* این مقاله جنبه ی آموزشی دارد نه درمانی، هر دارویی باید با تشخیص و تجویز پزشک مصرف شود.
پیشگیری
امکان پیشگیری برای تولید دمل ها وجود ندارد ولی بعضی اقدامات بهداشتی به جلوگیری از تولید عفونت های پوستی کمک می کند مثل:
*شستن مرتب دست ها با صابون
* تمیز و ضدعفونی کردن زخم های ساده و کوچک
* از لباس زیر و وسایل حمام و حوله، ملافه و ریش تراش دیگران استفاده نکنید و مال خودتان را هم مرتب عوض کنید.
توجه: دمل ها می توانند مسری باشند. قبل از تخلیه نباید آنها را فشار داد، زیرا ممکن است عفونت به نقاط دیگر بدن سرایت کند. شخص مبتلا و اطرافیان باید مرتبا دست ها را بشویند و ناخن ها را برس بزنند. پیشنهاد می شود که لباس ها، ملافه ها و حوله های در تماس با دمل ضدعفونی بشوند (در درجه حرارت بالا شسته شوند)
درمان های دارویی
اگر دمل در صورت ایجاد شود، یا اینکه به سرعت بزرگ می شود و پیشرفت می کند و یا همراه با تب است به سرعت به پزشک مراجعه شود تا از درمان سریع و کامل استفاده شده و از عوارض بعدی جلوگیری شود.
اگر یک دمل ساده وجود دارد درمان محلی همراه با بهداشت روزانه و دقت در بعضی از مسائل مثل:
*عدم استفاده از لباس های تنگ که باعث مالش تکراری بشود؛
* عدم استفاده از ریش تراش های مکانیکی؛
* جلوگیری از تولید صدمات پوستی که عفونی می شوند.
در شروع بیماری استفاده از کمپرس آب گرم به مدت ۱۵ دقیقه چندین بار در روز به آرامش درد کمک می کند. محل دمل باید با آب و صابون حداقل یک بار در روز شسته شده و بعد با یک آنتی سپتیک ضدعفونی شود. آنتی سپتیک های مختلفی وجود دارند که می توانید بدون نسخه از داروخانه با مشورت داروساز تهیه کنید. بعد محل دمل را با یک پانسمان تمیز محافظت کنید. دست ها قبل و بعد از درمان باید شسته شوند.
توجه: شدیدا پیشنهاد می شود از خوددرمانی یعنی خودجراحی برای ترکاندن یا شکاف دادن دمل خودداری فرمایید، زیرا امکان دارد عفونت به نقاط دیگر سرایت کرده و شدید شود.
بهتر است از لباس های کتانی استفاده شود و مرتب عوض شوند.
دمل های دردسرساز و کفگیرک
بعضی از دمل های شدیدتر مثل مواقع زیر احتیاج به درمان های پزشکی دارند:
*دمل در صورت
* کفگیرک
* دمل های تکراری
* سیستم دفاعی ضعیف یا دیابت
* تب
در این موارد درمان ها شامل موارد زیر است:
*داشتن بهداشت جدی و دوش روزانه با Chlorhexidine
* پزشک باید دمل را بشکافد و تخلیه کند تا بهبودی سریع تر حاصل شود.
* ممکن است پزشک ۱۰ روز درمان با آنتی بیوتیک تجویز کند.
در بعضی مواقع لازم می شود باکتری های مقاوم را مخصوصا آنهایی که در داخل بینی هستند، نابود کرد تا از امکان بازگشت و تکرار بیماری جلوگیری شود. یک آنتی بیوگرام برای شناخت اینکه باکتری ها به کدام آنتی بیوتیک ها مقاوم هستند، لازم می شود.
یک بهداشت خوب به پیشگیری از تولید دمل ها و درمان آنها کمک می کند. بعضی از محصولات طبیعی به طور سنتی به عنوان آنتی سپتیک های پوستی به کار می روند ولی بهتر است به نظرات پزشک معالج رفتار کرد و از حمام با آب و صابون و آنتی سپتیک محلی استفاده کرد.
طب طبیعی
*روغن اساسی Tea- Tree یا Melaleuca alternifolia
عصاره برگهای یک درختچه استرالیایی است و دارای خواص آنتی سپتیک می باشد و به طور سنتی برای درمان و ضدعفونی کردن زخم های پوستی به کار می رود. چند مطالعه علمی موثر بودن آن را ثابت کرده است.
در سال ۲۰۱۳ یک مطالعه ی کوچک بر روی ده بیمار که دارای عفونت های پوستی با استافیلوکوک طلایی بودند انجام شد و بعضی از خواص ضدمیکروبی آن را نشان داد ولی متاسفانه این مطالعه دارای ضعف متدولوژی از نظر اپیدمیولوژی بود.
* روی zinc ـ مطالعات کلینیکی قدیمی پیشنهاد می کند که مصرف روی از راه دهان می تواند اثر موثری برای پیشگیری از تولید دمل ها داشته باشد ولی هیچ مطالعه کلینیکی جدیدی بر روی آن انجام نشده است.
حرف پایانی
دمل ها خیلی زیاد دیده می شوند و معمولا خطرناک نیستند. در بیشتر موارد با استفاده از کمپرس آب گرم و یک آنتی سپتیک برطرف می شوند. سعنی نکنید خودتان آن را بترکانید یا شکاف دهید زیرا باعث خطر انتشار و شدت عفونت می شود.
اگر بیشتر از یک دمل وجود دارد، یا در صورت دمل تولید شده، یا به سرعت بزرگ و دردناک شده، اگر همراه با تب است یا دمل دوباره برگشته، اگر بیشتر از دو هفته طول کشیده یا بزرگتر از ۵ سانتی متر شده وقت را تلف نکنید و با پزشک مشورت کنید.
