثریا اؤندر” و “آلتان تان” با اوجالان در زندان “ایمرالی” که توسط “نامیک دوروکان” در “روزنامه ملیت” انتشار یافت، اوجالان می گوید:”می توان در مورد سیستم ریاست فکر کرد. ما از ریاست آقای طیب اردوغان حمایت می کنیم”. (روزنامه ملیت ۲۸ فوریه ۲۰۱۶)
این واقعیت را بیش از همه آکپ می داند. “یالچین دوغان” {از مشاورین اردوغان} که مذاکرات “گشایش” Açılım را با پکک پیش می برد، در ۲۸ جولای ۲۰۱۵ اعلام کرد که اوجالان از سیستم ریاست حمایت می کند.”امره آک اؤز” از نویسندگان “روزنامه صاباح” در ۵ نوامبر همان سال در ستون خود نوشت: “جنبش کرد بیش از همه خواستار سیستم ریاست است.
در عین حال، سخنگویان مختلف حدپ بارها اعلام کرده اند که از سیستم ریاست حمایت می کنند و یا می توانند حمایت کنند”.
نماینده “سییرت”، “قدری ییلدریم” همین اواخر در ۹ دسامبر گفت، در صورت تامین “وضعیت قانونی”و “تحصیل به زبان مادری” می توانند از سیستم ریاست دفاع کنند.
حال وقتی وضعیت چنین است، چه اتفاقی افتاده است که حدپ به سیستم ریاست آکپ “نه” می گوید؟
منافع امپریالیسم
قبل از هر چیز، نباید این حقیقت را فراموش کرد که، در تمامی موارد مهم، سیاست های پکک و البته حدپ را آمریکا تعیین می کند.
موضع آمریکا در مورد سیستم ریاست در ۳۰ سال اخیر کاملا صریح و روشن بوده است.
قدرتی که پشت سر پیشنهاد دادن، {و همچنین فشار و تحمیل} در خصوص سیستم ریاست، که زمانی “تورگوت اؤزال” و اکنون به وسیله آکپ در دستور کار {ترکیه} قرار می گیرد، همیشه آمریکا بوده است.
زیرا آمریکا، با خنثی کردن نهادهایی مانند مجلس، قوه قضایی، ارتش … که حرکت راحت همدستانش را مانع می شوند، خواستار تبعیت آن نهادها از اتوریته ای است که وابسته خود است. (۱)
و امروز نیز، برای آمریکا دلیل مهم دیگری وجود دارد. ترکیه، که وارد روند جدا شدن از سیستم آتلانتیک {ناتو – غرب} شده است، اگر به منازعات داخلی کشیده شود، نمی تواند با تهدیدات خارجی مقابله کند، و در معرض مداخلات خارجی قرار می گیرد، لذا مجبور به سرخم کردن {تسلیم در مقابل خواست های غرب} می شود.
به خاطر این، آمریکا با تمام نیرو و امکانات خود، تلاش می کند، تا نتیجه رفراندوم “آری” باشد.
تاکتیک اسب ترووا
ولی اگر آمریکا و پکک آشکارا “آری” بگویند، کسی نباید هیچ شکی داشته باشد که ۸۰% آراء “نه” خواهد شد. و این حقیقت را بیش از همه آمریکا می داند. (۲)
ولی جای گرفتن پکک در جبهه “نه” برای طرفداران جبهه “آری” یک شانس به وجود می آورد.
در واقع، “آری” در آمدن از رفراندوم آینده، به طور ساده در صورتی امکان پذیر است که تبلیغات آکپ دایر بر بودن پکک در جبهه “نه”، از طرف مردم مورد قبول قرار گیرد.
از این لحاظ، مرکزی که افسار پکک را در دست دارد از او خواسته است که “نه” بگوید.
به طور خلاصه، نقشی که به پکک داده شده است نقش اسب ترووا است.
بازی کردن نقش اسب ترووا و یا قادر نبودن به بازی کردن نقش اسب ترووا توسط پکک، به موضع “حزب جمهوریخواه خلق” CHP که در جبهه “نه ” قرار دارد، وابسته است.
