در مقاله قبلی اشاره شد: ادبیات دندانپزشکی نشان می دهد که دندانپزشکان در معرض انواع مختلف مشکلات جسمی و عاطفی مربوط به استرس هستند، که این مشکلات منجر به بروز بیماری های قلبی عروقی، زخم کولیت، فشار خون، کمر درد، فشارچشم، ناسازگاری زناشویی، الکل، اعتیاد به مواد مخدر، افسردگی و خودکشی در آنهاست.
در آن مقاله از عواملی مانند فضای بسته کار، انزوا، کمال طلبی و فشار اقتصادی به عنوان نمونه هایی از منابع استرس شغلی دندانپزشکان یاد شد. در ادامه به دیگر عوامل ایجاد کننده استرس در دندانپزشکان اشاره می شود:
فشار زمان
حفظ یک برنامه زمان بندی شده در حرفه دندانپزشکی دشوار است که این امر یکی از منابع استرس برای شاغلین این حرفه می باشد. چرا که ارزیابی دقیق زمانی که لازم است برای بیمار صرف شود، بسیار دشوار است. همین امر باعث می شود که اغلب دندانپزشک از برنامه زمان بندی خود عقب بوده و استرس زیادی را برای مدیریت وقت تحمل کند.
ناامیدی ناشی از درمان
یک دندانپزشک، سالهای
دشوار و طولانی را در سیستم آموزشی برای یادگیری درمان “ایده آل” برای
بیماران آینده اش می گذارد. با این حال، واقعیت هایی که در مطب خصوصی رخ می دهد
این است که بسیاری از بیماران، به دلیل محدودیت های مالی، برنامه های بیمه ای ضعیف
و یا کیفیت پایین مراقبت های دندان پزشکی، طرح درمان “ایده آل” را قبول
نمی کنند. نتیجه این است که دندانپزشک دائما مجبور به مصالحه با شرایط درمانی است.
لذا گاهی از ناتوانی در دستیابی به طرح درمان ایده آل خود ناامید می شود.
در نتیجه، متخصص دندانپزشک گاهی
اوقات مجبور به انجام یک کار «سطحی و تعمیر» می شود. گاهی نیز دندانپزشک با
بیمارانی رو به رو می شود که تمام طیف مراقبت و درمان را رد می کنند، در چنین شرایطی با وجود
این که دندانپزشک در حد مسئولیت خود خدمات ارائه داده است بیماران همچنان انتظارات
غیرواقعی و ایده آل خود را دارند.
اضطراب بیمار
در بعضی مواقع استرس روحی کار با بیماران مضطرب و ترسان می تواند به دندان پزشک آسیب برساند. در حال حاضر شواهد قابل توجهی وجود دارد که دندانپزشکان الگوهایی از پاسخهای استرس فیزیولوژیکی (افزایش ضربان قلب، فشار خون بالا، عرق کردن و غیره) را موقع کار با بیمار مضطرب تجربه می کنند. که این امر همچنین در حین انجام اقدامات درمانی باعث افزایش ترس و اضطراب بیمار می شود و این سطح از اضطراب برای سلامت قلب دندانپزشکان می تواند آسیب زا باشد.
شخصیت دندانپزشک
یکی دیگر از
عوامل زمینه ساز ابتلا به فشارهای روانی در شغل دندانپزشکی ویژگی های شخصیتی افراد
است از جمله زمینه های ابتلا به افسردگی، اضطراب، سوء مصرف مواد مخدر و الکل و
همچنین خطر ابتلا به خودکشی. این زمینه ها می تواند زمینه های ژنتیک، توجه وسواس گونه
به جزییات، انتظارات غیر واقعی از خود و دیگران (به عنوان مثال کارمندان و
بیماران) وابسته دانستن ارزش شخصی به عملکرد فردی و اعتبارکاری باشد. اگر
دندانپزشک از نظر شخصیتی مستعد اختلالات عاطفی باشد فشارهای ناشی از کار می تواند
بروز اختلال را تشدید کند.
فقدان
ورزش
موسسه Pankey در میامی سلامت ۲۴۰۰ دندانپزشک را مورد ارزیابی قرار داده است. این یافته ها نشان می دهد که اغلب دندانپزشکان به اندازه کافی ورزش نمی کنند تا از تشدید بیماری های مربوط به بدتر شدن بافت همبند، رگ های خونی کوچک، ماهیچه ها و گردش خون آنها به طور کلی جلوگیری شود. از آنجایی که کار دندانپزشکی مستلزم نشستن های طولانی با وضعیت های بدنی ثابت است، نوع شغل آنها می تواند باعث بروز دردهای عضلانی و و انحنا در ستون فقرات شود که فشاروارده را افزایش می دهد.
استرس ناشی از تعارضات با تیم همکاران
تیم همکاران در یک مطب دندانپزشکی شامل دیگر دندانپزشکان، دستیار دندانپزشک، بهداشتکار دهان و دندان، مدیر دفتر، منشی و حتی تیم خدماتی نظافت می باشد. عدم هماهنگی بین اعضای تیم و تداخل برنامه ها و یا کوتاهی در انجام وظایف هریک از اعضا می تواند فشار مضاعفی را به دندان پزشک وارد کند. همچنین عدم مهارت حل تعارض در اعضا می تواند مشکلات را تشدید کرده و باعث افزایش استرس در دندانپزشکان شود.
در نهایت:
با توجه به منابع بسیار زیاد استرس و فشار روانی در دنداپزشکان و نیز عدم مراقبت روانی و جسمی در این حرفه، این متخصصین در معرض انواع بیماری های جسمی و عاطفی قرار دارند. لازم است که به موازات برنامه های بازآموزی در زمینه های حرفه ای برنامه های مراقبت از خود برای این قشر نیر برگزار شود تا از آسیب بیشتر به آنها جلوگیری شود.
