روز جمعه ۱۸ اپریل ۲۰۰۸ ساعت ۱۰ صبح در دفتر اداره ی مهاجرت واقع در شماره ۲۵ سنت کلر، خانم دایان فینلی وزیر مهاجرت دولت فدرال کانادا رسانه های ایرانی را به حضور پذیرفتند تا درخصوص ابهامات موجود در اصلاحیه قانون مهاجرت به بحث بنشینند.از رسانه های ایرانی نمایندگان شهروند، ایران استار و تلویزیون پاسارگاد به همراه دکتر فرخ زندی استاد دانشگاه یورک حضور داشتند.
شهروند۱۱۷۵-۱ می۲۰۰۸
کنفرانس مطبوعاتی وزیر مهاجرت فدرال با رسانه های ایرانی
شهروند ـ فرح طاهری: روز جمعه ۱۸ اپریل ۲۰۰۸ ساعت ۱۰ صبح در دفتر اداره ی مهاجرت واقع در شماره ۲۵ سنت کلر، خانم دایان فینلی وزیر مهاجرت دولت فدرال کانادا رسانه های ایرانی را به حضور پذیرفتند تا درخصوص ابهامات موجود در اصلاحیه قانون مهاجرت به بحث بنشینند.
از رسانه های ایرانی نمایندگان شهروند، ایران استار و تلویزیون پاسارگاد به همراه دکتر فرخ زندی استاد دانشگاه یورک حضور داشتند.
در این کنفرانس مطبوعاتی خانم وزیر را چند تن از دستیاران مطبوعاتی و همکاران ایشان همراهی می کردند.
خانم فینلی در آغاز ضمن تشکر از حضور رسانه های ایرانی اظهار داشت، از آنجا که اصلاحیه قانون مطبوعات به دلایلی موجب برداشت های مغشوش و اطلاعات نادرست شده، و خوانندگان و بینندگان شما لازم است که حقایق را بدانند، لذا چنین نشست هایی را برای رفع ابهامات موجود برای رسانه های قومی لازم و مهم دیدم.
او در آغاز به تاریخچه ای از آنچه تاکنون در زمینه مهاجرت گذشته اشاره کرد و گفت: آنچه که من خواهم گفت در پوشه هایی که به شما داده شده آمده است.
خانم فینلی اشاره کرد با توجه به افزایش حجم تقاضا برای مهاجرت به کانادا امروزه بررسی تقاضاهای مهاجرت ۳ تا ۶ سال طول می کشد. اگر ما تمهیدی برای درست کردن سیستم خود تا سال ۲۰۱۲ نیندیشیم، مدت انتظار برای متقاضیان به ده سال افزایش پیدا میکند. تصور ما این است که تا ۲۰۱۲، به خاطر کاهش نرخ تولد و جمعیت پایین کشور، اکثر نیروی کار مورد نیاز بازار، بایستی از طریق مهاجران تامین شود، بنابر این برای حیات بیزنس ها و تامین نیروی کار آنها با بحران بزرگی روبرو هستیم.
ما در این خصوص به واسطه ی قانون و تصمیم گیری که از سوی دادگاه باید انجام گیرد، محدودیت هایی داریم. باید هر تقاضا را یک به یک بررسی کنیم و این پروسه ای طولانی می برد که هم استعدادها را به هدر میدهد و هم پول مالیات دهندگان را.
میگویند چرا کارمندانتان را زیاد نمیکنید، اگر ما تعداد کارمندانمان را دو برابر هم کنیم تا زودتر به تقاضاها رسیدگی کنند این هم هزینه ی زیادی میبرد و هم هنوز پروسه ی رسیدگی ۴ سال زمان میبرد. همچنین تعداد پذیرش سالانه را هم نمیتوانیم خیلی بالا ببریم زیرا که آنها به خانه، مدرسه و شغل نیاز دارند و ما باید فکر اینها را هم بکنیم.
خانم فینلی تاکید کرد، من در سراسر کانادا هر جا که رفتم تقاضا برای کارگر دیدم. در اقتصاد رو به رشد کانادا، بیزنس بدون افراد کار نمیکند و ما مجبور بودیم راهی برای آن پیدا کنیم تا مطمئن شویم کارگران ماهر سریعتر به بازار کار کانادا راه پیدا کنند.
او مقایسه ای کرد بین استرالیا و نیوزلند که پروسه ی پذیرششان ۶ ماه تا یکسال طول میکشد و اگر همین راهی را که کانادا میرود ادامه دهد با آنها نمیتواند رقابت کند و افراد پس از شش سال معطلی راهی دیگر برای آینده ی خودشان پیدا می کنند.
