خبرهای منطقه ی یورک/شهروند/آرش عزیزی

پدر اعتراف می کند: نوزاد دو ماهه مرده است

 نوزادی از شهر وان که مدت ها مفقود شده بود یک ماه پیش مرده است. به گزارش سیتیزنِ وان، پلیس منطقه ی یورک ضمن اعلام این خبر از دستگیری پدر نوزاد، ریکی ری دودنات، خبر داد. پدر، که هفته ی گذشته دستگیر شده، گفته پسر دو ماهه اش، جورج، روز اول نوامبر درگذشته است.

جسد نوزاد هنوز پیدا نشده است و پلیس در حال تلاش برای تایید صحت داستان پدر است.

در روز ۲۴ نوامبر بود که کارآگاهان پلیس و مددکاران انجمن یاری به کودکان برای گرفتن دو کودک از خانواده شان، به دستور دادگاه، به خانه ای در شهر وان رفتند. مادر کودکان در صحنه دستگیر شد و یکی از کودکان در حضانت دادگاه قرار گرفت. پدر اما با فرزند دوم خود گریخت.

 اما طولی نکشید که پدر در محله جین و فینچ تورنتو به اتهام فرار از دستور دادگاه دستگیر شد. او در ضمن دو اتهام غیرمرتبط دیگر مربوط به دزدی زیر ۵۰۰۰ دلار نیز دریافت کرد. پدر هنگام دستگیری در خانه ای در خیابان دریفت وود به سر می برد و در همان خانه دو نفر از اقوام مونث او و زن سومی نیز دستگیر شدند. هر سه زن به سد عدالت و همدستی با مجرم متهم شده اند.

 پلیس خواسته است کسانی که اطلاعی در این زمینه دارند با ۱۸۶۶۲۸۷۵۰۲۵ تماس بگیرند. کسانی که می خواهند بدون افشای نام خود سرنخی به پلیس بدهند می توانند از وب سایت ۱۸۰۰۲۲۲tips.com استفاده کنند.

 اعتصاب اتوبوس رانان از دو ماه گذشت

 پس از گذشت قریب دو ماه از اعتصاب اتوبوس رانان منطقه ی یورک، هفته ی گذشته و این هفته برای اولین بار مذاکراتی بین دو طرف صورت گرفت اما همچنان، در زمان زیر چاپ رفتن شهروند، چشم اندازی برای حل اختلاف به چشم نمی خورد. اتحادیه های کارگری چندین هفته است که می گویند اگر دعوا به دست حَکَم منتخب دولت سپرده شود آن ها به اعتصاب خاتمه می دهند و حرف داور دولتی را می پذیرند، اما شرکت های صاحب اتوبوس ها حاضر به پذیرش این پیشنهاد نیستند.

دوشنبه ی این هفته نمایندگان شرکت اتوبوس رانی میلر، که حمل و نقل در بخش جنوب شرقی منطقه را در دست دارد، با نمایندگان واحد ۱۵۸۷ اتحادیه کارگران حمل و نقل دیدار کردند. تا زمان چاپ شهروند، نتیجه ی این دیدار هنوز مشخص نبود.

شنبه ی هفته ی گذشته واحد ۱۱۳ این اتحادیه، که نماینده بخش دیگری از کارگران است، با نمایندگان شرکت فرانسوی وئولیا دیدار کردند اما به توافق نرسیدند. وئولیا از بزرگترین شرکت های چندملیتی جهان است که بیش از ۳۰۰ هزار کارمند در ۷۷ کشور جهان دارد و درآمد سالانه ی آن به نزدیک ۳۵ میلیارد دلار می رسد.

شرکت وئولیا در این جلسه پیشنهادی به کارگران ارائه داد که نمایندگان اتحادیه نپذیرفتند.

طبق این پیشنهاد قرارداد از دو سال به چهار سال افزایش می یافت و دستمزدها هر سال به ترتیب ۳، ۲، ۲ و ۳ درصد افزایش می یافت. به علاوه ۷۵ درصد هزینه ی مزایای درمانی کارگران که در حال حاضر ۵۰-۵۰ تقسیم می شود، بر دوش شرکت قرار می گرفت. در ضمن چهار روز مرخصی استعلاجی با شش ساعت حقوق در سال مقرر می شد.

باب کنیر، رئیس واحد ۱۱۳، در رد این پیشنهاد، پیشنهاد متقابل اتحادیه را ارائه کرد. اتحادیه اعلام کرد که اگر شرکت هزینه ی کامل مزایای درمانی را بپذیرد، کارگران حاضرند به افزایش دستمزدی کمتر رضایت دهند. طبق پیشنهاد اتحادیه در طول چهار سال، دستمزدها ۱/۸ درصد بالا می رود که همچنان بسیار پایین تر از اتوبوس رانان شهرهای همسایه است.

