به نام نیکی و زیبایی، به نام انسان و به نام آزادی / به عنوان انسان ایرانی، از آنچه طی یک و نیم قرن گذشته در ایران …
شماره ۱۲۱۵ ـ پنجشنبه ۵ فوریه ۲۰۰۹
نامه ی سرگشاده گروهی از دانشگاهیان، نویسندگان، هنرمندان، روزنامه نگاران و فعالان ایرانی در سراسر جهان، به جامعه بهایی
به نام نیکی و زیبایی، به نام انسان و به نام آزادی
به عنوان انسان ایرانی، از آنچه طی یک و نیم قرن گذشته در ایران، در حق شما بهاییان روا شده است، ما شرمگینیم. 
ما بر این باوریم که هر ایرانی باید بتواند "بی هیچگونه تمایزی، بویژه از حیث نژاد، رنگ، جنسیت، زبان، دین، عقیده سیاسی یا هر عقیده دیگر،" و همچنین منشاء قومی یا "اجتماعی، ثروت، ولادت یا هر وضعیت دیگر از تمام حقوق و همه آزادی های ذکر شده" در منشور جهانی حقوق بشر بهره مند شود، اما بهاییان ایران از اولین روزهای ظهور آیین بهائیت، تا به امروز به خاطر باورهای دینی خود از بسیاری از حقوق انسانی محروم بوده اند.
بنا به شواهد و مستندات تاریخی، از ابتدای شکل گیری آئین بابی و سپس بهائی در ایران، هزاران تن، تنها به دلیل این باورهای دینی خود، به تیغ تعصب و خرافه به قتل رسیده اند. تنها در نخستین دهه میلاد این آیین، نزدیک به بیست هزار تن از وابستگان آن در شهرهای مختلف ایران به قتل رسیدند.
ما شرمگینیم از اینکه در آن دوران صدایی در مخالفت با این کشتار بربرمنشانه ثبت نشده است و
ما شرمگینیم از اینکه تا به امروز نیز صداها در محکومیت این جنایت هولناک جسته و گریخته و نارسا بوده است.
ما شرمگینیم از اینکه علاوه بر سرکوب شدید نخستین دهه های حضور بهاییان، در صد سال گذشته نیز، این گروه از هموطنان ما مورد حمله های ادواری قرار گرفته، منازل و محل کار آنها به آتش کشیده و تخریب شده و به جان و مال و ناموس آنها تجاوز شده اما جامعه روشنفکری ایران در مقابل این فاجعه خاموش مانده است.
ما شرمگینیم از اینکه طی سی سال گذشته قتل بهاییان، تنها به جرم باورهای دینی شان شکل قانونی به خود گرفته و بیش از دویست بهایی به قتل رسیده اند و
ما شرمگینیم از اینکه گروهی از روشنفکران فشار علیه بهاییان را تئوریزه کرده اند.
ما شرمگینیم از سکوت خود در مقابل اینکه بسیاری از سالمندان بهایی پس از ده ها سال خدمت به ایران، از دریافت حقوق بازنشستگی محروم هستند.
ما شرمگینیم از خاموشی خود در مقابل اینکه هزاران جوان بهایی، به دلیل باورهای دینی خود و صداقت در بیان این اعتقا
دات، از امکان تحصیل در دانشگاه ها و مدارس آموزش عالی ایران محروم هستند.
ما شرمگینیم از سکوت خود در مقابل اینکه کودکان بهایی به دلیل باورهای دینی والدین خود، در مدارس و معابر مورد تحقیر قرار می گیرند.
ما شرمگینیم از خاموشی خود در مقابل این واقعیت دردناک که در میهن ما فشار و تحقیر علیه بهاییان به طور سیستماتیک اعمال می شود، تعدادی فقط به خاطر این باور دینی در زندان به سر می برند و خانه ها و محل کار آنها مورد حمله و تخریب قرارمی گیرد و گاه حتی آرامگاه های مردگان این گروه از هموطنان ما از تعرض به دور نمی ماند.
ما شرمگینیم از سکوت خود در برابر سیاهه طولانی، اندوه بار و دهشتناکِ حق کشی های نهادینه شده در قوانین کشور ما علیه بهاییان، و بی عدالتی ها و فشارهای دستگاه های رسمی و غیررسمی در مورد این گروه از هموطنان
ما شرمگینیم به دلیل اعمال جنایت ها و بی عدالتی ها و ما شرمگینیم به دلیل سکوت خود در برابر این اعمال.
ما امضاکنندگان این نوشته، از شما بهاییان، بویژه از قربانیان جنایت ها علیه بهاییان ایران، پوزش می خواهیم.
ما بیش از این در برابر بی عدالتی در مورد شما سکوت نمی کنیم.
ما در راه رسیدن به حقوق انسانی تصریح شده در منشور جهانی حقوق بشر در کنار شما می ایستیم.