اولین کار این است که تقاضاهای بیشتری در طی سال بررسی شود. او به پرونده های تلنبار شده که به ۹۲۵هزار تقاضا بالغ شده است، اشاره کرد و مثالی زد: اگر شما ببینید آبی که از شیر می آید وان را پر کرده و روی زمین پخش شده اولین کاری که میکنید شیر را میبندید و بعد آب وان را خالی میکنید و زمین را تمیز میکنید.
او گفت، ما اکنون به تقاضاهای شش سال پیش داریم رسیدگی میکنیم. ولی باید اول به آنچه که کشور بیشتر بدان نیاز دارد توجه کنیم.
او افزود، اگر من بخواهم به تنهایی تقاضاها را بررسی و تصمیم گیری کنم روزی ده هزار پرونده را باید ببینم. درست است که من آدم سخت کوشی هستم ولی نه اینقدر که توان چنین کاری را داشته باشم. من هر کاری که بکنم باید براساس منشور حقوق کانادا باشد. اساس بررسی های ما نمی تواند بر نژاد، قومیت و مذهب باشد چون مغایر منشورمان خواهد بود.
ما پنهانکاری نمی کنیم چگونه موضوعی که در پارلمان مطرح است و در مقابل رسانه ها عنوان شده میتواند پنهانکاری قلمداد شود.
او به اقدامات سابق خود در بخش مهاجرت اشاره کرد که همواره خانواده را در اولویت قرار داده است.
خانم فینلی تاکید کرد که اصلاحیه قانون مهاجرت در خصوص پناهنده ها تغییری ایجاد نمیکند و پرونده های تلنبار شده از قبل براساس قانون پیشین بررسی خواهند شد و برای سرعت بخشیدن به این کار ۱۰۹میلیون دلار افزایش بودجه درنظر گرفته شده است.
در بخش پرسش و پاسخ آقای کیومرث رضوانی فر سئوال کرد، در مورد تحصیلکرده هایی که اینجا در مشاغل دیگری بجز تخصصشان کار میکنند مانند پزشکانی که راننده تاکسی هستند، چه کاری انجام میدهید؟ خانم فینلی پاسخ داد، کسانی که خیال مهاجرت دارند باید قبل از آمدن از طریق وب سایت اداره مهاجرت بازار کار را بررسی کنند. مثلا اگر یکی پرستار است شرایط اشتغال در این حوزه را در استانهای مختلف بررسی کند و مثلا اگر در استان منیتوبا پرستار را با دو سال سابقه کار میخواهد و یا کورس های خاصی نیاز دارد، قبل از آمدن خودشان را در آن زمینه ها به روز کنند و قبل از آمدن به کانادا کار خود را پیدا کنند. کسانی هم که اینجا هستند میتوانند به خدمات کانادا برای گرفتن کمک در زمینه های کاریابی در حوزه ی خود مراجعه کنند.
در پاسخ به سئوال دکتر فرخ زندی که آیا در سیستم امتیازی تغییری داده شده، گفته شد در این سیستم تغییری داده نشده و تنها به نیازهای کشور بیشتر توجه میشود. خانم فینلی افزود، الان میلیونها تن با سیستم امتیازی در جهان واجدشرایط آمدن به کانادا هستند ولی ما نه می توانیم و نه توانش را داریم که آنها را بیاوریم باید ببینیم به چه کسانی نیاز داریم مثلا به جوشکار یا لوله کش.
خانم مهرانه طباطبایی از ایران استار پرسید که در سیستم امتیازی جوشکار و لوله کش که امتیاز ۶۷ را نمی آورند، شما چطور این را میگویید؟ پاسخ داده شد: وقتی می گوییم تعداد بیشتر کیفیت بهتر را در پی خواهد داشت منظور این است که از بین چند لوله کش آن کس که زبان انگلیسی را میداند واجدشرایط تر از آن دیگری خواهد بود.
از سوی شهروند سئوال شد، در اصلاحیه ی این قانون مبنا بر اولویت بر کارگران موقت گذاشته شده تا مهاجران با اقامت دائم، و این یعنی سیستم مهاجرت از تکیه بر مسائل انساندوستانه به مسائل مادی تغییر ماهیت داده است. این کارگران موقت با دستمزدهای پایین ملزم به دو سال اقامت در کانادا هستند تا بتوانند برای اقامت دائم اقدام نمایند و سال ها طول میکشد تا بتوانند برای خانواده هایشان اقدام کنند و دوباره باهم زیر یک سقف جمع شوند.
پاسخ داده شد، ۶۰درصد از پرونده های مانده مربوط به کارگران ماهر میشود بقیه مربوط به خانواده ها و پرونده های انساندوستانه است. این تغییر تاثیری در منشور حقوق انسانی کانادا نمی گذارد. قانون به ما میگوید به تقاضاهای مانده باید اول رسیدگی شود و ما باید روی پرونده های مانده کار کنیم.
