فرح طاهری ـ شنبه ۱۴ نوامبر سال گذشته، کنسرتی به یادبود استاد پرویز مشکاتیان توسط گروه چکاوک در سالن ایزابل بدر اجرا شد که مورد استقبال بی نظیر
شهروند ۱۲۶۵ ـ پنجشنبه ۲۱ ژانویه۲۰۱۰
بار دیگر شاهد کار انساندوستانه هنرمندانمان در تورنتو بودیم.
شنبه ۱۴ نوامبر سال گذشته، کنسرتی به یادبود استاد پرویز مشکاتیان توسط گروه چکاوک در سالن ایزابل بدر اجرا شد که مورد استقبال بی نظیر هنردوستان این شهر قرار گرفت. سالن کنسرت کاملا پر بود و عده ای در بیرون به دنبال بلیت ورودی بودند که تمام شده بود.
بخش اول قطعات بسیار دلنشینی اثر استاد پرویز مشکاتیان نواخته شد و در بخش دوم برنامه، شور و حال خاصی به پا شد که حاضران با احساسات فراوان هنرمندان جوان گروه چکاوک را تشویق کردند.
گروه چکاوک به سرپرستی رضا منبع چی همواره در پیشبرد و معرفی موسیقی سنتی ایران در کانادا بویژه در شهر تورنتو کوشا بوده و برگزاری کنسرتی در یادبود استاد مسلم موسیقی زنده یاد پرویز مشکاتیان، یکی از حرکت های بسیار ارزشمند آنان بود، ولی فراتر از این ویژگی های گروه چکاوک، عمل ارزشمند آنان در بخشیدن درآمد حاصل از این کنسرت به بنیاد خیریه کهریزک برای درمان بیماران MS بود.
هفته ی گذشته نماینده این بنیاد در کانادا در تماس با شهروند، وصول چکی به مبلغ ۳۴۰۰ دلار از سوی گروه چکاوک را اعلام کرد.
رضا منبع چی نوازنده ی تار و سه تار و سرپرست و بنیانگزار گروه چکاوک در گفت وگو با شهروند، در خصوص این عمل نیکوکارانه ی گروه گفت: با توجه به ساعات زیادی که همکاران من در این کنسرت صرف برنامه ریزی و تمرین کردند و شما هم شاهد هنرنمایی آنها در آن شب بودید، وقتی صحبت از تقسیم پول حاصل از اجرای کنسرت به میان آمد، همگی به اتفاق از دریافت سهم خودداری و آن را به بیماران MS بنیاد خیریه کهریزک اهدا کردند.
رضا منبع چی سرپرست گروه ۲۱ سال تجربه نواختن تار و سه تار دارد و نزد استادانی چون داریوش پیرنیاکان، حمید متبسم، توفیق ایرانپرور و امیر کوشکانی آموزش دیده و ردیف های موسیقی سنتی و اصول آهنگسازی را فرا گرفته است. او که مدرک مهندسی برق از دانشگاه شریف تهران دارد تاکنون با گروه های بسیاری همکاری داشته و تحصیلات عالیه خود را در دانشگاه های یورک و تورنتو به اتمام رساند و در رشته مهندسی کامپیوتر فوق لیسانس گرفت. او در سال ۱۹۹۸ گروه چکاوک را در ایران بنیاد گذارد و کنسرت هایی در تالار وحدت و دانشگاه شریف اجرا کرد و در سال ۲۰۰۴ پس از مهاجرت به کانادا گروه چکاوک را دوباره دور از وطن احیا کرد و این بار جز امان محرابیان و امیر منبع چی که از همراهان اولیه چکاوک هستند، هنرمندان دیگری با گروه همراه شدند.
یکی از اعضای قدیمی چکاوک، امیر منبع چی است. امیر با آنکه تار را نزد برادرش رضا آغاز کرد، ولی در نهایت تنبک را انتخاب کرد و نزد استاد ارژنگ کامکار و آرش فرهنگفر آموزش دید. امیر همه جا بویژه در اجراهای دوتایی با برادرش رضا همراه است و در جشن نوروزی شهروند نیز این دو به صورت افتخاری نواختند و با استقبال بسیار زیاد میهمانان روبرو شدند. این دو برادر تا کنون به همراه موسیقیدانان برجسته ایرانی و غیر ایرانی در شهرهای مختلف کانادا، امریکا، و اروپا اجراهای متعدد و زیبایی را به روی صحنه برده اند.
گروه چکاوک پیش از اولین اجرای رسمی اش در کانادا چندین اجرا در دانشگاه های مختلف و برنامه ها و جشن های جامعه ی ایرانی داشت، اما اولین کنسرت رسمی این گروه در ژانویه ۲۰۰۶ در هاربرفرانت سنتر اجرا شد که آن هم در سومین سال زلزله ی بم "به یادبود ایرج بسطامی" هنرمندی که در زلزله بم از میان ما رفت و در یاری به آن سرزمین بلادیده بود و درآمد حاصل از آن کنسرت به موسسه فرهنگی ــ هنری "باغ هنر بم"، پروژه ای که استاد شجریان راه اندازی کرده بود، اهدا شد.
از دیگر اجراهای مهم چکاوک، تور "یادواره مولانا" بود که در سالی که سال مولانا نام داشت در شهرهای مختلف کانادا این تور برگزار شد و مولانا شاعر ایرانی را به غیرایرانیان شناساند. کلا بعد از مهاجرت گروه چکاوک به کانادا یکی از هدفهای گروه شناساندن موسیقی سنتی ایرانی و فرهنگ این موسیقی به غیر ایرانیها و ایرانیهایی که خارج کشور بزرگ شده اند، می باشد.
اجرا در جشنواره تیرگان از اجراهای بسیار موفق این گروه بود.
سال گذشته (۲۰۰۹) اولین سی دی این گروه به نام سفر عشق The Journey of Love منتشر شد. اکثر آهنگهای این آلبوم قسمتی از رپرتوار اجرا شده در یادواره مولانا است. پس از انتشار این اثر، توری برای معرفی آن در شهرهای تورنتو، وینیپگ، ویکتوریا و ونکوور اجرا گردید که با استقبال بی سابقه ای از سوی شنوندگان رو به رو شد.
نارگل رضوانی، امان محرابیان، امید امیری، علی سجادی، ارسلان علیزاده، امیر منبع چی، رضا منبع چی، جوانان هنرمند ما هستند که وطن و آنان که در خانه مانده اند را فراموش نمی کنند. دستان جوان و مهربانشان بر زخمه های ساز می کوبد تا صدایش به گوش افتادگان و نیازمندان در وطن برسد. مگر نه این که همه ی ما وطن را آزاد و آباد می خواهیم، این جوانان نیز به سهم و شیوه ی خود در راه آبادی و آزادی مملکت می کوشند. معمولا در پایان کنسرت ها، گروه یک ترانه ی درخواستی اجرا می کند و آخرین ترانه ای که چکاوک اجرا کرد، پاسخ به فریاد "رزم مشترک" من بود. ترانه ی زیبایی با شعر جعفر مرزوقی (برزین آذرمهر) و آهنگ زنده یاد پرویز مشکاتیان که استاد شجریان همراه گروه عارف در اولین سالگرد انقلاب در سال ۱۳۵۸ آن را اجرا کردند، و حال در تورنتو، ۳۰ سال بعد و هزاران کیلومتر دورتر، نه تنها جوانان گروه چکاوک که تمام جمعیت می خواندند:
همراه شو عزیز
تنها نمان به درد
کین درد مشترک
هرگز جدا جدا
درمان نمی شود
…
