شهروند، مونترال ، علی شریفیان: ساعت هشت غروب روز چهارشنبه هفته گذشته ارکستر سمفونیک مونترال به رهبری استاد کنت نانگانو، چهره ای که در زمینه موسیقی کلاسیک در کانادا، ژاپن و جهان شهرت فراوان دارد، طبق معمول هر ساله در تابستانها یک کنسرت رایگان و این بار در داخل و بیرون استادیوم المپیک مونترال قطعاتی از دو کاس، راول، دوبوسی، یک بداهه نوازی کلارینت و شهرزاد اثر جاویدان ریمسکی کورساکف را اجرا کرد.
هزاران تن برای شنیدن و دیدن این کنسرت در محل استادیوم و اطراف آن از حدود یکی دو ساعت پیش از شروع کنسرت حضور یافته بودند. من که حدود ساعت ۷ و چند دقیقه به استادیوم رسیدم، نتوانستم نزدیک به صحنه و ارکستر جایی پیدا کنم و در بیرون استادیوم روی دو اکران بسیار بزرگ کنسرت را شنیدم و دیدم. جمعیت با حضور اعضای ارکستر و سپس استاد نانگانو روی صحنه به شدت آنها را تشویق کردند. شمار جمعیت آن قدر زیاد بود که به نظر من رسید که ۲۰ تا ۲۵ اکران (پرده دیجیتال بزرگ) در اطراف و بیرون از استادیوم نصب کرده بودند. هیچ پلیسی بجز ماموران راهنمای استادیوم در کنسرت و در میان و یا اطراف تماشاگران حضور نداشتند. به هنگام تنفس (آنتراکت) در اطراف گردشی کردم . در یک بازارچه مانند، چند کیوسک غذا و نوشابه های مختلف به تماشاگران به قیمت نسبتا ارزان عرضه می کردند و از جمله یک کیوسک با نام بار مشروبات الکلی از آبجو گرفته تا مشروبات قوی مانند ودکا، ویسکی، رم و … می فروخت. تمام کارکنان این کیوسک ها به صورت داوطلب مشغول کار بودند. صف های طولانی در آنتراکت نسبتا طولانی تقریبا نیم ساعتی به خاطر صف های طولانی به همگان مجال نمی داد که به جلوی کیوسک ها برسند. من هم نتوانستم چیزی برای خوردن بخرم.
پس از تنفس با اجرای شهرزاد کورساکف هیجان مردم به اوج رسید و پس از پایان آن مردم برای مدتی طولانی استاد ناگانو و ارکستر را با دست زدن های ممتد، در پایان هم تشویق کردند. پس از رفتن مردم سعی کردم پلیس یا ماموران مسئول حمل و نقل شهری را پیدا کنم و دریابم چه تعداد از مردم مونترال در آنجا حضور داشته اند. دو ماشین پلیس به فاصله حدود دو و یا سه کیلومتری محل کنسرت پیدا کردم که چهار مامور پلیس در آنها نشسته بودند. پس از معرفی خود و یادآوری اینکه گزارشگر هستم، پرسشم را مطرح کردم. یکی از افسران پلیس پاسخ داد که برآورد جمعیت بسیار دشوار است اما به گمان ما بین ۵۰ تا ۶۰ هزار نفر بودند. مدیران حمل نقل شهری اما گفتند «ما تعداد اتوبوس هایمان را چندین برابر کرده ایم و احتمالا حدود ۷۰ یا ۸۰ هزار نفر می شدند چون که با وجودی که حدود دو ساعت از تمام شدن کنسرت گذشته، ما همچنان مسافر داریم.» یک خانم مدیر به من یادآور شد: «شماری از مردم هم خودروهای خود را در خیابانهای دور و اطراف پارک کرده اند و از وسیله خودشان استفاده کرده اند.»
