چهارده تن از فعالان فرهنگی و سیاسی کرد و عرب با انتشار بیانیه‌ای حمایت خود را از بیانیه تکمیلی ۱۴ فعال مدنی و سیاسی داخل کشور اعلام کردند. آنان با تاکید بر ضرورت کناره‌گیری علی خامنه‌ای رهبر جمهوری اسلامی و انحلال همه نهادها و قوای جمهوری اسلامی ایران؛ خواهان برقراری یک حکومت سکولار، دمکرات و فدرال شدند.
در این بیانیه آمده است: “ملیت‌های مختلف ایران، دیری است که از توسعه نابرابر اقتصادی، ستم دوگانه و تبعیض‌های گوناگون سیاسی، مذهبی، فرهنگی، زبانی رنج برده و ماشین آسیمیلاسیون همراه با سرکوب خشن و خونین هرگونه صدای حق‌طلبانه‌شان را خفه کرده است”.
این چهارده هموطن کرد و عرب در بیانیه خود گفته‌اند: “ما معنای آپارتاید جنسی زنان سرزمین مان را حس می‌کنیم چون خود در معرض آیارتاید زبانی، فرهنگی، مذهبی و نژادی هستیم. ما درد استبداد‌زدگانی را که بی‌پروا، راس نظام استبدادی را هدف قرار داده‌اند حس می‌کنیم زیرا که نه آزادی بیان داریم و نه حتی زبان آزاد”.
آنان در پایان بیانیه خود آورده اند: “رخدادهای سیاسی یک دهه گذشته – به ویژه وقایع تابستان ۸۸ و دی ماه ۹۶ – نشان داد که مرکز به تنهایی و بدون یاری ملیت‌ها قادر به عقب‌نشاندن خودکامگان جمهوری اسلامی نیست. ما بر این باوریم که برای تغییر معادله نابرابر مرکز و پیرامون و برای جلوگیری از باز تولید استبداد در ایران آینده، چاره‌ای جز برقراری یک جمهوری سکولار، دمکرات و فدرال نیست”.
نسخه ی کامل بیانیه را بخوانید:
مردمان آزاده ایران
شما دیگر آتش زیر خاکستر نیستید، شراره های شما از این سو و آن سو سرک می کشد. فرزندان شما چهل سال است پنجه در پنجه نظامی خودکامه و آپارتاید منش انداخته اند.
ملیت های مختلف ایران، دیری است که از توسعه نابرابر اقتصادی، ستم دوگانه و تبعیض های گوناگون سیاسی، مذهبی، فرهنگی، زبانی رنج برده و ماشین آسیمیلاسیون همراه با سرکوب خشن و خونین هر گونه صدای حق طلبانه شان را خفه کرده است. هم اکنون بیشترین اعدامی ها و زندانیان کشور را شهروندان کرد، عرب، بلوچ ، ترک و ترکمن تشکیل می دهند. ما معنای آپارتاید جنسی زنان سرزمین مان را حس می کنیم چون خود در معرض آیارتاید زبانی، فرهنگی، مذهبی و نژادی هستیم. ما درد استبداد زدگانی را که بی پروا، راس نظام استبدادی را هدف قرار داده اند حس می کنیم زیرا که نه آزادی بیان داریم و نه حتی زبان آزاد.
ما ۱۴ تن از کنشگران کرد و عرب با امضای این بیانیه، حمایت خودرا از بیانیه تکمیلی ۱۴ فعال مدنی و سیاسی داخل کشور اعلام می داریم و همنوا با آنان خواهان کناره گیری رهبر جمهوری اسلامی ایران، انحلال همه نهادها و قوای این نظام، عبور کامل از آنها و برقراری یک حکومت نامتمرکز هستیم. در این زمینه تجربه های پربار غیر متمرکز تاریخ سده های گذشته پشتوانه ماست.
ما با همه گروه های اجتماعی ستمدیده و رنج کشیده سرزمین مان ، با همه قربانیان استبداد و بی دادگری دینمداران حاکم و با همه آزادیخواهان ایران، همنوایی می کنیم.
رخدادهای سیاسی یک دهه گذشته – به ویژه وقایع تابستان ۸۸ و دی ماه ۹۶ – نشان داد که “مرکز” به تنهایی و بدون یاری «ملیت ها» قادر به عقب نشاندن خودکامگان جمهوری اسلامی نیست.
ما بر این باوریم که برای تغییر معادله نابرابر مرکز و پیرامون و برای جلوگیری از باز تولید استبداد در ایران آینده، چاره ای جز بر قراری یک جمهوری سکولار، دموکرات و فدرال نیست.
امضا:
۱- یوسف عزیزی بنی طرف (فعال سیاسی و فرهنگی،
عضو پیشین هیات دبیران کانون نویسندگان ایران)
۲- جابر احمد (نویسنده و پژوهشگر)
۳- حافظ فاضلی (فعال سیاسی)
۴- کریم دحیمی (فعال حقوق بشر)
۵- سعیده بنی طریف (فعال حقوق زنان)
۶- ولید نیسی “مهاوی” (زندانی سیاسی سابق زندان اهواز)
۷- عمار تاسائی (رمان نویس و نویسنده نخستین رمان عرب اهوازی)
۸- دکتر گلمراد مرادی (نویسنده، پژوهشگر و عضو پیشین هیات دبیران کانون نویسندگان
ایران در تبعید)
٩- فرشاد دوستی پور (فعال سیاسی)
۱۰- ملائکه علم هولی (روزنامه نگار)
۱۱- کوسار فتاحی (نویسنده و فعال سیاسی)
۱۲- نگین شیخ الاسلامی “وطنی” (نویسنده و زندانی سیاسی سابق)
۱۳- آرش نظامی (روزنامه نگار)
۱۴- هادی صوفی زاده (نویسنده و فعال سیاسی)