باشد تا عشق و آگاهی را جایگزین نفرت و جهل کنیم.
پانزده بهمن ۱۳۸۷ – سوم فوریه ۲۰۰۹
۱. ابراهیمی هادی، سردبیر شهرگان،کانادا، ونکوور
۲. احمدی رامین، استاد دانشگاه و فعال حقوق بشر، آمریکا، یل
۳. الماسی نسرین، مدیر تحریریه شهروند،کانادا، تورنتو
۴. باقرپور خسرو، شاعر و روزنامه نگار،آلمان
۵. برادران منیره، نویسنده و فعال حقوق بشر،آلمان
۶. برومند رویا، مدیر اجرایی بنیاد برومند، آمریکا، واشنگتن
۷. برومند لادن، پژوهشگر، بنیاد برومند، آمریکا، واشنگتن
۸. بیضایی نیلوفر، نمایشنامه نویس و کارگردان تئاتر، آلمان، فرانکفورت
۹. پارسا سهیل،کارگردان تئاتر،کانادا، تورنتو
۱۰. تقی پور معصومه، بازیگر و کارگردان تئاتر، سوئد، گوته بورگ
۱۱. تهوری محمد، روزنامه نگار ،آمریکا، ماساچوست
۱۲. جاوید جهانشاه، ناشر، ایرانیان دات کام، مکزیک
۱۳. جلالی چیمه محمد (م سحر)، شاعر، فرانسه، پاریس
۱۴. جنتی عطایی بهی، بازیگر، نویسنده و کارگردان تئاتر، فرانسه، پاریس
۱۵. چوبینه بهرام، نویسنده و پژوهشگر، آلمان، کلن
۱۶. خرسندی هادی، طنز پرداز، انگلستان، لندن
۱۷. دانشور حمید، بازیگر و کارگردان تئاتر، فرانسه، پاریس
۱۸. درویش پور مهرداد، استاد دانشگاه، سوئد، استکهلم
۱۹. زاهدی میترا، کارگردان تئاتر،آلمان، برلین
۲۰. زرهی حسن، سردبیر شهروند، کانادا، تورنتو
۲۱. سهیمی محمد، استاد دانشگاه، آمریکا، کالیفرنیا
۲۲. شفیق شهلا، نویسنده و پژوهشگر، فرانسه، پاریس
۲۳. شمیرانی خسرو، روزنامه نگار، کانادا، مونترال
۲۴. شیدا بهروز، منتقد و پژوهشگر ادبی، سوئد، استکهلم
۲۵. عبدالعلیان مرتضی، عضو هیئت مدیره سی.جی.اف.ای، کانادا، اکویل
۲۶. عبقری سیاوش، استاد دانشگاه، ایالات متحده، آتلانتا
۲۷. عبقری شهلا، استاد دانشگاه، ایالات متحده، آتلانتا
۲۸. فانی یزدی رضا، تحلیلگر سیاسی، آمریکا
۲۹. فرهودی ویدا، شاعر و مترجم، فرانسه، پاریس
۳۰. فروهر پرستو، هنرمند و فعال حقوق بشر، آلمان، فرانکفورت
۳۱. قائمی هادی، هماهنگ کننده کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران، آمریکا
۳۲. قهرمان ساسان، نویسنده و روزنامه نگار،کانادا، تورنتو
۳۳. قهرمان ساقی، شاعر و روزنامه نگار،کانادا، تورنتو
۳۴. کاخساز ناصر، پژوهشگر و تحلیلگر سیاسی، آلمان، بوخوم
۳۵. کسرایی فرهنگ، نویسنده و بازیگر تئاتر، آلمان، ویسبادن
۳۶. کلباسی شیما ، شاعر ، آمریکا، واشنگتن
۳۷. ماهباز عفت، فعال حقوق زن و روزنامه نگار، انگلیس، لندن
۳۸. مساعد ژیلا، شاعر و نویسنده، سوئد، گوتبورگ
۳۹. مشکین قلم شاهرخ، هنرپیشه و رقصنده، فرانسه، پاریس
۴۰. مصلی نژاد عزت، نویسنده و فعال حقوق بشر، کانون کانادایی قربانیان شکنجه، کانادا، تورنتو
۴۱. ملکوتی سیروس، نوازنده، آهنگساز و استاد گیتار کلاسیک – انگلستان، لندن
۴۲. وحدتی سهیلا، فعال حقوق بشر، آمریکا، کالیفرنیا
دانشگاهیان، نویسندگان، هنرمندان، روزنامه نگاران و تلاشگران ایرانی حقوق بشر که مایل هستند به جمع امضاکنندگان بپیوندند، می توانند با ای میل های زیر تماس بگیرید. ده روز پس از اولین انتشار، در روز سیزدهم فوریه ۲۰۰۹ این نامه با لیست کامل امضا کنندگان منتشر خواهد شد.
