سخنرانی حسن داعی، فعال سیاسی در تورنتو
یکشنبه ۱۲ جون، حسن داعی، فعال سیاسی ساکن آمریکا به دعوت انجمن سکولارهای سبز ایران ـ تورنتو و انجمن فعالان حقوق بشر دانشگاه یورک در سالن اجتماعات شهرداری سابق نورت یورک سخنرانی کرد.
عنوان سخنرانی او “جایگاه و اهداف کنونی لابی مماشات با جمهوری اسلامی” بود.
در بیانیه ای که افسانه مهاجر از سوی سکولارهای سبز خواند، آمده بود: “انجمن سکولارهای سبز در پی جنبش مردمی سال ۸۸ در فوریه ۲۰۱۰ اعلام موجودیت کرد. این انجمن در راستای این تفکر تاریخی شکل گرفت که هرگونه سازش و اصلاح طلبی در مجموعه حکومت اسلامی با شکست روبرو شده و هیچ اقبالی برای تداوم این حکومت ننگین به جای نمانده است.” خانم مهاجر در پایان افزود:”انجمن سکولارهای سبز، دست همبستگی به سوی همه انسان های شریفی که برای ایران آزاد مبارزه می کنند، دراز می کند. بی شک آیندگان نسبت به حساسیت کنونی ما به وظیفه خطیری که پیش رو داریم قضاوت خواهند کرد.”
حسن داعی
در ادامه مراسم، سه تن از اعضای”انجمن فعالان حقوق بشر دانشگاه یورک” از چگونگی شکل گیری این انجمن گفتند. این انجمن به ریاست سارا اکرمی در سپتامبر ۲۰۱۰ بنیانگذاری شده است. در بروشور برنامه زیر نام “انجمن فعالان حقوق بشر دانشگاه یورک”آمده است:” این انجمن با باورمند بودن به هویت ملی ایرانیان، تمامیت ارضی ایران و پرچم ملی شیر و خورشید، با هدف اصلی افشای نقض حقوق ایرانیان توسط رژیم جمهوری اسلامی بنیانگذاری شده است و با برگزاری کنفرانس ها و برنامه های خود از پایان دادن به این حکومت دیکتاتوری حمایت می کند.
طاها حسنیانی، گردانندگی جلسه را برعهده داشت و سخنران را نیز معرفی کرد. حسنیانی زندگی نامه ی حسن داعی را چنین خواند:
متولد ۱۳۳۵ تهران، دانشجوی رشته مهندسی راه و ساختمان دانشگاه پلی تکنیک تهران، اولین فعالیت های سیاسی جدی را از دانشگاه پلی تکنیک و در میان جنبش دانشجوئی شروع کرد. زندانی سیاسی زمان شاه.
در سال ۱۳۶۰، با شروع دستگیری مخالفان، از کشور خارج شد و در سال ۱۹۸۲ به پاریس رفت. در آنجا فعالیت هایی را در کنار نیروهای ملی – مذهبی (نهضت آزادی ایران) و همچنین “جمعیت دفاع از آزادی و حاکمیت ملت ایران” آغاز کرد. در دهه نود میلادی به فعالیت های حقوق بشری مشغول بود. در سال ۲۰۰۱ به آمریکا آمد و فعالیت خود را روی تحقیق در مورد سیاست خارجی آمریکا در مورد ایران متمرکز کرد.
از سال ۲۰۰۵ به تحقیق در مورد شبکه لابی طرفدار دوستی با جمهوری اسلامی در آمریکا مشغول شد و انتشار این گزارشات را از سال ۲۰۰۷ آغاز کرد. این گزارشات به دو زبان انگلیسی و فارسی در نشریات و وبسایت های مختلف منتشر شده اند که مجموعه آن را می توان در سایت شخصی حسن داعی به آدرس www.iranianlobby.com مشاهده کرد.
***
آقای داعی ضمن تشکر از برگزارکنندگان، سخنانش را با نمایش اسلاید ارائه داد. جزئیات سخنانش را در وبسایت شخصی او می توانید ببینید.
سخنران در آغاز تعریفی از لابی ارائه داد و آشنائی با سیستم لابی در آمریکا و روش های مختلف لابی. او لابی نفت را مهم ترین لابی در خاورمیانه خواند که از لابی اسرائیل هم مهمتر است.
