مروری بر تعالیم بهائی    

 

انحراف روحانیون مسیحی از مسیر اصلی دین در قرون متمادی باعث دین ستیزی و گسترش بی‌اعتقادی به خدا در جوامع غربی بوده و یکی از قدرتمندترین دین ستیزی‌های آشکار در غرب در انقلاب فرانسه به ظهور رسید. در آن زمان علت مبارزه با کلیساها نهایتاً ستیز با فساد گسترده کلیسا و انحراف آن از نهادهای دینی و وظیفه اصلی آن که تربیت اخلاقی مردم باید باشد بوده است. اکنون با ظهور پدیده تروریسم بین‌المللی و ترسیم چهره نادرست و خشن از اسلام در سطح جهان بخصوص در مورد حقوق بشر، موقعیت زنان و آزادی عقیده در بین روشنفکران بسیاری از کشورهای اسلامی دین ستیزی رواج خاص یافته است. حزب سیاسی متشکل از گروهی به منظور تحقق اهدافی گرد هم آمده‌اند و می‌کوشند که با کسب قدرت و قرار گرفتن بر اهرمهای اداره جامعه، اهداف مشترکی را تحقق بخشند در حالی که هدف یک آئین تربیت و ارشاد مردمان به ارزش­های اخلاقی و روحانی است.

حال متأسفانه می­ بینیم که در خاورمیانه دین در عرصه سیاست وارد شده و روحانیون که وظیفه واقعی آنان تعلیم و تربیت اخلاقی مردم است با مداخله در امور سیاسی و آلوده ساختن دین به سیاست آنچنان ضربه­ای به دین و ساختار اعتقادی مردم وارد ساخته‌اند که در طول تاریخ این کشورها بی‌سابقه بوده است. به طور کلی می‌توان اذعان نمود که مخالفین اسلام از صدر اسلام تا به امروز با همه مبارزات‌شان در طی قرن‌ها نتوانستند از اعتبار اسلام بکاهند، حال آن که امروزه چه در ایران و چه در بعضی کشورهای اسلامی، تندروهای مذهبی و حکومت‌های دیکتاتوری در لباس طرفداری از مذهب متأسفانه به شهرت و اعتبار اسلام لطمه وارد آورده‌اند. اینجاست که حکمت بیان حضرت عبدالبهاء بیش از پیش روشن می‌گردد که می‌فرمایند: دین از سیاست جداست، دین را در امور سیاسی مدخلی نه بلکه تعلق دین به عالم اخلاق است و امریست روحانی و وجدانی، تعلق به قلوب دارد نه عالم اجسام، رؤسای دین باید به تربیت و تعلیم نفوس پردازند و ترویج حسن اخلاق نمایند و در امور سیاسی دخالت ننمایند.

بر طبق تعالیم بهائی دین برای حفظ نظم و آسایش امم لازم است و بهائیان به وحدت عالم انسانی و اتحاد ادیان ایمان دارند و این آشفتگی و نابسامانی فکری در مورد دین و معتقدات مذهبی را مرحله‌ای از فرآیند بیداری بشریت که کاروان انسانی را در مسیری به سوی تکامل معنوی راهنمایی می‌نماید می‌بینند. البته شکی نیست که در این برهه از زمان آنچه که تعدادی از مردم را از دین و گرایش‌های مذهبی دور نموده است همان دخالت پیشوایان مذهبی در سیاست برای دستیابی به قدرت و مال و ثروت است که نهایتاً برای نگه‌داشتن موقعیت خود، همه نوع ظلم و ستم روا می‌دارند که متأسفانه این جوّ آزار و دین ستیزی را امروزه در ایران می‌توان دید که در حال گسترش نیز می‌باشد. بنابراین اصولاً دین ستیزی خود به منزله اعتراضی است آشکار علیه سوء‌استفاده و بهره‌برداری از باورهای معنوی.

حضرت عبدالبهاء می‌فرمایند: “دین به منزله علاج است اگر علاج سبب مرض گردد ترک علاج بهتر است” در واقع جمعی از مردم عملاً به این نتیجه رسیده‌اند که اگر دین دردی را از اجتماع درمان نکند بلکه خود مشکل‌ساز باشد و علتی برای خشونت و پایمال کردن حقوق انسانی و گسترش خرافات و تعصبات، انشقاق و دشمنی شود چه بهتر که از آن اجتناب شود.

حضرت عبدالبهاء می‌فرمایند: “دین دلالت بر وحدت عالم انسانی می‌کند، دین خدمت به عالم اخلاق می‌نماید، قلوب را پاک می‌کند، دین انسان را متعلق به اخلاق حمیده می‌نماید. اصولاً دین ستیزی خود به منزله اعتراضی است آشکار علیه سوءاستفاده و بهره‌برداری از باورهای دینی.

بنابراین دین و سیاست وظائفی مربوط به خود و جدا از یکدیگر دارند و اگر هر کدام جداگانه در هر جامعه‌ای وظائف حقیقی خود را با خلوص نیت عمل نمایند باعث رفاه و آسایش آن جامعه خواهند بود.

خوانندگان عزیز در صورتیکه مایل به شرکت در جلسات دعا و نیایش هستید با تلفن زیر تماس بگیرید.

خوانندگان عزیز، در صورتیکه مایل به دریافت نسخه ای از مقاله فوق از طریق ایمیل هستید و یا راجع به  تعالیم بهائی سؤالی دارید لطفا با ما تماس بگیرید:  پیامگیر :     ۷۴۰۰-۸۸۲-۹۰۵    ،    ایمیل:  anyquestionsplease@gmail.com

وب سایت برای برخی از کتابهای فارسی بهائی  :      www.reference.bahai.org/fa