اولین مصاحبه‌های چاو پس از مرگِ همسرش، جک لیتون
شهروند ـ آرش عزیزی: شایعه‌ها هنوز شروع نشده بود که الیویا چاو کنارشان زد.
غیبتِ همسرِ جک لیتون از عرصه‌ی عمومی طول زیادی نکشید و او در چند روز گذشته با سی بی سی و تورنتو استار گفت وگو کرد.
چاو در این گفتگوها حرف‌های بسیاری زده اما مهمترین آن‌ها این است که گفته به هیچ وجه نامزد رهبری ان دی پی نخواهد شد. او در ضمن تاکید کرده از هیچ نامزد دیگری نیز حمایت نخواهد کرد چرا که این کار به نظر او “منصفانه” نیست.
الیویا چاو در گفت وگو با پیتر منزبریج
چاو، که خود همیشه فعالی سیاسی بوده و جدا از ارتباط با لیتون از رهبران مهم حزب محسوب می‌شود، البته تاکید کرده که به مبارزه در راه رهبر فقید ان دی پی ادامه می‌دهد: “ارزش‌ها، ابدی هستند. در تمام ما حضور دارند.”
همسرِ لیتونِ فقید در ضمن از آخرین لحظات و روزهای زندگی رهبر محبوبِ نیودموکرات‌ها سخن گفت. چاو گفت: “به او گفتم همه چیز مرتب است. برایم چند خط نوشت که بگوید ترسی ندارد چون می‌داند می‌تواند به من اعتماد کند. که وقتی عازم سفر بعدی خود شود، من با او خواهم بود.” این حرف‌هایی بوده که به گفته‌ی چاو، لیتون یک هفته پیش از مرگش در آی‌پدِ خود برای همسرش نوشته.
منتقدِ حمل و نقل در کابینه‌ی سایه‌ی ان دی پی افزود: “آخرین ساعات صلح‌آمیز بود. داشت نفس آخر را می‌کشید. می‌دانست که ترسی ندارد، می‌دانست زندگی خوبی داشته، کاری که از دستش برمی‌آمد انجام داده. دخترش سارا را تماشا می‌کرد که دوباره باردار است. چرخه‌ی زندگی است ـ مرگ و زندگی و باید مدام به جلو حرکت کنیم و کارهایمان را انجام دهیم. این آن چیزی است که از ما می‌خواهد.”
الیویا چاو
الیویا در مورد واکنش خود به پیشنهادِ استفن هارپر برای تشییع جنازه‌ی دولتی گفت: “در چنان حالتی از سوگواری بودم که تنها شنیدن صدای نخست وزیر محشر بود و آن‌گاه بود که آن سئوال را از من پرسید. تشکر کردم و بله گفتم. غافلگیر شده بودم؟ نمی‌دانم. وضعیت ذهنی‌ام جوری نبود که حساب کنم باید غافلگیر باشم یا نه. نمی‌دانم. موقعیت مه‌آلود بود.”
چاو در ضمن حاضر به فاش کردن نوع سرطانی که همسرش داشت نشد. او گفت این خواست خودِ لیتون بوده که نمی‌خواسته دیگر مبتلایان به همان نوع بیماری مأیوس شوند.
شورای فدرالِ ان دی پی این هفته جلسه‌ای بسیار مهم برگزار می‌کند که طی آن قوانینِ ناظر بر انتخاب رهبر جدید اعلام می‌شود. تاریخ و محل کنوانسیون رهبری نیز اعلام خواهد شد.
شهروند در هفته‌ی گذشته به شماری از نامزدهای احتمالی اشاره کرده بود: برایان تاپ، رئیسِ حزب؛ توماس مولکر، نماینده‌ی مونترال و معاون لیتون؛ لیبی دیویس، نماینده‌ی ونکوور و معاون لیتون؛ پل دوار، نماینده‌ی اتاوا؛ گری دوئر، نخست‌وزیر سابق مانیتوبا و سفیر کنونی در آمریکا؛ پیتر جولین، نماینده‌ی برنابی ـ وست‌مینیسترِ بریتیش کلمبیا؛ پگی نش، نماینده‌ی تورنتو؛ رابرت چیزالم، رهبر سابق ان دی پیِ نوا اسکوشیا؛ مگان لزلی، نماینده‌ی هالیفکس.
از دیگر کسانی که این هفته به امکان ورودشان اشاره شده است می‌توان به فرانسوا بویون و رومئو ساگاناش، هر دو از نماینده‌های جدیدِ کبکی، اشاره کرد. بویون، نماینده‌ی گاتینو، از ۲۰۰۴ تا ۲۰۰۶ با پرچم حزب لیبرال نماینده‌ی همین حوزه بود اما پس از شکست، با پرچم ان دی پی وارد شد.
ساگاناش نامزد حوزه‌ی بسیار بزرگی است که بیش از نصفِ استان را شامل می‌شود و از رهبران ملتِ کری که از بزرگترین مللِ سرخ‌پوستان است به حساب می‌رود.