از راست: طاها حسنیانی، سارا اکرمی، افسانه مهاجر
لابی نفت می خواهد اولا ایران که دومین ذخیره بزرگ نفت جهان است، بتواند نفتش را معامله کند و دوم اینکه تحولاتی که در جمهوری اسلامی می شود، بازار نفت را دچار تغییرات عمده نکند بنابراین همیشه ترجیح داده اند که با حکومت موجود در کشور کنار بیایند و هیچوقت از تغییر رژیم در داخل کشور حمایت نکرده اند.
لابی طرفدار مماشات با جمهوری اسلامی سه بخش دارد: کمپانی های بزرگ آمریکا که خواهان معامله و کنار آمدن با جمهوری اسلامی اند. جمهوری اسلامی و مافیای نفت آن، که می خواهند معاملات خودشان را انجام دهند این دو در کنار هم برای پیشبرد کارشان به یک سری دلال نیاز دارند. کسانی که به لابی شکل ایرانی و مردمی بدهند. محافل آمریکایی و محافل جمهوری اسلامی و دلالان مجموعا لابی مماشات را تشکیل می دهند.
راه اندازی شورای آمریکائی ـ ایرانی به ریاست هوشنگ امیراحمدی و با بودجه کمپانی های نفتی آمریکا لابی ای بود که منافع کمپانی های نفتی را تأمین می کرد.
سیامک نمازی و تریتا پارسی از اواخر ۱۹۹۹ پروژه ی تازه ای برای به میدان آوردن جوانان برای امر لابی مطرح کردند.
داعی که به خاطر شکایت نایاک و تریتا پارسی چندی پیش به دادگاه فراخوانده شده بود، گفت: تا آنجا که دادگاه به ما اجازه ی انتشار اسناد را داده، اینها را معرفی می کنم. سیامک نمازی مدیر عامل و یکی از شرکای اصلی کمپانی مشاوره آتیه بهار در ۲۰۰۹ و ۲۰۱۰ بود رئیس این کمپانی بیژن خواجه پور است. بخش حقوقی این کمپانی بابک نمازی برادر سیامک است. اینها دلالی می کنند برای کمپانی های بزرگ جهان تا با جمهوری اسلامی معامله کنند.
او با نمایش عکس هایی مشتریان اینها را معرفی کرد: قشم انرژی، استات اویل، توتال، و … و معاملاتی میلیارد دلاری که توسط اینها انجام شده بود را نشان داد و افزود: تمام هم و غم اینها این بود که چطور تحریم را بردارند و بیزنس خودشان را پیش ببرند.
سالن اجتماعات شهرداری سابق نورت یورک پر شده بود
تریتا پارسی در سال ۲۰۰۱ به کمک دوستان خود در ایران نایاک را راه اندازی می کند و این بار آنها برای منافع کمپانی های دیگر غیرنفتی کار می کنند. بین سال های ۲۰۰۷ – ۲۰۰۱ مذاکرات پنهان بین آمریکا با جمهوری اسلامی برقرار می شود. طرف ایرانی مذاکرات وابسته به جناح رفسنجانی و خاتمی بودند. بیناد راکفلر حامی مالی و سیاسی این مذاکرات بود و به امیراحمدی خیلی کمک می کرد. در ادامه مذاکرات پنهان بین ایران و آمریکا بر سر افغانستان و سپس حمله و اشغال عراق.
لابی مماشات با رژیم ایران متشکل از کمپانی های بزرگ آمریکائی، محافل سیاسی و اقتصادی رژیم ایران و همچنین دلالان ایرانی و آمریکائی، توانستند از فضای سیاسی ضد جرج بوش و از گرایشات صلح طلبانه ای که پس از حمله به عراق شکل گرفته بود بهره گیرند و لابی خود را به طور بی سابقه ای گسترش دهند. اتحاد بین لابی مماشات با گروه های ضد جنگ جان تازه ای به این لابی بخشید. تریتا پارسی با کمک نایاک عده ای را جمع می کردند و می فرستادند ایران و آنها هم می رفتند و برمی گشتند و همه از ایران و مردم صلحدوستش تعریف می کردند و می گفتند چرا آمریکا می خواهد این ها را بمباران کند. تصویری ارائه می دادند که انگار الان آمریکا می خواهد اینها را نابود کند.
او عکس هایی از گروه های صلح طلب آمریکایی در تهران نمایش داد با افراد مختلف از جمله رحیم مشائی، بقایی، رستم پورزال، مرندی، صفارهرندی و چند عکس از آنها در برگشت به آمریکا. در یکی از این عکس ها محمد برقعی (استاد دانشگاه) نیز در کنار تعدادی از این افراد دیده می شد که سخنران اظهار داشت:”این هم آقای محمد برقعی در واشنگتن یکی از رهبران ملی ـ مذهبی. ایشان هم دارد لابی می کند اینجا. آخر حد و مرز دارد با رستم پورزال این طرف و آن طرف رفتن.”
