دکتر پرویز قدیریان
طبق آمار جدید بیشتر از ۵۰ درصد مردم آمریکا به مصرف داروهای شیمیایی و نسخه ای عادت دارند. یک سوم مردم آمریکا به طور متوسط هر روز دو نوع داروی شیمیایی مصرف می کنند و یک نفر از هر ده نفر بیشتر از پنج نوع داروی نسخه ای به کار می برند. گزارش CDC آمریکا در این مورد اضافه می کند 
که یک نفر از پنج کودک در این کشور مجبور به خوردن نوعی دارو است و متأسفانه ۹ نفر از هر ۱۰ نفر آمریکایی سالمند هر روز مقداری داروی شیمیایی مصرف می کنند که در برابر مردم کشورهای در حال رشد رقمی است بسیار بزرگ و غیرقابل تصور.
فقط در سال ۲۰۰۸ مبلغ ۲۳۴ بیلیون دلار خرج خرید داروهایی گردیده که مردم به مصرف آنها عادت کرده اند. در این دسته از داروها بیشترین رقم را داروهای پایین آورنده کلسترول خون در افراد مسن، داروهای درمان و جلوگیری آسم و مسکن ها در کودکان و بالاخره داروهای ضدافسردگی در میانسالان تشکیل می دهند.
این آمار نشان می دهد که مردم آمریکا از نظر مصرف داروهای شیمیایی در صدر جدول کشورهای دنیا قرار دارند و درصد بالایی از آنها بی جهت و به خاطر عوارض ناچیزی دست به مصرف دارو می زنند و نه تنها سرمایه ی بزرگی را از بین می برند، بلکه مسمومیت مزمنی در بدن خود به وجود می آورند که نتیجه ی آن زمین گیر شدن و تسلیم شدن به بیماری های جانبی خطرناکی مانند سرطان و غیره می باشد.
این دسته از داروها از طرفی سبب بروز بسیاری از ناهنجاریها در بدن شده و در ضمن دفع نتایج متابولیسم آن در بدن و یا دور ریختن داروهای استفاده نشده در محیط زیست مانند آب و خاک و غیره موجب آن می شود که سموم مورد بحث دوباره به زنجیره ی غذایی و آب آشامیدنی مردم وارد گردد و بقیه سیستم دفاعی بدن را مختل نماید. یکی از خطرات داشتن بیمه های پزشکی و دارویی مصرف بی بندوبار داروها است و شخص بدون توجه به ضرر و زیان آنها مرتبا به دکتر مراجعه می کند و به مصرف داروها تن در می دهد و این در جوامع در حال رشد که بیمه پزشکی همگانی دارند به وضوح مشاهده می شود. در این میان کارتل های دارویی هستند که بهره می برند و هر ساله بیلیون ها دلار به جیب می زنند. طبق آمار موجود شاید ۹۰ درصد این داروها مورد نیاز نیست، و خوردن و یا نخوردن آنها تأثیری ندارد. مثلا میلیون ها دلار خرج خرید مسکن ها می شود و ما می دانیم بسیاری از این دردها موقتی بوده و می شود آنها را تحمل کرد و دارو مصرف نکرد.
به طور خلاصه اگر مردم آمریکا به همین منوال به مصرف داروهای شیمیایی گرایش نشان دهند و در کنار آنها داروهای گیاهی ناشناخته و رنگارنگ که خطر کمتری از داروهای شیمیایی ندارند، به علاوه مواد مخدر و داروهای اعتیادآور مصرف نمایند، باید گفت که این جامعه چشم بسته در دریای مواد شیمیایی و به ظاهر طبیعی ولی مسموم کننده و کشنده غرق خواهد شد و این به صورتی خواهد بود که نجاتش غیرممکن است.
نقش کلسترول خوب در پیشگیری بیماری آلزایمرز
بررسی جدیدی بر روی کلسترول خوب خون و رابطه ی آن با جلوگیری از بروز آلزایمرز نشان می دهد که این کلسترول که به HDL معروف است می تواند از بروز و پیشرفت بیماری مزمن و پیش رونده فراموشی جلوگیری کند که در حقیقت خبریست جالب و امیدوارکننده. نتایج این بررسی که در ژورنال Archive of Neurology به چاپ رسیده همچنین نشان می دهد که بالا بودن کلسترول بد خون (LDL) نیز نقشی مهم در به وجود آمدن این بیماری دارد و عدم توازن این دو کلسترول در بدن مشکلات زیادی از جمله بروز سرطان و بیماری قند و غیره را نیز به وجود می آورد.
