با حضور کارگردان و تهیه کننده فیلم، پرویز جاهد، در کانون کتاب تورنتو

شهروند ـ فرح طاهری: هفتاد و پنجمین نشست کانون کتاب تورنتو به نمایش فیلم “روز بخیر آقای غفاری” با حضور تهیه کننده و کارگردان پرویز جاهد اختصاص داشت، که از لندن (انگلستان) به تورنتو دعوت شده بود. این فیلم مستند گفت وگویی است با زنده یاد فرخ غفاری، بنیانگزار سینمای مدرن ایران.

سعید حریری از کانون کتاب تورنتو تأکید کرد که این جلسه با همکاری گروه “نه ما نه سینما” برگزار می شود. این گروه دانشجویی هر هفته در دانشگاه تورنتو برنامه ی نمایش و نقد فیلم دارند.

پرویز جاهد در کانون کتاب تورنتو

حریری، ضمن اشاره به اهمیت کار پرویز جاهد در مصاحبه با فرخ غفاری آن هم مدت زمان کوتاهی پیش از درگذشت او، جاهد را معرفی کرد:

فارغ التحصیل کارگردانی فیلم از مرکز آموزش فیلمسازی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی. لیسانس ادبیات نمایشی از دانشگاه تهران، فوق لیسانس  سینما از دانشکده سینما و تئاتر تهران و دکترا در رشته مطالعات فیلم در دانشگاه وست مینیستر. سردبیر مجله تئوریک سینمایی “سینما چشم”، مدرس سینما در دانشکده سینما و تئاتر تهران، دبیر سرویس بخش سینما در مجله دنیای سخن، همکاری با مجله های سینمایی و فرهنگی، همکاری با بخش فارسی رادیو بی بی سی و زمانه، کتاب هایش: ترجمه نمایش لئونس و لنا (گئورک بوشنر)، “اینسوی ذهن، آن سوی مردمک” (مجموعه گفت وگو با سینماگران و منتقدان)، “نوشتن با دوربین” رودررو با ابراهیم گلستان.

فیلم هایش: روز به خیر آقای غفاری، تعزیه به روایت دیگر، قراول، ۲۴ ساعت صلح، سلیمان میناسیان ـ مردی با دوربین فیلم برداری، روز بر می آید، فال قهوه، علفزار، چکاوک، دایره معیوب (درباره اعتیاد)

جاهد عضو انجمن منتقدان و نویسندگان ایران و عضو انجمن خبرنگاران بین المللی بریتانیا است.

قبل از نمایش فیلم، کارگردان و تهیه کننده، پرویز جاهد پشت میکروفن رفت تا توضیحات کوتاهی بدهد.

جاهد گفت، من به ساختن مستند درباره ی انسان هایی که به ارتقا فرهنگ و هنر و دانش ایران خدمت کردند علاقه دارم. در مورد آقای غفاری دو بار ایشان را دیدم و بار دوم حالش خیلی بد بود و قادر به صحبت نبود، ضمن اینکه بیماری آلزایمر هم به سراغش آمده بود و خیلی چیزها را فراموش کرده بود و سخت به یاد می آورد. و تا آنجا که حافظه اش یاری کرد جلوی دوربین صحبت کرد.

او افزود، ما با یک تیم کوچک به سراغ ایشان رفتیم و این نوع مستندسازی با آن مستندسازهایی که تجهیزات زیادی دارند، متفاوت است و نوعی مستندسازی بی واسطه است.

جاهد همچنین توضیح داد، نسخه ای که از بخش آپارات بی بی سی پخش شد، ده دقیقه کوتاهتر بود و امشب نسخه کامل که ۶۰ دقیقه است را می بینید.

پس از سخنان کارگردان، فیلم “روز به خیر آقای غفاری” به نمایش درآمد.

پرویز جاهد سازنده ی روز بخیر آقای غفاری

فرخ غفاری، فیلمساز، مورخ، منتقد فیلم و از پیشگامان سینمای نوین ایران آذرماه سال ۱۳۸۵، در سن ۸۵ سالگی در پاریس درگذشت.

پرویز جاهد در مقدمه ای بر مصاحبه ی مکتوبش با او می نویسد:

میراث غفاری برای سینمای ایران میراث اندکی نیست. او نخستین کسی است که دست به جمع آوری اسناد و مدارک مربوط به تاریخ سینمای ایران زد و نخستین کسی است که پس از پایان تحصیلات خود در فرانسه و بلژیک و کارآموزی نزد هانری لانگلوا فیلم شناس معروف در سینماتک فرانسه به ایران بازگشت و کانون ملی فیلم و فیلمخانه ملی ایران را تاسیس کرد.

در کانون فیلم تهران بود که با همکاری ابراهیم گلستان با نمایش آثار سینمایی برجسته جهان همراه با نقد و تحلیل فیلم، گامی اساسی در جهت ارتقاء دانش و فرهنگ سینمایی در ایران و آشنا کردن فیلمسازان و منتقدان با سبک ها، موج ها و اندیشه های تازه سینما برداشت.

از سوی دیگر غفاری به همراه ابراهیم گلستان و فریدون رهنما سهم مهمی در بنای سینمای روشنفکری و غیر متعارف ایران در ابتدای دهه چهل دارد. کسی که با ساختن فیلم های جنوب شهر و شب قوزی در کنار فیلم های خشت و آینه ابراهیم گلستان و سیاوش در تخت جمشید فریدون رهنما، خون تازه ای در کالبد بی جان و بی رمق سینمای ایران تزریق کرد و زمینه های رشد و تحول سینمای هنری و اندیشمندانه ایران را فراهم کرد. اما او برخلاف فریدون رهنما، فقط به سینمای آوانگارد و تجربی نمی اندیشید اگرچه مخالف سطحی نگری ساده پسند و ابتذال فیلم های فارسی بود اما وجه تجاری و پرمخاطب این سینما را نیز درنظر می گرفت. سینمای خوب از نظر غفاری، سینمایی بود که متکی به فرهنگ و اصالت های ملی ایرانی بوده و با نگاهی واقع گرایانه زندگی توده های مردم را تصویر کرده باشد.

غفاری دلبستگی عمیقی به فرهنگ و هنر ایران داشت و تا زمانی که توان داشت و در راس کار بود در جهت رشد و سربلندی آن کوشید. او در آخرین روزهای عمر خود سرگرم کار بر روی خاطرات و سفرنامه جد بزرگش فرخ خان امین الدوله بود که به دستور ناصرالدین شاه به فرانسه سفر می کند و به دربار ناپلئون سوم امپراتور فرانسه می رود تا از او بخواهد بین ایران و انگلیس که در جنوب ایران در جنگ بودند میانجی گری کند. به نظر غفاری ماجرای این کتاب نشان می دهد که اندیشه ایرانی هیچگاه آزاد نبوده و دولت های ایرانی با هرگونه تحول و رفرمی مخالف بودند.

فیلم گفت وگو با زنده یاد فرخ غفاری را پرویز جاهد در خانه ی او در محله مون پارناس پاریس در اگوست ۲۰۰۶ گرفته در حالی که غفاری بعد از پشت سرگذاشتن یک عمل سخت قلب و درد ناشی از سرطان پروستات به شدت نحیف و تکیده شده بود.

بعد از نمایش فیلم، بخش پرسش و پاسخ برگزار شد.