اتحادیه در ضمن خواستار قراردادی سه ساله به جای چهار ساله است که شرکت با آن به شدت مخالفت می کند چرا که در این صورت قرارداد یورکی ها همزمان با سایر اتوبوس رانان پایان می یابد و کارگران قدرت اعتصابی بیشتری می یابند.

 

نخست وزیر انتاریو در دبیرستان: قلدری بس است

 دالتون مک گینتی، نخست وزیر لیبرال انتاریو دوشنبه ی این هفته در دبیرستانی در شهر آرورا ظاهر شد تا از لایحه ی ضدقلدری خود که قرار است سال آینده در مجلس مطرح شود دفاع کند. مک گینتی به دانش آموزان آرورایی و اصحاب مطبوعات گفت هدف دولتش نه فقط تغییر قانون که تغییری فرهنگی است. او گفت قلدری و اذیت و آزار دانش آموزان به خاطر گرایش جنسی، ناتوانی جسمی و … باید همانقدر مردود شمرده شود که رانندگی در حال مستی.

این لایحه دولت در پی بالا رفتن چشمگیر آمار خودکشی دانش آموزان هم جنس گرا می آید که به گفته ی کارشناسان به دلیل آزار و اذیت آن ها، بخصوص در مدارس، است.

نخست وزیر سخنان خود را در دبیرستان جی دبلیو ویلیامزِ آرورا انجام داد که درست وسط حوزه ی انتخاباتی فرانک کلیز، نماینده ی محافظه کار، قرار داد. کلیز همین هفته ی گذشته کنفرانسی خبری با حضور رهبران مختلف مذهبی برگزار کرده بود که لایحه ی لیبرال ها را به علت «تندرویی» محکوم می کرد و می گفت این لایحه معلمان را وا می دارد ارزش هایی را بیاموزند که مخالف باورهای مذهبی خود آن ها است.

 

جنجال آورترین بخش لایحه ی لیبرال ها به قسمتی برمی گردد که به دانش آموزان مدارس دولتی حقی قاطع برای تشکیل گروه های «ائتلاف هم جنس گرایان و دگرجنس گرایان» می دهد. پیش از این بعضی مدارس کاتولیک جلوی تشکیل چنین گروه هایی را گرفته اند.

ناتالی براون ۱۶ ساله و اندرو دیویس ۱۸ ساله که از فعالان گروهی مشابه در دبیرستان ویلیامز هستند در کنفرانس خبری با مک گینتی حضور یافتند و از لایحه ی دولت او حمایت کردند. آن ها به سابقه ی قلدری و آزار و اذیت علیه خود اشاره کردند و این واقعیت که به قول ناتالی «خیلی ها آن را جدی نمی گیرند.»

ناتالی در ضمن گفت کانادا همانقدر که به آزادی مذهب احترام می گذارد باید به آزادی بیان هم احترام بگذارد. او گفت این لایحه بر خلاف ادعاهای مخالفانش قصد محدود کردن حقوق مذهبی را ندارد. این دانش آموز نوجوان اشاره کرد که خودش کاتولیک است و به نظر او «مذهب حامی عشق است و عشق اشکال مختلف دارد.»

مک گینتی این ادعا را که این لایحه قدمی به سوی بازبینی دریافت بودجه ی دولتی توسط مدارس کاتولیک است رد کرد و گفت انتظار دارد مدارس کاتولیک از حامیان قوی آن باشند.

انتاریو از معدود حوزه های جهان غرب است که هنوز مدارس دولتی مجزا و مذهبی دارد. سازمان ملل قبلا به این خاطر از این استان انتقاد کرده و خواهان پایان اعطای بودجه ی دولتی به مدارس کاتولیک شده است. مدارس کاتولیک در طول چند سال گذشته چندین بار با دولت لیبرال بر سر برنامه های آموزشی مترقی آن درگیر شده اند.

۲۵ هزار دلار جریمه… به خاطر پارک در حیاط خودی

خانواده ای در مارکهام می گوید تا به حال بیش از ۶۲۵ برگ جریمه به ارزش ۲۵ هزار دلار دریافت کرده است… آن هم به جرم پارک کردن ماشین در حیاط خانه ی خودشان!

پاملا دفینو و جفری برک، که تازه ازدواج کرده اند، نفری یک ماشین دارند. آن ها در سال ۲۰۰۵ به خانه ی خود در محله ی گرینزبوروی مارکهام نقل مکان کرده اند. خانم دفینوی ۳۰ ساله به اکونومیست اند سان مارکهام گفته است که مقامات شهرداری از همان موقع نامنصفانه آن ها را هدف گرفته اند.