در پاسخ به پرسش دیگر شهروند، درخصوص سختگیری در پذیرش مدارک مهاجران و اینکه مهاجران مجبورند کورس هایی را بگذرانند تا مدارکشان پذیرفته شود، پاسخ داده شد، در مورد آموزش ما اگر خیلی سختگیر بودیم از اول کسانی را انتخاب میکردیم که مدارکشان مورد تائیدمان بود ولی ما یک حدی برای مدارک گذاشتیم ولی همانطورکه میدانید حتی در کانادا هم استانداردهای آموزش متفاوت است. مدرک یک موسسه آموزشی با مدرک موسسه ی دیگر از نظر ارزش فرق میکند.
خانم فینلی مجددا تاکید کرد که این اصلاحیه ربطی به پناهنده ها، تقاضاهای مربوط به استان کبک و پرونده های انساندوستانه نخواهد داشت.
شهروند پرسش دیگری در زمینه صدور ویزای توریستی برای ایرانیان بویژه پدر و مادرها و سختگیری در این زمینه مطرح کرد. خانم فینلی گفت، این واقعیتی ست که بعضی ها پس از گرفتن ویزای توریستی به کانادا می آیند و می مانند یا به خاطر برخورداری از سیستم درمان آن و یا مزایای رفاهی دیگر و به همین خاطر چنین سختگیری هایی در زمینه صدور ویزا صورت میگیرد. خانم فینلی با این حال گفت که در این خصوص بررسی خواهد کرد.
حقایقی درباره اصلاحیه قانون مهاجرت
دولت محافظه کار می گوید:
آنها به تازه واردان بیشتری خوشامد می گویند.
اما واقعیت این است که:
مهاجران با موقعیت اقامت دائم به میزان ۱۰۵۸۷ مورد کاهش داشته یعنی از ۲۶۲۲۳۶ به ۲۵۱۶۴۹ مورد رسیده است.
تحیرآورتر این که مادام که این ارقام کاهش یافته، دولت های لیبرال و محافظه کار در خلال سال های ۲۰۰۳ تا ۲۰۰۶ به ۲۴۰۰۰ کارگر موقت بیشتر مجوز ورود داده اند.(منبع: گزارش سالانه اداره مهاجرت)
این کارگران نیروی کار ارزانی هستند که در حوزه های استخراج نفت از شن های نفتی به کار گرفته شدند و مسئول کاهش دستمزدها هستند.
دولت محافظه کار می گوید:
۹۲۵۰۰۰ تن از متقاضیان مهاجرت جزو پرونده های تلنبار شده هستند و اصلاحات مندرج در اصلاحیه C-50 طراحی شده تا وضعیت آنها را مشخص کند.
اما واقعیت این است که:
اصلاحیه هیچ تاثیری بر روی پرونده های تلنبار شده و ۹۲۵هزار متقاضی نخواهد داشت.
دولت محافظه کار می گوید:
تغییرات وسیع نیاز است تا به پروسه ی بررسی تقاضانامه ها سرعت ببخشد.
اما واقعیت این است که:
دادن قدرت به وزیر مهاجرت برای کنار گذاشتن تقاضانامه هایی که تمام شرایط مورد نظر اداره مهاجرت را دارا هستند کاری ست غیرعادلانه، استبدادی و مهیا برای سوءاستفاده.
دولت محافظه کار می گوید:
تغییرات طوری طراحی شده تا دانشجویان خارجی را جذب و نگه دارد.
اما واقعیت این است که:
در C-50 هیچ بندی وجود ندارد که به تقاضانامه های دانشجویان خارجی مربوط باشد.
دولت محافظه کار می گوید:
هیچگونه تبعیضی در کار نخواهد بود و منشور حقوق و آزادی مورد احترام خواهد بود.
اما واقعیت این است که:
منشور کمکی به مهاجران بالقوه ای که تلاش دارند به کانادا بیایند، نمی کند.
اگر دستور وزیر این است که پرونده کارگران موقت خارجی متقاضی از مکزیک از پرونده والدینی که از هند می آیند، سریعتر انجام شود، منشور نمیتواند مانع او از انجام چنین دستوری شود.
دولت محافظه کار می گوید:
دستورات وزیر شفاف خواهد بود و در گازت کانادا و وب سایت اداره مهاجرت منتشر خواهد شد.
اما واقعیت این است که:
انتشار این دستورات غیرقابل لغو موضوع مناظره یا تصویب در مجلس نیست. اعضای منتخب پارلمان و سنا چیزی درباره ی این دستورات نخواهند گفت.
آنها ضددموکراتیک، پنهانکارانه و خطرناک است.
