آرش عزیزی ـ جان برد، وزیر امور خارجه‌ی جدیدِ نخست‌وزیری که تا پیش از رسیدن به رهبری حزبش، یک بار هم به جز آمریکا، به سفر خارجی نرفته بود، هفته‌ی گذشته حرکاتی انجام داد تا در صدر اخبار رسانه‌ها جای بگیرد. برد که با وجود سال‌ها سابقه‌ی سیاسی به جز چند ماه کار کردن در دفتر پرین بیتی، وزیر امور خارجه‌ی دولت ۱۳۲ روزه‌ی کیم کمپبل در سال ۱۹۹۳، هیچ سابقه‌ی خارجی ندارد در این چند ماه پذیرش شغل جدید خود نشان داده که دنبال خبرسازی و مطرح کردن نام خود است.
اولین واکنش خبرساز او در رابطه با تلاش نمایندگان دولت خودمختار فلسطین برای جلب آرای مجمع عمومی سازمان ملل در پذیرش این کشور به عنوان یک دولت-ملت بود. نظرات مختلفی در این مورد ابراز شده است اما برد در حرکتی غافلگیرکننده از قبل اعلام کرد حتی اگر فلسطینی‌ها موفق به کسب رای مثبتِ مجمع عمومی، یعنی نمایندگان اکثر کشورهای جهان، در ماه سپتامبر شوند حرکتشان تنها “تبلیغی” است و هیچ ارزشی ندارد. او البته گفته خوشحال می‌شود روزی دولت فلسطینی را ببیند، اما تنها پس از مذاکرات صلح‌آمیز با اسرائیل.
از طرف دیگر او اعلام کرد، کانادا از شرکت در کنفرانس سازمان ملل در مورد خلع سلاح خودداری می‌کند و این نهاد مهم سازمان ملل در ژنوِ سوئیس را تحریم می‌کند. علت این تصمیم ریاست دوره‌ای کره‌ی شمالی بر این نهاد اعلام شده است.
برد در این مورد گفت: “این کار یکی از بدترین خاطیان جهان را بر کرسی ریاست می‌نشاند، به اعتبار سازمان ملل ضربه می‌زند و ضربه‌ای است علیه هرگونه تلاش معنادار برای خلع سلاح.”
برد نقش کره‌ی شمالی در “گسترش سلاح‌های هسته‌ای” و “عدم تبعیت آن از مسئولیت‌های خود برای خلع سلاح” را “علیه اصول بنیادین این کمیته” نامیده است و گفته مخالف سیستمی است که ریاست این نهاد را به صورت دوره‌ای به تمام ۶۵ عضو آن می‌سپارد.
وزیر خارجه‌ی هارپر در ضمن گفته تحریم این نهاد توسط کانادا در روز ۱۹ اوت، پس از پایان دوره‌ی ریاست کره‌ی شمالی، به پایان خواهد رسید و کانادا در آن زمان تلاش به اصلاح شیوه‌ی کار کمیته و از جمله انتخاب رئیس آن خواهد کرد.
حرکت برد بخصوص به این علت جنجال‌برانگیز شد که نماینده‌ی دائمی کانادا در دفتر سازمان ملل در ژنو، ماریوس گرینیوس، پیش از این با دنبال کردن رسوم معمول دیپلماتیک به کره‌ی شمالی بخاطر پذیرش سمت جدید تبریک گفته بود. برد حاضر به اظهار نظر در مورد این تناقض آشکار نشد.
حتی آمریکا نیز از شرکت در کنفرانس مذکور باز نزده و سخنگوی وزارت امور خارجه، ویکتوریا نولاند، گفته دولتش ریاست کره‌ی شمالی را دارای اهمیت چندانی نمی‌داند.
این حرکت دولت هارپر مورد انتقاد بسیاری از مخالفان و از جمله حزب لیبرال قرار گرفت. دومینیک له‌بلان، منتقد امور خارجی این حزب، گفت تحریم کنفرانس توسط دولت “نمونه‌ی دیگری از رویکرد غلط و ایدئولوژیک استفن هارپر به امور خارجی است.”
روزنامه‌ی تورنتو استار نیز در سرمقاله‌ای به این رویکرد دولت هارپر و رویکرد “فوری فوتی” به سیاست خارجی اعتراض کرد.
