اعضاء کانون شهروندان ارشد می خواهند آزادی فکر، رأی و عقیده داشته باشند
دوستان محترم اعضای کانون شهروندان ارشد
در شماره های قبلی در مجله وزین شهروند شمه ای از نحوه کارکرد هیئت مدیره کانون شهروندان ارشد را ملاحظه فرمودید ولی به قول معروف این قصه سر دراز دارد. امروز دیگر درددل سال های گذشته باز شده و با شهامت و شجاعت های دکتر قهرمان و سرکار خانم وزیری و بعضی دیگر از اعضای همین کانون، ما هم درددل حدود ۸ سال پیش را باز می کنیم.
بله دوستان، مدتی بود که کانون شهروندان ارشد به کار مشغول و همه هم از دور هم بودن لذت می بردند، ولی شاید همان ۸ سال پیش یک باره آقای شریفی و خانم هاشمی تصمیم گرفتند اساسنامه کانون را به میل و سلیقه خودشان تغییر دهند که با اعتراض عده زیادی مواجه شدند.
از آن جا که آقای شریفی اهمیتی به درخواست اعضای رسمی کانون نمی دهند مصرانه و با ترفند مخصوص خودشان باعث رانده شدن حدود یک صد نفر از اعضای کانون شدند و بدون توجه به قانون و اساسنامه ریاست خود را به این مرکز به طور دائم ابقاء نمودند. (جهت اثبات نکات بالا دو سند به تاریخ ۷ جون ۲۰۰۵ و اول جولای ۲۰۰۵ ضمیمه گردیده. هر دو اسناد اعتراض اعضاء کانون در آن زمان می باشد که متأسفانه چند نفری دیگر در بین ما نیستند و گروه باقیمانده هنوز نسبت به رفتار غیرحرفه ای و غیراخلاقی این دو فرد با دیگر اعضا معترض و شاکی می باشند. ملاحظه کنید که سند ۷ جون در حقیقت ۶ صفحه می باشد که همانطور که در پایین نامه نوشته شده شامل ۱۰۲ امضاء اعتراضی از دیگر اعضاست.)
علیرغم این همه سال هاست که این دو نفر به عنوان رئیس هیئت مدیره به کسی حتی اجازه کاندید شدن هم نمی دهند که البته همه ی این مسائل به مراجع قانونی گزارش می گردد.
علت هم این است که اعضای قدیمی شهروندان ارشد رفته رفته آنجا را ترک کردند و افراد جدید، مهاجرین تازه وارد، که خبر از این تاریخچه و مسائل مربوط به آن ندارند کماکان صندلی های کانون را پر می کنند. در حالی که این اعضا باید آگاه باشند که طبق قانون هیئت مدیره حق دارد فقط دو دوره دو ساله انتخاب شود نه مادام العمر ولی آقای شریفی و خانم هاشمی با تغییر اساسنامه به نفع خود حکومت خود را ابقاء کردند.
لازم به تذکر است که اساسنامه ی قبلی را عده ای از حقوقدانان نوشته بودند که در آن همه قوانین مربوط به کانون های اینچنینی در چهارچوب قوانین کانادایی رعایت شده بود.
سئوال این است که این شرایط تا به کی می تواند ادامه داشته باشد و این افراد تا کجا می توانند حکومت خود را به زور به دیگران تحمیل کنند. اعضاء محترم کانون شهروندان ارشد سالمندانی هستند که دور از وطن می خواهند در جامعه ای آزاد و قانونمند زندگی کنند و آزادی فکر، رأی و عقیده داشته باشند. نه آنکه در هر شرایط، و با هرگونه رفتار و برخورد، فقط چند ساعتی وقت بگذرانند و یا به قول خانم هاشمی “فقط برای خوردن تنقلات به جایی بروند.” باید به خانم هاشمی گوشزد کرد که اگر اعضای محترم کانون شهروندان نباشند شما کاره ای نیستید و اگر امروز به زور و به ناحق روی این صندلی ریاست نشسته اید به دلیل وجود همین عزیزان است، پس از توهین و تهدید دست بردارید. اگر در این برنامه مختصر پذیرایی انجام می گیرد، یا از پول خود این عزیزان، حق عضویت ها، است و یا از بودجه های دولتی و یا مبالغ اهدایی که فقط برای مصرف در برنامه ها به شما داده می شود و نه برای شخص حضرتعالی.
سرکار خانم وزیری و دیگر دوستان معترض! با این تفاصیل که ذکر شد ما همگی با شما هم صدا، همگام و همراهیم تا کانونی به معنای واقعی آزاد و آباد داشته باشیم که در آن حرمت همه اعضاء به یکسان حفظ و رعایت شود.
با احترام