او می گوید پرداخت ۲۵ هزار دلار برای خانواده ی جوانی که یک نفر شاغل دارد بسیار دشوار است.

موضوع اختلاف از این جا پیش می آید که این خانه ی خیابان سفران حیاط کوچکی دارد که نیمی از آن با پیاده رو قسمت شده و جای چندانی برای پارک ماشین باقی نمی گذارد. خانم دفینو گفته پارک کردن دو ماشین بدون هیچگونه ورود به پیاده رو و خیابان غیرممکن است.

این زوج، که از گاراژ خود به عنوان انباری استفاده می کنند، برای حل مشکل ابتدا به ماشین هایی کوچکتر روی آوردند اما مساله حل نشد.

بیل ویلز، مدیر آیین نامه ی شهرداری، می گوید در زندگی حرفه ای اش هرگز به چنین موردی برنخورده. او خانواده را مقصر می داند که اقدامات لازم برای اطاعت از قانون را انجام نداده اند.

او گفته شهرداری شکایات متعددی در مورد خانه ی خانم دفینو دریافت کرده و تصاویری که از این خانه مشاهده کرده نقض آشکار قوانین ترافیک هستند چرا که ماشین هایشان راه خیابان را سد می کند. ویلز تاکید کرده که طبق آیین نامه های شهری سد پیاده رو یا خیابان ممنوع است. حتی اگر لاستیک ماشین در پیاده رو یا خیابان باشد احتمال جریمه بالا است.

خانم دفینو می گوید تا به حال بیش از ۲۰ هزار دلار بابت جریمه ها پرداخته است و برای آن زیر بدهی بانک ها و کارت های اعتباری رفته. او می گوید می خواهد پولش را از شهرداری پس بگیرد.

هر دو طرف دعوا، آقای ویلز و خانم دفینو، می گویند طرف دیگر حاضر به دیدار آن ها نشده است. ویلز اما گفته امیدوار است همین هفته جلسه ای با این خانواده برگزار کند تا ماجرا به شکلی مسالمت آمیز خاتمه یابد.

قطع ۱۴۹ درخت… برای خانه ی ۱۳۵۰ متری

شهرداری آرورا می گوید پس از خبر قطع ۱۴۹ درخت به دست خانواده ای که در حال ساختن «خانه ی رویایی» خود در این شهر است می خواهد اقداماتی برای متوقف کردن توسعه ی بیش از حد در یخرفت اوک ریجز انجام دهد.

قطع این ۱۴۹ درخت به دست دی ایوای انجام شده که می خواهد خانه ای به وسعت بیش از ۱۳۵۰ متر مربع که شامل استخر داخلی و زمین هاکی است بسازد. این خانه، به نشانی شماره ۱۶ هانتر گلن رود، به قدری وسعت دارد که، به گفته مدیر برنامه ریزی سیاستی آرورا، باعث شده شهرداری به فکر ایجاد قوانینی برای محدود کردن اندازه ی خانه هایی که روی یخرفت اوک ریجز قرار دارند، باشد.

یخرفت عظیم اوک ریجز که شامل منطقه ای به وسعت ۱۹۰۰ کیلومتر مربع می شود از اهمیت محیط زیستی بسیاری برخوردار است. این یخرفت منطقه ای از کالدون تا رایس لیک (نزدیک پیتربورو) را در برمی گیرد و از مهم ترین زمین چهره های جنوب انتاریو به حساب می آید. این یخرفت ۱۲ هزار ساله بیش از هفتاد سال است که موضوع جنجال های سیاسی مختلف در مورد توسعه ی شهری در آن بوده است.

جالب این جا است که طرح توسعه ی آقای ایوای قبلا به تایید مقامات مربوط رسیده است. طرح اولیه ی او شامل قطع ۲۶۰ درخت بود اما کمیته ی تطبیق کاهش این میزان را تایید کرد به این شرط که خانواده ۴۲۰ درخت برای جایگزینی آن ها بکارد.

خانم ویلکاک، یکی از همسایه های آقای ایوای، تا به حال هزاران دلار خرج برنامه ریزان حرفه ای و وکلا کرده است تا جلوی این طرح را بگیرد. او اشاره می کند که درخت هایی با عمر بیش از ۱۰۰ سال قطع شده اند و این به ملک او نیز آسیب می زند. خانم ویلکاک گفته خود را فعال محیط زیست و «یکی از آن هایی که خودشان را با زنجیر به درخت می بندد» نمی داند، اما به نظرش درختان «بخصوص روی یخرفت» باید مورد حفاظت قرار بگیرند.

«ائتلاف حفاظت از یخرفت اوک ریجز» نیز تایید طرح ساخت و ساز آقای ایوای را زیر سئوال برده و خواهان توقف آن شده است.