از ماه فوریه گذشته گزارش های متعدد بسیاری مبنی بر آزار و اذیت و اعدام اقلیت های جنسی توسط دولت ولادیمیر پوتین مخابره شده است. حزب کانسرواتیو کانادا و حزب ان دی پی در پارلمان کانادا این خشونت ها را محکوم کرده اند و به آن واکنش نشان داده اند، اما دولت حاکم لیبرال کانادا که اکثریت پارلمان را در اختیار دارد مقابل آن سکوت کرده است.
همچنین از انقلاب اسلامی در سال ۱۹۷۹ اقلیت های جنسی در ایران همواره با مشکلاتی مواجه بوده اند. گرایش دو جنس به یکدیگر در ایران جرم دانسته می شود و با مجازات هایی همچون پرتاب از بلندی، قطع برعکس دست و پا (دست چپ و پای راست) و یا اعدام و شلاق مواجه است. به گزارش اورشلیم پست اخیرا نیز سی هم جنسگرا در ایران دستگیر شدند. همچنین وضعیت اقلیت های جنسی در چچن بهتر از ایران نیست. به همین منظور عصر روز یکشنبه هفتم ماه می ۲۰۱۷ به دعوت سه سازمان کانادایی “Canadians for Democracy in Russia – CDR”، “LGBTory Canada و “The International Center for Human Rights – ICHR” در محل ساختمان قدیمی شهرداری تورنتو یک گردهمایی در اعتراض به سرکوب اقلیت های جنسی در ایران و روسیه و همچنین بسته شدن برنامه پذیرش پناهندگی همجنس گرایان برگزار شد.
کریس الکساندر وزیر سابق مهاجرت کانادا و از کاندیداهای رهبری حزب کانسرواتیو، میشل رمپل نماینده پارلمان از کالگری کانادا، اردشیر زارع زاده مدیر اجرایی مرکز بین المللی حقوق بشر در کانادا، استیسی کور از بنیانگذاران سازمان کانادایی ها برای دموکراسی در روسیه از جمله سخنرانان این مراسم بودند.
در ابتدا بنجامین دیچر از سازمان اقلیت های جنسی کانسرواتیو (LGBTory) از وضعیت نقض حقوق بشر در ایران و روسیه و همچنین قطع برنامه پذیرش پناهنده های همجنس گرا توسط دولت کانادا انتقاد کرد. بنیامین دیچر نیز به رفتار دوگانه ی جاستین ترودو اشاره کرد که سال گذشته در رژه ی گی پراید شرکت می کند، ولی وقتی نوبت به حقوق اقلیت های جنسی می رسد سکوت می کند.
استیسی کور نیز به جنایاتی که دولت روسیه انجام می دهد اشاره کرد و خواستار فشار بیشتر بر دولت روسیه به دلیل تجاوز به خاک اوکراین شد. او همچنین خواستار این شد که رژیم های ناقض حقوق بشر پاسخگوی رفتارهای خود شناخته شوند.
اردشیر زارع زاده نیز با انتقاد شدید از وضعیت نقض حقوق بشر در روسیه و ایران عنوان کرد که انتظار ما از دولت لیبرال کانادا سکوت نیست. این جنایات باید محکوم شوند.
سپس اردشیر به سفر خود به خاورمیانه و از دیدار رودررو با پناهجویان در ترکیه و در کردستان عراق اشاره کرد و گفت: “اینکه دولت کانادا در عمل از ورود هرگونه پناهنده ایرانی به خاک کانادا جلوگیری می کند، تبعیض آمیز است. وضعیت پناهنده هایی که از اقلیت های جنسی هستند بسیار سخت و دردناک است. تا آنجا که بعضی از آنها به تن فروشی روی آورده اند. این امر آسیب های روحی و روانی زیادی را برای ایشان پدید می آورد.
اردشیر زارع زاده در سخنان خود تاکید کرد که دولت لیبرال از زمان روی کار آمدن برنامه های پناهندگی خارج از مرز از طریق سازمان ملل را بسته است و دیگر کانادا پناهنده غیر سوریه ای نمی پذیرد.
کریس الکساندر در سخنان خود به لزوم برخورد قاطع با دیکتاتورهایی نظیر بشار اسد و ولادیمیر پوتین اشاره کرد و افزود که نقش اخلاقی و سابقه تاریخی کانادا ایجاب می کند که این کشور باید خود را برای پذیرش پناهجویان از اقلیت های جنسی آماده کند.
میشل رمپل که بلافاصله از فرودگاه به این تجمع آمده بود وضعیت برخی پناهجویان را بسیار وخیم عنوان کرد و گفت: پناهجویانی هستند که حتی نمی توانند خود را به کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل معرفی کنند. او همچنین خواستار اصلاح سیستم پذیرش پناهجو در کانادا شد و بر نقش سازمان های مدافع حقوق اقلیت های جنسی در کمک به پناهندگان تاکید کرد.
میشل رمپل که بر دولت لیبرال کانادا فشار زیادی وارد کرده بود تا زنان و دختران ایزدی را نیز در میان پناهجویان به کانادا راه دهد از اینکه دولت لیبرال کانادا ـ در پذیرش اینکه جنایات گروه داعش نسل کشی نامیده شود ـ با تاخیر عمل کرد به شدت انتقاد کرد.
این تجمع در ساعت۵:۳۰ پایان یافت.
