برای انتخاب مستأجر مورد قبول، همان گونه که به تفصیل قبلاً توضیح داده شد ارائه سابقه کردیت، اطلاعات مربوط به صاحبخانه فعلی و قبلی همچنین تأئید مدرک درآمد جزء الزامات حتمی و قطعی است. با دریافت این مدارک و همچنین ترجیحاً مصاحبه تلفنی و یا ملاقات حضوری شما به یک جمع بندی یا نتیجه گیری می رسید. این حالت را ما با چراغ راهنمایی مقایسه می کنیم که سبز، قرمز یا زرد است. شما نیز به یکی از این سه حالت خواهید رسید. اگر مدارک ارائه شده ناقص است و احساس باطنی شما می گوید که در آینده با مشکل مواجه می شوید لذا چراغ برای شما قرمز است بخصوص که بعد از مصاحبه با مستأجر مشاهده کنید که وی در مورد گذشته خود داستان سرایی می کند، علت پائین بودن نمره کردیت را به گردن دیگران می اندازد و در دادن شماره تلفن صاحب خانه های قبلی طفره می رود چراغ قرمز پر رنگ است!
ولی اگر از همان ابتدا همه مدارک به درستی ارائه شده، کردیت عالی، درآمد قابل قبول (معمولاً حدود سه برابر اجاره پرداختی) و تمام سوابق و رفرانس ها داده شده در این صورت چراغ سبز است و شما بایستی به جلو حرکت کنید به ویژه آن که صحبت حضوری و یا تلفنی خوشایندی با مستأجر داشته اید. البته این یک واقعیت است که معمولاً هنگام اجاره ملک تقریباً همه مستأجرین خود را بسیار انعطاف پذیر و خوش مرام معرفی می کنند که شما بایستی در این گونه موارد با دقت بیشتر و موشکافانه عمل کنید تا دوغ را از دوشاب تمیز دهید. حالت سوم وقتی است که چراغ زرد است و نباید بروید، ولی شاید هم موقعیتی دارید که بهترست بروید. یعنی شما با مدارک و اطلاعاتی از مستأجر مواجه هستید که تصمیم گیری برایتان تقریباً مشکل شده است. از یک سو در مصاحبه با مستأجر او (یا آنها) را قابل اطمینان و افراد موجهی یافته اید و از سوی دیگر نمره کردیت پائین و یا درآمد کافی نیست. دراین صورت یک استاندارد مشخص و جدی برای خود تعیین کنید. مثلاً این طور قرار بگذارید که من به کردیت پائین خانه اجاره نمی دهم حال بقیه فاکتورها هر چه می خواهد باشد. یا به کسی که اطلاعات کافی از خود، صاحب خانه فعلی و یا قبلی خود نمی دهد و یا این که اصولاً با عجله می خواهد در همین چند روز و هفته آینده خانه اجاره کند بدون آن که بگوید چرا محل قبلی را ترک می کند، شما خانه خود را اجاره نمی دهید حتی اگر اجاره بیشتری پرداخت کند.
در اینجا لازمست یک نکته بسیار مهم را ذکر کنیم و آن توجه جدی و دقیق به مسائل حقوق بشری و جلوگیری از تبعیض در انتخاب یا رد مستأجرین احتمالی است. برابر قانون مالک و مستأجر در ایالت انتاریو مصوبه سال ۲۰۰۶، هیچ صاحب خانه ای حق ندارد به صرف نژاد، فرهنگ، سن، سلامتی و جنسیت متقاضیان اجاره را قبول نکند. شما حتماً باید با ذکر دلایل دیگری که از نظر روش های جاری (فوقاً اشاره شد) قابل قبول باشد به مستأجر اطلاع دهید که به چه علت از پذیرش او معذورید. مثلاً درآمد وی با توجه به مدارک ارائه شده کافی نیست (بعضی افراد برای شما دلایلی دال بر داشتن درآمدهای جنبی که پرداخت آن نقدی است ارائه می دهند ولی آن درآمدها دائمی و قابل اعتماد نیست) و یا کسی که دارای نقص عضو است را نمی توانید به این دلایل رد کنید، بلکه بایستی وی را قانع کنید که شرایط ملک شما برای او مناسب نیست. اگر پسر یا دختر خیلی جوان مثلاً ۲۰-۱۹ ساله درخواست اجاره کرد نمی توانید به صرف سن پائین او را رد کنید، بلکه از او همه مدارک لازم که در استاندارد شماست بخواهید و اگر ارائه داد دلیلی برای رد کردن نمی ماند. پاره ای از صاحب خانه ها وقتی از متقاضی اجاره ای که مدارک لازم را ارائه کرده است خوششان نمی آید، به وی می گویند یکی از دوستان شان یا اقوام درخواست نموده که واحد موردنظر را اجاره نماید، لذا می خواهند به وی اجاره دهند. در این گونه موارد باید دقت نمود که اگر آن متقاضی موضوع را دنبال نماید و برخلاف آنچه به او گفته شده ثابت گردد از نظر قانونی آن مالک می تواند تحت تعقیب قرار گیرد.
*جعفر کنودی مشاور ارشد املاک است.
