بیانیۀ کانون نویسندگان ایران «در تبعید» و انجمن قلم ایران «در تبعید» به مناسبت چهلمین سالگرد روی کار آمدن رژیم جمهوری اسلامی
هم میهنان! مردم آزادۀ جهان!
پس از مرگ خمینی راه و روش وی را رهبران جمهوری اسلامی ادامه داده اند. رئیس جمهور به اصطلاح اصلاح طلب، حسن روحانی درباره کتاب و ممیزی اعلام کرد، برای ممیزی”اخلاق به عنوان یک اصل باشد و مقدسات و امنیت ملی هم به عنوان اصول دیگر.” اصولی که سانسور اندیشه و بیان و حذف فیزیکی اهل قلم را توجیه و تائید کرده است. “بی اخلاقی، توهین به مقدسات و ارزش ها و به خطر انداختن امنیت ملی”، “جرم”های برشمرده برای اجازۀ ممیزی اثر و صاحب اثر، اعدام کردن و به قتل رساندن اهل قلم شد.
سعیدی سیرجانی به گناه نوشتن زندانی و شکنجه شد، و در زندان به قتل رسید. “انجام عمل لواط،، اعتیاد به مواد مخدر، تهیه و فروش مشروبات الکلی، ارتباط با ساواک در رژیم سابق، ارتباط با نظامیان ضد انقلاب، شرکت در کودتای نوژه، ارتباط با عوامل ضد انقلاب در خارج از ایران و دریافت مقادیر متنابهی پول از آنان…” اتهام های دروغین به وی و عبور از خط قرمز خمینیسم بود. محمد مختاری و محمد جعفر پوینده را ناصبی خواندند، آنان را خفه کردند چون به “مقدسات و ارزش ها” توهین کرده بودند. ستار بهشتی وبلاگ نویس را به اتهام اقدام علیه امنیت کشور از طریق شبکه های اجتماعی، به ویژه فیس بوک، در زندان به قتل رساندند.
چهل سال است که جمهوری اسلامی شاعران، نویسندگان و روزنامه نگاران آزاد اندیش و آزادیخواه را، که تلاش گران راه ِ تحقق آزادی اندیشه و بیان، و مبارزه با سانسور هستند زندانی و شکنجه کرده و به قتل رسانده است. در کارنامه جمهوری اسلامی طی این چهل سال، ترور و قتل ده ها شاعر، نویسند و روزنامه نگار ثبت شده است. چهل سال است که جمهوری اسلامی کلام و بیان را سانسور کرده است، جلوی انتشارکتاب را گرفته است، روزنامه ها را تعطیل و ده ها تن از اهل قلم را از حقوق انسانی و اجتماعی محروم کرده است. محدود سازی فعالیت های فرهنگی و هنری، ممنوع القلم کردن، ممنوعیت پخش تصویر و صدا، و یورش به محل برگزاری مراسم و جلسه های فرهنگی و هنری از دیگر اقدام های ارتجاعی جمهوری اسلامی بوده است. تشکل های صنفی و دموکراتیک، از جمله کانون نویسندگان ایران، تشکل های ممنوعه شده اند و می باید به دور ازچشم گزمه ها و پاسداران حکومت اسلامی فعالیت کنند. بسیاری از اعضای همین تشکل ها زندانی و شکنجه شده اند و محرومیت های شغلی و اجتماعی بر آنان و خانواده هایشان تحمیل شده است. ستمگری های جمهوری اسلامی در همۀ عرصه های زندگی فردی و اجتماعی، بر همۀ گروه ها و اقشار اجتماعی، و از آن جمله در گستره فرهنگ و هنر، مردم ایران را بیش ازهر زمان دیگر به ستوه آورده است.
جمهوری اسلامی طی این چهل سال در خارج از مرزهای میهنمان ایران نیز به ایجاد ارعاب، ضرب و شتم و ترور شاعران، نویسندگان و روشنفکران فرهنگی و هنری دست یازیده است. این رژیم در کشورهای اروپائی، امریکای شمالی و بسیاری دیگر از کشورهای جهان در برابر حرکت ها و تلاش های فرهنگی و هنری به اشکال مختلف مانع ایجاد کرده است.
هم میهنان! مردم آزادۀ جهان!
از میان ستمگری های جمهوری اسلامی نسبت به قلم و اهل قلم فقط نگاهی دیگر به نام های برخی از شاعران، نویسندگان و روزنامه نگارانی که طی چهل سال گذشته توسط رژیم اسلامی به قتل رسیدند بیاندازید تا بهتر و عمیق تر به ابعاد ستمگری های ددمنشانۀ جمهوری اسلامی پی ببرید.
۱- سیمون
فرزامی، روزنامه نگار، مفسر خبرگزاری پارس و سردبیر روزنامه فرانسوی زبان “ژورنال دو تهران” ، در سن ۷۰ سالگی در آذرماه سال
۱۳۵۹ به اتهام رابطه با امریکا و جاسوسی برای اسرائیل تیرباران شد.