داعی گفت: یکی از کارهایی که این لابی کرد مشروعیت دادن به احمدی نژاد بود.
در سال ۲۰۰۷، رژیم ایران با دستگیری هاله اسفندیاری تصفیه وسیعی در میان هواداران لابی مماشات در آمریکا به راه انداخت.
در همین زمان بود که منوچهر متکی به بنیاد راکفلر و دیگر طرف های آمریکائی که مذاکرات پشت پرده را اداره می کردند اطلاع داد که از این پس، شرکت کنندگان ایرانی در این نشست ها به جناح پیروز یعنی احمدی نژاد وابسته خواهند بود و در ادامه ی این روند چهار دوره مذاکره بین نمایندگان آمریکا با نمایندگان احمدی نژاد در اروپا برگزار شد. مجتبی هاشمی ثمره سرپرستی هیئت ایرانی را به عهده داشت. تریتا پارسی یکی از اصلی ترین گردانندگان این نشست ها بود.
پس از روی کار آمدن اوباما در سال ۲۰۰۹، او با ارسال پیام و نامه و پخش ویدئو، زمینه های معامله و سازش خیالی با رژیم ایران را فراهم کرد.
در اکتبر همان سال، علیرغم جنبش مردمی در ایران، اوباما نمایندگان خود را برای مذاکره و معامله با نمایندگان جمهوری اسلامی به ژنو فرستاد. داعی گفت:” این نتیجه ۱۴ سال لابی سیاسی بود و رفتند و شکست خوردند و من همان زمان در صدای آمریکا گفتم شرم آوره، هیچی گیرتان نمیاد، بروید و ببینید کوفت هم بهتان نخواهند داد و خودتان می فهمید که اشتباه کردید.” (خنده حاضران)
داعی افزود: از جولای ۲۰۱۰ که اوباما قانون تحریم علیه ایران را امضاء کرد که سخت ترین و بی سابقه ترین تحریم هائی است که تاکنون تصویب شده و میزان آن نیز مرتبا افزایش می یابد، به دوران جدیدی از مناسبات ایران و آمریکا وارد شده ایم. تا قبل از ۲۰۱۰، آمریکا عمدتاً به دنبال پیداکردن راه های دوستی با رژیم ایران بود، اما از این پس، دولت اوباما بیشتر به دنبال پیداکردن راه های فشار و انزوای رژیم ایران است.
در شرایط کنونی در آمریکا کسی روی ماندن ایران و سازش حساب باز نکرده. تحولات اخیر در منطقه نیاز این که جمهوری اسلامی را منزوی کنند بیشتر کرده. تحریم و انزوا جمهوری اسلامی را ضعیف تر و شتاب فروپاشی اش را تشدید می کند. لابی مماشات می گوید با بخشی از اصلاح طلبان حکومتی در جنبش سبز مثل امیرارجمند کنار بیاییم.
حسن داعی در پایان گفت، هدف اصلی تشکیل شورای هماهنگی راه سبز در خارج کشور نه کمک به جنبش در داخل، که جلوگیری از تشکیل راه حل های ساختارشکن و مطرح شدن گفتمان ساختارشکنی در خارج کشور است و می خواهند با استفاده از لابی مماشات بتوانند ارتباطات خودشان را با غرب حفظ کرده و خودشان را به عنوان اهرم دوران تغییر معرفی کنند.
در بخش بعدی پرسش و پاسخ برگزار شد و طاها حسنیانی گردانندگی این بخش را برعهده داشت. لازم به یادآوری ست که این برنامه با استقبال بسیار خوبی مواجه شده بود و سالن مملو از جمعیت بود.
معرفی کسانی که برای منافع مادی، نانشان را در خون مردم ایران می زنند، بسیار پسندیده است و هر چه بیشتر باید به این مسائل و افراد پرداخت، اما در بحث آقای داعی درباره ی لابی های ایرانی در آمریکا، جای لابی هایی که با همراهی با تعدادی از نمایندگان جمهوری خواه، خواهان حمله ی نظامی آمریکا به ایران برای تغییر رژیم بودند، خالی بود.
