کانون مدافعان حقوق کارگر روز پنجم خرداد۸۸ نامه ای خطاب به مردم و آزادیخواهان صادر کرده است. در این نامه آمده است:
شهروند ۱۲۳۲ پنجشنبه ۴ جون ۲۰۰۹
کانون مدافعان حقوق کارگر روز پنجم خرداد۸۸ نامه ای خطاب به مردم و آزادیخواهان صادر کرده است. در این نامه آمده است:
نزدیک به یک ماه از دستگیر شدن بیش از ۱۵۰ نفر در محل برگزاری مراسم اول ماه مه ۸۸ در پارک لاله می‌گذرد. مراسمی که بنا به فراخوان تشکل‌های مستقل کارگری و برای اعلام مطالبات کارگران ایران مندرج در قطعنامه‌ی آنان قرار بود در پارک لاله برگزار شود، اما قبل از برگزاری مورد سرکوب نیروهای امنیتی ـ پلیسی قرار گرفت.
در طی این مدت خانواده‌های دستگیرشدگان تحت فشار قرار گرفتند و با پاسخ‌های ضد و نقیض مراکز قضایی مواجه شدند. بازداشت‌شدگان با اتهامات واهیِ نظیر تبانی برای اخلال در نظم عمومی و امنیت ملی و…. و بدون امکان دسترسی به وکیل و یا امکان تماس با خانواده‌های خود مورد بازجویی های طولانی و فشارهای زیادی در زندان قرار گرفته‌اند و اکنون با وجود آزاد شدن تعدادی از این عزیزان هنوز هم تعداد زیادی از آنان آزاد نشده‌اند که می‌توان به اسامی زیر اشاره کرد:
علیرضا ثقفی، محسن ثقفی، محمد اشرفی، کاوه مظفری، جلوه جواهری، جعفرعظیم‌زاده، سعید یوزی، مهدی شاندیز، غلامرضا خانی…
از ابتدای خرداد ماه این دستگیر شدگان به بندهای عمومی زندان اوین منتقل شده اند و برخی از آنان با خانواده های خود ملاقات داشته اند. در این میان تنها علیرضا ثقفی که در بند ۲۰۹ به سر می برد، تا کنون هیچ تماسی با همسر و خانواده ی خود نداشته است.
به این افراد باید ۹ نفر باقیمانده از اعضای تعاونی مسکن و مصرف فلزکار ـ مکانیک را نیز اضافه کرد که درمحل تعاونی خود و حین برگزاری جلسه ی سالانه ی اعضای تعاونی بازداشت شده اند. ۸ نفر باقیمانده با قید کفالت آزاد شده اند و برای بقیه حکم تشدید قرار صادر شده است.
این روند دستگیری‌ها و محدودیت‌های قضایی و عدم دسترسی زندانیان به حقوق اولیه ی خود، در مورد دیگر زندانیان نیز اتفاق می‌افتد.
کانون مدافعان حقوق کارگر ضمن تاکید بر مطالبات اعلام شده در قطع‌نامه کارگران ایران، وجدان آگاه همه‌ی جهان را به این پرسش‌ها جلب می‌کند و می‌پرسد کدام یک جرم و مغایر با قوانین جاری است: نپرداختن ماه‌ها حقوق کارگران و گرسنه نگه داشتن خانواده‌های آنان یا درخواست برای پرداخت حقوق معوقه آنان؟
زندانی کردن بدون دلیل و با اتهامات واهی کارگران یا درخواست آزادی کارگران زندانی؟ برگزاری مراسم جشن روز کارگر که حق آنان است (و مطابق با تعهدات ایران در کنوانسیون سازمان بین المللی کار است) یا دستگیری و ضرب شتم آنان؟
کانون مدافعان حقوق کارگر می پرسد طرح کدام یک از خواسته‌های مندرج در قطع‌نامه روز اول ماه ماه مخل نظم و امنیت عمومی و ملی بوده است: لغو کار کودکان؟ لغو تبعیض جنسیتی؟ تامین امنیت شغلی؟پرداخت به موقع دستمزدها؟ افزایش دستمزدها و رسیدن به حدی که امکان یک زندگی انسانی برای کارگران وجود داشته باشد؟ جلوگیری از اخراج دسته جمعی و خودسرانه ی کارگران واحدهای دولتی و خصوصی با انگیزه های سودجویانه و طمع ورزانه.
بدین وسیله ضمن حمایت مجدد از کمپین برای آزادی دستگیر شدگان پارک لاله، از تمامی کارگران و آزادیخواهان ایران و جهان و تمامی نهادهای کارگری و حقوق بشری داخل و خارج از ایران می‌خواهیم که ضمن حفظ همگرایی ایجاد شده، برای آزادی بی قید و شرط تمامی عزیزان دستگیر شده و دیگر کارگران و فعالان کارگری زندانی و اصرار بر مطالبات کارگران ایران متحدانه اقدام نمایند.