رویهمرفته ۵۰ درصد افراد بالغ در کشور آمریکا کلسترول بالای خون دارند و یک درصد از افرادی که بین سنین ۶۵ و ۶۹ قرار دارند به بیماری آلزایمرز دچار هستند. متأسفانه این رقم پس از سن ۹۵ سالگی به ۶۰درصد افزایش می یابد. پژوهشگران این بررسی علمی از دانشگاه کلمبیا بوده و توانسته اند بیشتر از یک هزار نفر از افراد مسن تر از ۶۵ ساله را بررسی و پیگیری نمایند. این عده معتقدند که میزان کلسترول خوب خون باید بیشتر از ۵۵میلی گرم در دسی لیتر باشد تا بتواند از بروز بیماری آلزایمرز جلوگیری کند. علاوه بر غذاهایی که حاوی مقدار زیادی کلسترول خوب هستند مانند بادام زمینی و غیره، پژوهشگران مورد بحث تأکید می کنند که مصرف ویتامین B3 یا نیاسین نیز در بالا رفتن کلسترول خوب خون نقش دارد. نیاسین را می توان در غذاهایی مانند لبنیات، گوشت ها، دانه های روغنی، سمنو و نان گندم کامل (با سبوس) یافت. عده ای از مردم به نیاسین مصنوعی(قرص و کپسول و غیره) آلرژی دارند و نمی توانند آن را تحمل نمایند. با وجودی که این ویتامین در آب محلول است ولی باز در خوردن نوع مصنوعی آن نباید زیاده روی کرد.
دیابت یک سوم جمعیت بزرگسال آمریکا را تهدید می کند
در حال حاضر ۲۶ میلیون نفر در آمریکا به بیماری قند نوع دو دچار هستند و ۷۹ میلیون نفر دیگر هم در معرض بروز آن قرار دارند و به تدریج بر میزان مبتلایان بیماری دیابت افزوده خواهد شد. این گزارشی است که CDC آمریکا منتشر کرده است.
به طور کلی ۳/۸ درصد مردم آمریکا در سنین مختلف به بیماری قند دچار می شوند. این رقم در افرادی که بیشتر از ۲۰ سال دارند ۳/۱۱ درصد است. در ضمن ۲۷ درصد افراد مبتلا به بیماری قند، که حدود هفت میلیون نفر هستند، از بیماری خود خبر ندارند و نمی دانند که دیابت دارند و وقتی به این حقیقت پی می برند که بیماری قند و عوارض نامطلوب آن صدمه های غیرقابل جبرانی به بدن وارد آورده است.
آمار نشان می دهد که اگر درمان مؤثری برای این بیماری یافت نشود و بروز آن به همین منوال پیشرفت نماید یک نفر از هر ۳ نفر در آمریکا به بیماری قند دچار خواهد شد. عوارض نامطلوب بیماری قند مانند سکته های قلبی و مغزی، نابینایی، از دست دادن پاها و از کار افتادن کلیه ها و غیره به همراه عدم توانایی در تولید و زمین گیر شدن جمعیت بزرگی از دنیا به خاطر بیماری قند سبب از هم پاشیدگی اقتصاد خانواده و جامعه می شود و مخارج سرسام آور درمان و پیگیری بیماران سر به فلک خواهد زد.
در حال حاضر علاوه بر آماری که ارائه شد بیشتر از ۲۱۵ هزار نفر زیر ۲۰ سال سن در آمریکا به بیماری قند نوع یک دچار هستند. در سال ۲۰۱۰ حدود دو میلیون نفر به تازگی در این کشور به بیماری قند دچار شده اند که ۱۶ درصد آنها از سرخ پوستان و اسکیموها می باشند. در ضمن ۱۳ درصد از آنها را سیاه پوستان آمریکایی و ۱۲ درصد آنها را اسپانیولی ها تشکیل می دهند. بیماری قند در آمریکا بودجه ای حدود ۱۷۴ بیلیون دلار به خود اختصاص می دهد که ۱۱۶ بیلیون دلار آن صرف درمان بیماری می شود.
بهتر است باور کنید
رشد ناخن های انگشتان دست انسان چهار برابر رشد ناخن های انگشتان پا است و رشد ناخن انگشت های میانی هر دست سریعتر از انگشتان دیگر است. رشد ناخن دست حدود یک نانومتر در ثانیه است در حالیکه رشد موی سر حدود ۴ نانومتر در هر ثانیه تخمین زده شده است.
*دکتر پرویز قدیریان استاد دانشگاه مونتریال در تغذیه، استاد دانشگاه مک گیل در سرطان شناسی، کارشناس سازمان بهداشت جهانی و همکار شهروند است.
epidemiosearch@yahoo.com
www.cancerriskinfo.com