چه فایده د ر ایران باید مردم بدانند که بسیاری حتا نام اقای دایی عزیز هم به گوششان نخورده هیچ کس نمی داند علت این همه بدبختی و جاودانگی اش در طی حکومت فاشیستی کمونیستی تروریستی چیست دست کم از زمان پیدایش لابی! بشخصه خیلی صحبت می کنم اما نیست گوش شنوایی همه پی سکس و مشروبو عیاشی هستند مگر ملت سوریه نجاتمان دهد
من لازم می بینم در پاسخ به آقای رضا فانی یزدی و دیگر دوستان توده ای ایشان که در این سالها تحت نام ترقیخواهی و صلح بطور آشکار با دفتر احمدی نژاد همکاری میکردند و مرا به جنگ طلبی متهم مینمودند بگویم که اگر چهار سال پیش در باره صحبت های من در مورد ارتباط گروه کاسمی و نایاک با رژیم ایران شکی بود و اگر صدها سند دادگاه برای اثبات گفته های من کافی نیست، ایشان را به این چند عکس که از سایت دفتر احمدی نژاد گرفته شده ارجاع میدهم که به روشن ترین شکل همکاری سازمان کاسمی و خانم لیلا زند با رئیس جمهور فاشیست ایران را نشان میدهد.
سازمان کاسمی و سازمان رهپویان صلح که لیلا زند برایش کار میکنند بهمراه تریتا پارسی تحت نام صلح لابی میکردند.
باید از آقای فانی یزدی پرسید که آیا معنای صلح طلبی این است.
اینهم لینک مربوطه
همایش ساندیس خوران خارج از کشوری و همکاری سازمان کاسمی با دفتر احمدی نژاد
http://www.iranian-americans.com/docs/Hamayesh.pdf
آرش ایراندوست عزیز
لازم نیست مقاله ای از آقای داعی نشان بدهم همینقدر که به شخصیت های صلح طلب و ضدجنگ انگ و برچسب لابی رژیم می زند کارش غلط است و از دور خارج کردن اپوزیسیونی ست که مثل او نمی اندیشد
مگر قرار است همه مثل او شعار “مرگ بر” بدهند آن وقت یعنی واقعا ضد جمهوری اسلامی اند
ما باید از برخوردهای احساسی پرهیز کنیم تا دیگر بلای سال ۵۷ سرمان نیاید که به دنبال احساس راه افتادیم و نه عقل
بله خیلی راحت است که بگوییم رژیم باید سرنگون بشه مرگ بر این و آن و همه هم برامون هورا بکشند و بخواهند که باهامون عکس بندازن ولی اینکه مردم را از رفتارهای هیجانی دور کنیم و به سمت تفکر و تحلیل بکشانیم شاید زیاد هم مردم پسند نباشد و کسی به طرفمان نیاد. در سالن سخنرانی آقای داعی بعضی ها بودند که هر را از بر تشخیص نمی دادند، فقط منتظر بودند که او یک متلکی به افرادی که به قول خودش عوامل رژیم بودند بندازد تا هر هر بخندند. حتی من که دارم این ها را می نویسم خیلی زود از طرف کامنت گذارها به طرفدار رژیم جمهوری اسلامی متهم می شوم آیا این نحوه ی دیالوگ درست است؟
برای اطلاع شما من تمام اسناد نایاک را در سایت آقای داعی دیده و خوانده ام و سایت نایاک را هم دیده و خوانده ام بنابراین خودم را دارم اجوکیت می کنم و منتظر این نشده ام که عده ای لقمه را جویده دهان من بگذارند و فردا هم به چاه راهنمایی ام کنند
Dear Amir Hossein, with all due respect…
You might as well be Trita Parsi who without any documentation is hurling unfounded accusations at Mr. Dai. Lets have an intelligent discussion with proper evidence and documentation please.
First of all Hassan Dai is not affiliated with neoCons…. and is totally opposed to war with Iran. Just show me one article or speech that Hassan Dai has given that supports his pro war stance. We do not live in Iran in case you have forgotten…lets prove it or apologize. It is very irresponsible to accuse someone of something without proper evidence.
All Hassan Dai documentation comes from NIAC’s internal documents. Obviously you are a pro regime or have not read NIAC’s internal documents… including Trita Parsi’s deposition under oath which show NIAC arranged for meetings between top level IRI and US officials…that make NIAC a lobby organization. As Hassan rightfully claimed…among many many documents…please read them as a responsible citizen.
Hassan Dai’s documents come directly as a result of a law suit between him and NIAC…you cannot dispute that.
