شامگاه چهارشنبه 27اگوست سال ۲۰۰۸ میلادی: "آبی ناتان" اسرائیلی ایرانی زاد و از شاخص‌ترین پایه‌گذاران جنبش صلح خاورمیانه، در تل‌آویو دیده بر جهان فرو بست.
شماره ۱۱۹۳ ـ ۴ سپتامبر ۲۰۰۸
دفتر اروپایی شهروند: شامگاه چهارشنبه بیست و هفتم ماه اگوست سال ۲۰۰۸ میلادی: "آبی ناتان" اسرائیلی ایرانی زاد و از شاخص‌ترین پایه‌گذاران جنبش صلح خاورمیانه، در تل‌آویو دیده بر جهان فرو بست. آبی ناتان، در سال ۱۹۲۷ در ایران زاده شد، در هندوستان قد برافراشت و بعدها به اسرائیل مهاجرت کرد و شغل خلبانی را برگزید.
نام آبی، زمانی در سراسر جهان به صفحه نخست روزنامه‌های معتبر راه یافت، که در سال ۱۹۶۶، یعنی درست یک سال پیش از جنگ شش روزه اسرائیل و اعراب، با یک هواپیمای کوچک شخصی به مصر پرواز کرد و به دیدار جمال عبدالناصر شتافت. خلبان جوان اسرائیلی، می‌خواست با این حرکت جسورانه، مصر و اسرائیل را مجبور به آغاز مذاکرات صلح کند، اما این رویای انسانی تحقق نیافت و یک سال بعد، جنگنده‌های اسرائیلی فرودگاه قاهره را بمباران کردند و تمام هواپیماهای نظامی این کشور را از حرکت باز داشتند. پس از آن، جنگ شش روزه‌ای ادامه یافت که آثار مخرب آن هنوز مناسبات اسرائیل و جهان عرب را رها نکرده است.
صدای صلح
مقامات مصری، با خلبان جسور اسرائیلی و ایرانی‌تبار، برخوردی محترمانه پیش گرفتند و او را به اسرائیل بازگرداندند. همین حرکت، آبی ناتان را، به مظهر جنبش صلح اسرائیل تبدیل کرد. او، یکبار دیگر نیز اقدام به پروازی غیرمجاز کرد و از سوی دادگستری اسرائیل به ۴۰ روز زندان محکوم شد. پس از این دوران، آبی، یک فرستنده رادیوئی به نام "صدای صلح" ایجاد کرد که محل استقرار آن، یک کشتی مستقر در آب‌های نزدیک به تل‌آویو بود. برنامه های این فرستنده رادیوئی را، آمیزه ای از موسیقی پاپ و پیام‌های صلح و دوستی تشکیل می‌داد. تا بیست سال بعد نیز، این رادیو، محبوب جوانان اسرائیل و کشورهای عربی همسایه آن بود.
دیدار با عرفات
ناتان، در سال ۱۹۸۹ به دیدار یاسر عرفات رفت و پس از آن به ۱۲۲ روز زندان در کشورش محکوم شد. او، در سال‌های ۱۹۹۶ و ۱۹۹۷ دو بار دچار ضربه مغزی شد و در سال ۱۹۸۹ خود را از صحنه فعالیت‌های همگانی عقب کشید. پنج روز پیش از چشم بستن بر جهان، مظهر جنبش صلح اسرائیل، به علت وخیم شدن حالش به بیمارستانی در تل‌آویو انتقال یافت.
آبی ناتان، وصیت کرد که روی سنگ قبرش واژه عبری "نی سی تی" را بنویسند که معنای آن چنین است: "من، تلاش خودم را کردم".
ناتان و محمود درویش: افق مشترک
آبی ناتان، دو بار ازدواج کرد و از خود یک دختر به یادگار گذاشت. او، هنگام مرگ ۸۱ سال داشت. اهود اولمرت نخست وزیر اسرائیل، در ستایش ناتان، از او به عنوان یکی از تعیین‌کننده ترین پاسداران انسان‌گرائی نام برد. از مرگ آبی، اعراب هواخواه صلح همانقدر متاثر شدند که اسرائیلی های مخالف جنگ و تنش. آبی ناتان، دو هفته پس از مرگ محمود درویش شاعر پرآوازه فلسطینی، با جهان بدرود گفت. این دو، هرچند که در دو جهان متفاوت زیستند، اما در تمام دوران زندگی خود، به افقی یکسان چشم دوخته بودند: صلح به جای جنگ، آبادانی به جای ویرانی، مهر به جای نفرت و انسانیت به جای ستم.