اکثریت بزرگ نیروهای ملی ترکیه {مخالف امپریالیسم}: حزب وطن VP ، حزب جمهوریخواه خلق، CHP، اکثریت “حزب حرکت ملی” MHP که مخالف رهبر این حزب “دولت باهچالی”اند، که وارد ائتلاف با آکپ در رفراندوم شده است، “حزب سعادت” SP، طرفداران حزب دموکراتDP ، و بخش های قابل توجه پایه های خود حزب آکپ {حداقل ۲۰%} امروز علیه سیستم ریاست هستند، یعنی در جبهه “نه” قرار دارند. (۳)
در این معنی، ملت متحد شده و به بساط “اسب ترووا” آگاه است.
تلاش برای نشان دادن پکک در جبهه “نه” بیهوده است. آنهایی با سیستم ریاست برای ترکیه دام گسترده اند، به دامی که خود گسترده اند خواهند افتاد.
توضیحات مترجم
(۱)مسئول سابق “سیا” در ترکیه Paul Henze در “گزارش ترکیه” ، که در سال ۲۰۰۶ به کاخ سفید داده است می نویسد:
“ما نمی توانیم اطمینان داشته باشیم که ترکیه با این وضعیت، همراه سیاست های آمریکا خواهد بود. آنهایی که این کشور را تاسیس کرده اند، مکانیسم های کنترل را بسیار سخت گرفته اند. اگر حکومت را اقناع کنیم، مجلس، اگر مجلس را اقناع کنیم ارتش، اگر ارتش را اقناع کنیم قوه قضائی در مقابل مان قدعلم می کنند”.
“اگر منافع آمریکا تاسیس یک حکومت فدرال در ترکیه است، مطلقا و در درجه اول، باید “رژیم ریاست”، را که قوه قضائی، ارتش، مجلس و حکومت را در یک دست جمع می کند، تاسیس شود.”
“اقناع کردن یک فرد، بسیار آسان تر از اقناع سیستمی خواهد بود که نهادهایش به طور مدام همدیگر را کنترل می کنند. اگر آن فرد در مورد کمک به منافع آمریکا تردید نشان دهد، سرنگونی سیستمی که قائم به فرد است برای آمریکا مشکلی نخواهد بود”.
(۲)در سال های اخیر نظرسنجی های بسیاری در ترکیه در خصوص این موضوع که: “بزرگترین خطری که استقلال، تمامیت ارضی، و حاکمیت ملی ترکیه را تهدید می کند چیست”؟ بیش از ۸۰% مردم ترکیه جواب داده اند که، تهدید اصلی آمریکاست. این وضعیت بعد از کودتای نافرجام سیا – سازمان فتح الله گولن، و مخالفت آمریکا و اروپا با سرکوب پکک در ترکیه و کمک های مالی، تسلیحاتی، آموزشی به پکک در شمال سوریه به طور فزاینده ای بیشتر شده است.
(۳)حکومت آکپ در کمپین رفراندوم خود عکس های نجم الدین اربکان و محسن یازیچی اوغلو {رهبران متوفی حزب سعادت و حزب وحدت بزرگ} را حمل می کنند. در حالی که اربکان زمانی که زنده بود شخص طیب اردوغان و آکپ را لعن کرده بود. و امروز هم، حزب سعادت اربکان در جبهه “نه” علیه آکپ است. بودن یک حزب اسلامی در جبهه “نه” تاکتیک آکپ را خنثی می کند، در غیر این صورت آکپ می توانست کمپین رفراندوم خود را روی بی دینان “نه” می گویند، مومنین باید “آری” بگویند، بنا کند. به علاوه آکپ از طرفداران خود خواسته است که در میتینگ های رفراندوم محپ، شرکت و کمبود شرکت کنندگان را جبران کنند، زیرا رهبران محپ با آکپ بیعت کرده و پایه های حزبی خود را از دست داده اند. پایه های محپ از سرسخت ترین مخالفان تغییر قانون اساسی پیشنهادی آکپ هستند. درخواست کمک اوجالان از زندان برای کمک به کمپین “آری”، و حتی بحران اخیر در روابط ترکیه و هلند …. همه در خدمت کمپین “آری” حکومت آکپ قرار دارند.
* لینک مقاله ی اصلی
http://www.ulusalkanal.com.tr/hayir-cephesine-sokulmaya-calisilan-truva-ati-makale,6093.html