دولت محافظه کار می گوید:
دستورات وزارتی به وزیر اجازه ی مداخله در پرونده های افراد را نمی دهد.
اما واقعیت این است که:
با تغییر یک کلمه در قانون (از "باید"Shall به "شاید"May)، متقاضیان می توانند تمام شرایط مورد نیاز اداره مهاجرت را به دست آورند و به امتیاز حد نصاب برسند ولی هنوز هم مورد پذیرش واقع نشوند.
دولت محافظه کار می گوید:
خانواده ها هنوز هم تحت زمینه های انساندوستانه و رحیمانه می توانند به هم ملحق شوند.
اما واقعیت این است که:
وزیر و کارمندانش مادام که اعضای این خانواده ها خارج از کانادا هستند، دیگر مجبور نیستند زمینه های انساندوستانه را در نظر بگیرند.
دولت محافظه کار می گوید:
اصلاحات به ادارات صدور ویزا این انعطاف را میدهد تا کارگران ماهر را برای رفع نیاز بازار کار به اینجا بیاورند.
اما واقعیت این است که:
بیشتر کمبود کارگر در بخش هایی ست که به کارگر نیمه ماهر نیاز دارند و این مهاجران بالقوه هیچگاه به اندازه کافی امتیاز نمی آورند تا به عنوان مهاجر با اقامت دائم به کانادا بیایند. به جای آن، آنها با عجله به عنوان کارگران موقت ارزان قیمت خارجی به داخل کشور می آیند.
آنها هرگز برای شهروندی کانادا واجدشرایط نخواهند شد و یا قادر نخواهند بود خانواده های خود را به کانادا بیاورند.
جشن داوطلب ها در کانون ارشدان ایرانی ریچموندهیل
ارشدان ایرانی ریچموندهیل CHATS هفته داوطلب ها را جشن گرفتند. اداره CHATS هفته داوطلب ها از فرهنگ های گوناگون را در مکانهای مختلف جشن گرفت.
به همین منظور ارشدان ایرانی ریچموندهیل جمعه ۲۵ اپریل را به داوطلب های ایرانی در اداره CHATS اختصاص داده و از کلیه آنها با گل و شیرینی و موسیقی تشکر کردند.
سارا هوشیارفرد مسئول برنامه ارشدان در منطقه ریچموندهیل طی پیامی گفت: جا دارد که از کلیه داوطلبان و گروه همیاری که نقش مهم و فعالی در برگزاری برنامه هفتگی و همچنین جشنهای مختلف دارند تشکر کنیم.
در پایان از کلیه داوطلبان با هدایایی کوچک از طرف ارشدان و اداره، سپاسگزاری شد.
مشارکت کاتلین وین در روز زمین به امر پاکسازی محیط زیست
شنبه ۱۹ اپریل ۲۰۰۸، مثل بسیاری از انتاریویی ها، خانم کاتلین وین عضو پارلمان انتاریو و وزیر آموزش این استان، همراه با گروهش روز زمین را با ملحق شدن به برنامه ی پاکسازی کامیونیتی از سوی دیوید میلر، جشن گرفت.
این گروه در مقابل مدرسه ولی پارک جمع شدند و به سرپرستی کتلین وین شروع به جمع آوری زباله ها کردند.
کتلین وین طی سخنانی، خوشحالی خود را برای حضور در چنین برنامه ای اعلام کرد و گفت از اینکه در این برنامه ی پاکسازی سهمی برعهده دارم، خوشحالم.
این برنامه از ساعت ۱۱ صبح تا یک بعدازظهر ادامه داشت و کاتلین وین اظهار داشت سال دیگر در همین روز در مکانی دیگر شرکت خواهم کرد.
بهار زیبا در تورنتو به شکوفه نشست
نرگس زرد و گل های رنگارنگ دیگر سراسر دان ولی پارک وی را رنگین کرده است.
سرانجام در نیمه های فصل بهار، شکوفه های سفید، صورتی، زرد و جوانه های سبز درختان چهره ی تورنتو را بهاری کرد.
براساس طرح زیباسازی تورنتو که از سوی دیوید میلر شهردار ارائه شده بود، در پاییز گذشته تعداد۴۰هزار پیاز نرگس زرد و گل های دیگر به عرض یک متر در حاشیه اتوبان داون ولی حد فاصل اگلینتون تا دان میلز کاشته شد و حال تمام این گلها شکفته شده و چهره ی رنگین و زیبایی به این اتوبان که هر روزه اتومبیل های زیادی از آن گذر میکنند، بخشیده است.
تورنتو بزرگترین شهر کانادا و ششمین دولت بزرگ آن را دارد و خانه ی حدود دو میلیون و نیم مردم از ملیت های گوناگون است. تورنتو موتور اقتصادی کانادا محسوب می شود.
