شهروند ـ آرش عزیزی: اتفاقی که چند ماه پیش در شرقی ترین استان کشور، نیوفاندلند و لابرادور، افتاده بود این هفته در غربی ترین استان نیز تکرار شد: پس از استعفای نخست وزیر، کسی که به عنوان رهبر جدید حزب حاکم و در نتیجه نخست وزیر استان انتخاب شد، زن است.
اکنون کانادا برای اولین بار در تاریخ خود در یک زمان، دو نخست وزیر استانی زن دارد.
کریستی کلارک، معاون سابق نخست وزیر که هفت سال پیش پس از بچه دار شدن از سمت بالای خود در کابینه و مجلس استعفا داده بود، این هفته توسط اعضای حزب لیبرال بریتیش کلمبیا به رهبری این حزب و در نتیجه به نخست وزیری استان انتخاب شد.
کلارک در سال ۲۰۰۴ در حالی که در اوج حرفه ی خود بود، پس از بچه دار شدن از سیاست کنار رفت. در آن هنگام او معاون گوردون کمپبل، نخست وزیر لیبرال وقت، بود و از شانس های جانشینی او به حساب می آمد، اما ناگهان هم از کابینه و هم از مجلس استعفا داد تا از کودک خود، همیش، مراقبت کند.
او پس از هفت سال دوباره سکان رهبری حزبش را در دست گرفته و این بار می رود تا دومین نخست وزیر زنِ بریتیش کلمبیا در تاریخ این استان باشد.
شنبه ی هفته ی گذشته ۹۰ هزار نفر از اعضای حزب لیبرال در سراسر استان در یک روز سرد زمستانی از خانه ی خود رای دادند تا پس از سه نوبت رای گیری، کلارک به عنوان رهبر و نخست وزیر جدید انتخاب شود.
بازگشت به سیاست
در سال ۲۰۰۲ کلارک اولین سیاستمدار تاریخ بریتیش کلمبیا شد که در زمانی که در کابینه است، بچه ای به دنیا می آورد. او ۲ سال بعد استعفا داد چون باور داشت «نخست وزیر می تواند سیاستمدار دیگری پیدا کند اما همیش نمی تواند مادر دیگری پیدا کند» اما همیشه گفته بود که به سیاست باز می‌گردد.
این نماینده ی وقتِ پورت مودی، از حومه های ونکوور، در سال ۲۰۰۵ با تلاش برای نامزدی برای شهرداری ونکوور به سیاست بازگشت، اما بسیاری این حرکت او را، از آن‌جا که خودش مقیم ونکوور نبود، خوش نداشتند. در پایان او موفق نشد نامزدی حزبِ شهری موسوم به «انجمن غیرپارتیزان» را به خود اختصاص دهد و در انتخابات شرکت نکرد.
حال اما بازگشت او به سیاست بسیار چشمگیر بوده است و به یکباره تاج نخست وزیری را بر سر می‌گذارد.
خانم کلارک در سخنان خود پس از پیروزی گفت: «دوست دارم امشب با صحبت مستقیم با بریتیش کلمبیایی ها آغاز کنم. می خواهم شما شرکای من در آوردن تغییر به ویکتوریا باشید.» او وعده ی «دولت باز» داد و گفت از سایر رقبای لیبرالش انتظار دارد با او همکاری کنند. یکی از نزدیک‌ترین رقبای او کوین فالکون، وزیر بهداشت، بود که از زمان جوانی و فعالیت دانشجویی در دانشگاه سیمون فریزر با هم آشنا بودند.
خیلی ها البته هستند که هیچ خاطره ی خوشی از کلارک ندارند. بخصوص معلمان استان بریتیش کلمبیا که زمانی که او وزیر آموزش و پرورش بود بارها با او درگیر شدند. درگیری‌های مداوم او با فدراسیون معلمان این استان باعث شد نخست وزیر او را به وزارت کودکان و رشد خانواده، که سمتی پایین تر به حساب می آمد، منتقل کند.
کمپین گسترده ای که علیه مالیات هماهنگ فروش به راه افتاد در ماه نوامبر نخست وزیر لیبرال بی سی را مجبور به استعفا کرد تا مساله‌ی رهبری حزب لیبرال و نخست وزیری استان باز شود. رقبای خانم کلارک علاوه بر آقای فالکون، جورج آبوت، وزیر آموزش و پرورش و مایک ده جونگ، دادستان کل بودند، اما حضور هر سه ی آن ها در کابینه ی نامحبوب کمپبل از عواملی بود که به کلارک کمک کرد با وعده ی تغییرات در حزب پیروز شود.
از آن جا که کلارک نماینده ی مجلس نیست، انتظار می رود به زودی یکی از نمایندگان حزبش در مجلس استعفا دهد تا او در انتخاباتی میان‌دوره ای به مجلس راه پیدا کند. او قبلا گفته که نمی خواهد انتخاباتی فوری برگزار کند چون این برای ان دی پی، که رهبر خود را در ماه اپریل انتخاب می‌کند، منصفانه نخواهد بود. با این حساب خانم کلارک حداقل تا زمان انتخابات استانی بعدی در ماه مه ۲۰۱۳ نخست وزیر خواهد ماند.