۲ – حمید
رضوان، نویسنده، سال ۱۳۵۹ (قتل در بیمارستان)
۳ – علی اصغر امیرانی، روزنامه نگار، سردبیر مجله خواندنی ها، در خرداد (اول
تیرماه) سال ۶۰ در سن ۶۵ سالگی به اتهام همکاری با اسرائیل و ساواک تیرباران شد.
۴ – سعید سلطانپور، شاعر، نمایشنامه نویس و کارگردان تئاتر، عضو هیئت دبیران کانون
نویسندگان ایران و فعال سیاسی، در خرداد سال ۶۰ تیرباران شد.
۵- جلال هاشمی تنگستانی، نویسنده، سال ۱۳۶۰ –
نحوه مرگ ناروشن.
۶- عطاءالله نوریان، مترجم و نویسنده، و فعال سیاسی سال ۱۳۶۰ تیرباران شد.
۷ -رحمان هاتفی، روزنامه نگار و نویسنده، و فعال سیاسی تیرماه ۱۳۶۲، قتل زیرشکنجه – یا خودکشی در زندان.
۸- فریدون فرخزاد، شاعر و شومن در شهر بُن آلمان با ضربات متعدد کارد در ۱۶ مرداد
۱۳۷۱ به قتل رسید.
۹ – حسین
صدرائی (اقدامی)، شاعر، نویسنده و پژوهشگر، و فعال سیاسی سال ۱۳۶۷ در زندان به قتل
رسید. (زیر شکنجه یا اعدام)
۱۰- کورش آریامنش (رضا مظلومان) روزنامه نگار، نویسنده و فعال سیاسی به ضرب گلوله
در ۷ خرداد ۱۳۷۵ در پاریس کشته شد.
۱۱- علی اکبر سعیدی سیرجانی، نویسنده و پژوهشگر، قتل در زندان ۴ آذرماه ۱۳۷۳
۱۲- غفار حسینی، مترجم و نویسنده ، و عضو کانون نویسندگان ایران ۲۰ آبانماه ۱۳۷۵در
تهران به قتل رسید.
۱۳- احمد تفضلی، مترجم و زبان شناس، ۲۴ دیماه ۱۳۷۵ در تهران به قتل رسید.
۱۴- ابراهیم زال زاده، روزنامه نگار و ناشر، فروردین ۱۳۷۶ در تهران به قتل رسید.
۱۵- احمد میرعلائی، مترجم و نویسنده در سال ۱۳۷۷ در اصفهان به قتل رسید.
۱۶- حمید حاجی زاده ، شاعر و نویسنده همراه با کودک ۱۰ ساله اش با ضربات متعدد
کارد در شهریور ۱۳۷۷ درکرمان به قتل رسیدند.
۱۷- پیروز دوانی، نویسنده، مترجم و پژوهشگر در سال ۱۳۷۷ به قتل رسید.
۱۸- مجید شریف، مترجم و نویسنده ، آذرماه ۱۳۷۷ در تهران به قتل رسید.
۱۹- محمد مختاری، شاعر، نویسنده و پژوهشگر، و عضو کانون نویسندگان ایران در آذرماه
۱۳۷۷ تهران به قتل رسید.
۲۰- محمد جعفر پوینده، مترجم و نویسنده و عضو کانون نویسندگان ایران در آذرماه
۱۳۷۷ در تهران به قتل رسید.
۲۱- عزت الله ابراهیم نژاد، شاعر، ۱۸ تیر ۱۳۷۸ به قتل رسید
۲۲- زهرا کاظمی، روزنامه نگار و عکاس، سال ۱۳۸۲ در زندان به قتل رسید.
۲۳- آیفرسرچه، خبرنگار کرد اهل ترکیه در سال ۱۳۸۴ در ایران به قتل رسید.
۲۴- امید رضا میر صبافی، وبلاگ نویس، ۲۸ ساله، مرگ در زندان سال ۱۳۸۷
۲۵- یعقوب میرنهاد، روزنامه نگار و و بلاگ نویس- ۱۴ مرداد ۱۳۸۷ اعدام در زاهدان.
۲۶- علیرضا افتخاری، وبلاگ نویس، سال ۱۳۸۸
۲۷- ستار بهشتی ، وبلاگ نویس، به اتهام اقدام علیه امنیت کشور از طریق شبکه
اجتماعی و فیس بوک، قتل در زیر شکنجه، آبانماه ۱۳۹۱
و….
هم میهنان! مردم آزدۀ جهان!
کانون نویسندگان ایران “در تبعید” و انجمن قلم ایران “در تبعید” شما را فرا می خواند تا در چهل سالگی حکومت جهل و جنون و جنایت، نگاه و توجه خود را بیش از پیش به روزگار سخت و تیره ای که بر میهن ما، بر فرهنگ و هنر جامعه ما سایه گسترده است، معطوف دارید، و در دفاع از آزادی اندیشه و بیان، لغو هرگونه سانسور و دگراندیش ستیزی و آزادی کُشی و فرهنگ ستیزی رژیم اسلامی با ما همصدا شوید.
کانون نویسندگان ایران “در تبعید“ و انجمن قلم ایران “در تبعید“
بیستم و یکم بهمن ماه سال ۱۳۹۷