Frankly you are so far off that I do not care to response to each and every of you accusations.
با سلام به همه دوستان
در این مدت ۳۲سال ما همیشه با این وضعیت روبرو بوده ایم که اگر کسی واقعا مستقل باشد و خواهان سرنگونی این رژیم باشد، دشمنان ایران و ایرانی به انها برچسبهایی میزنند. این فرق نمیکندکه اقای داعی صدها بار اعلام کرده است که مخالف حمله نظامی به ایران است. اصل این است که او با تمامیت این رژیم مخالف است پس باید با یک برچسبی بکوبند. این کار خواست و هدف رژیم است و بعضیها اگاهانه و بعضی ها هم نااگاهانه خط رژیم را دنبال میکنند. ان عده ای که با جیرومواجب این کار را میکنند تکلیفشان مشخص است و مزدور هستند اما بیچاره ان ادمهای ساده و بی اطلاع که راحت این کار را میکند. بهرحال ارزوی موفقیت برای همه کسانی که خواهان سرنگونی این رژیم را دارند میکنند به شرط اینکه مستقل و وابسته به کشوری نباشند درست مثل اقای داعی . اگر ایشان وابسته به کسی بود الان خیلی وضع بهتری داشت و لازم نبود که اینهمه به سختی در مطبوعات و رسانه ها راه پیدا کند
آقایان آرش و آبی
بخشی از مقاله ای که آقای فانی یزدی در ماه مه ۲۰۰۷ در مورد یکی از مقالات آقای داعی نوشته را همراه با لینک آن در زیر می آورم. توجه کنید که این مقاله ۴ سال پیش نوشته شده ، بقیه آن را هم بخوانید خوب است برای اطلاعات عمومی تان
http://www.iran-emrooz.net/index.php?/politic/more/12762/
مقاله آقای حسن داعی نمونه بسیار برجسته از فعالیت گروه های جنگ طلب خارج نشین ایرانی است که با توسل به شیوه های اطلاعاتی و کاملا مشابه با روش های حسین شریعتمداری در روزنامه کیهان، هرگونه مخالفت با جنگ را به جمهوری اسلامی ایران مربوط دانسته و با شرارت و جعل مطالب، تلاش کرده است که:
یک- با ارائه برخی مطالب ساختگی، مجموعه فعالین مخالف جنگ را در یک سناریوی خود ساخته به دستگاه های اطلاعاتی جمهوری اسلامی ایران نسبت دهد و بدین وسیله هرگونه تماس، حمایت و همراهی با آنها را تماس با مقامات امنیتی ایرانی جلوه داده و از آنجا که چنین تماسهایی در ایالات متحده و سایر کشورهای غربی تحت تعقیب قانونی قرار می گیرند، به شیوه ای رذیلانه مخالفین جنگ را مرعوب نموده و منفعل نماید.
دو – مجموعه اطلاعاتی که ایشان به کمک برخی دیگر از جنگ طلبان محافظه کار امریکایی ارائه می دهند، بیشتر می تواند توسط دستگاه های اطلاعاتی و امنیتی ایالات متحده برای اتهام زدن به افراد مورد استفاده قرار گیرد.
سه – اگر سازمانهای اطلاعاتی ایالات متحده و دیگرکشورهای غربی قرار بود به شیوه استخبارات عراق و یا وزارت اطلاعات ایران و یا نهادهای اطلاعاتی موازی در جمهوری اسلامی ایران عمل نمایند، مقاله آقای حسن داعی به خوبی می توانست به عنوان یک کیفر خواست تهیه شده اطلاعاتی در اختیار آنها قرار گرفته و تعداد قابل توجهی از ایرانیان مقیم خارج کشور را به سلول های انفرادی در زندانهای این کشورها و یا به گوانتانامو بفرستد. ایشان البته باید بسیار خوشحال باشند که متهمین به همکاری با جمهوری اسلامی، یعنی بخشی از ایرانیان و حتی برخی از سناتورهای ایالات متحده و سایر شخصتی های دیگری که در مقاله ایشان متهم به همکاری با دستگاه های امنیتی ایران شده اند، مطالب تهیه شده توسط ایشان را جدی نگرفته و بر علیه ایشان به محافل قضایی اقامه دعوی نکرده اند.
چهار – آقای حسن داعی نه تنها تعدادی از سناتورهای و شخصیت های سیاسی در ایالات متحده و همچنین گروهی از ایرانیان را که طی سالهای گذشته با شیوه های لابی گری مرسوم در ایالات متحده مشغول فعالیت هستند را متهم به همکاری با دستگاه های اطلاعاتی و امنیتی و دیگر محافل حکومتی ایران کرده اند، که به بسیاری از شخصیت های مورد احترام و ملی کشور ما از جمله خانم شیرین عبادی، برنده جایزه صلح نوبل و فعال جهانی حقوق بشر ، آقای اکبر گنجی، روزنامه نگار و مبارزی که به مدت شش سال در زندان رژیم اسلامی مورد اذیت و آزار قرار گرفت و با اعتصاب غذای تاریخی خود تا پای مرگ نیز پیش رفت، و یا خانم فاطمه حقیقت جو، نماینده شجاع و مستعفی مجلس ششم و دیگر شخصیت های ایرانی از جمله محقق برجسته ایرانی، آقای ابراهامیان را نیز متهم به همکاری با لابی ایرانی جیره خوار رژیم اسلامی کرده و تلاش نموده است با ردیف کردن اسامی افراد گوناگون همه را با چوب همکاری با رژیم جمهوری اسلامی متهم نموده و حتی در صورت امکان با پرونده سازی ایشان را مرعوب ساخته و دستگاه های اطلاعاتی را به سراغ آنان بفرستد.
گرچه به کار گرفتن چنین شیوه های کثیف و رذیلانه ای سالهاست از طرف مقامات امنیتی ایران برعلیه مخالفین بکار رفته است، اما برخی وابستگان به اپوزیسیون، بویژه وابستگان سازمان مجاهدین، در این عرصه گوی سبقت را از جمهوری اسلامی ربوده و در مقابله با مخالفین خود و برای حذف آنها از عرصه سیاسی به این شیوه های اطلاعاتی متوسل می شوند.
For those who have any doubts about Hassan Dai and his efforts, please take a look at NIAC’s internal documents at http://www.iranianlobby.com and educate yourself. NIAC’s internal documents clearly show that Trita is on Islamic Republics payroll. It is unfortunate that in the United States many Iranian are not taken advantages of opportunities afforded to them to educate themselves. Such documents show that NIAC stole money from the government. Got money form the US government. Lied about making arrangements for top level Iranian officials to meet with US officials….. such efforts are classified as lobbying according to IRS Code.
سلام
امیرحسین جان شما رو ارجاع می دم به برنامه ی تفسیر خبر تلویزیون صدای امریکا. آقای داعی بارها گفته اند که مخالفت با مماشات به معنی بمباران ایران نیست. شما گویا با دیدگاههای ایشان آشنایی ندارید. در ضمن من نشانی از پوپولیستی در این سخنان نمی بینم. نکند این قبیل کارهایی که بعض ها در فیس بوک می کنند و سبز بازی در می آورند پوپولیستی نیست. نکند تو سری خوردن و چیزی نگقتن اوج کار سیاسی است ولی اگر بی پرده سخن بگوییم می شویم احساسی و پوپولیستی. شما راهکار خودتان در بفرمایید ما هم گوش می دهیم.
راستی اگر رادیوفردا و بی بی سی و صدای امریکا حتی کوچکترین و پیش پا افتاده ترین خبرهای مشارکت و خاتمی و دار و دسته را بگوید و ۱۴ سال آب از آب هم تکان نخورده باشد, به نظر شما باز باید مماشات کرد یا گفتمان را تغییر داد؟
آقای امیر حسین چرا حرف مفت و بی معنی می زنید؟ ایران ما در اشغال این افراد است و وظیقه ما آزادی ایران و کمک به کسانی مانند داعی است و نه سنگ اندازی در راه آزادی.
کاش آقای داعی از دوستی های خودش با نماینده های جمهوریخواه که عاشق بمباران ایران بودند هم حرف می زد. باید به حال ملتی گریست که تحلیلگر سیاسی اش چنین افراد کم مایه ای هستند که به صرف چند شعار مرگ بر و تغییر رژیم مردم دورشان جمع می شوند و فکر می کنند امامزاده ای پیدا کرده اند که معجزه می کند. رئیس جمهور پوپولیست، تحلیلگر پوپولیست، و مردمی که فقط دنبال کسی هستند تا بیاید لقمه را دهانشان بگذارد زیرا که آنها حوصله خواندن و فکر کردن ندارند . شما فکر می کنید با این مردم و این پژوهشگران سیاسی ما ایرانیان لایق چه سیستمی هستیم؟