شما که از صنف پارچه‌فروشان کمتر نیستید سینماها را تعطیل کنید
اعضای خانه‌ی سینما این روزها ایمیلی از مدیریت خانه‌ی سینما دریافت کرده‌اند که جای تأمل بسیار دارد.
IRDFA- Newsletter No: 90-…
همکار گرامی …
نامه مدیرعامل خانه سینما
به انجمن مستندسازان
به نام خدا
جناب آقای محمدرضا مقدسیان
ریاست محترم انجمن مستندسازان
باسلام
در پی رایزنی خانه سینما با مراجع فرهنگی و قضایی برای پیشگیری از تکرار واقعه ناگوار بازداشت همکاران مستندساز، به اطلاع می‌رساند مطابق اعلام این مراجع، امپراتوری رسانه‌ای دشمن در فرآیند جنگ نرم با نظام جمهوری اسلامی ایران از طریق شبکه‌های فارسی زبان خارج از کشور در جهت تخریب ارزش‌های اعتقادی و ملی و فرهنگی کشور تلاش می‌کنند. لذا همکاری با این شبکه‌های غیرقانونی است و مصداق مواد ۶۱۰، ۵۰۰، ۴۹۹، ۴۹۸ قانون مجازات اسلامی خواهد بود.
هرچند اطمینان دارد که قاطبه جامعه اصناف سینمای ایران عنایتی به همکاری با این شبکه‌ها ندارد، اما مقتضی است هرگونه همکاری احتمالی با این شبکه‌ها قطع و محصولات ارائه شده به آنها باز پس گرفته شود. بدیهی است در صورت عدم تمکین شبکه‌های مذکور خانه سینما به عنوان حامی جامعه هنری کشور پیگیری‌های حقوقی علیه این رسانه‌ها را در دستور کارقرار خواهد داد. همچنین اعلام می‌دارد باتوجه به همکاری تنی چند از هنرمندان با این شبکه‌ها که یقیناً به دلیل عدم آشنایی با هویت واقعی آنها و عدم اطلاع از موازین قانونی فوق بوده؛ خانه سینما کماکان تلاشهای خود را در جهت رفع مشکل این عزیزان پیگیری خواهد کرد.
محمدمهدی عسگرپور مدیرعامل
مفاد قوانین مجازات اسلامی مذکور در نامه ی فوق بشرح ذیل است:
فصل اول: جرایم ضد امنیت داخلی و خارجی کشور
ماده ۴۹۸ ـ هرکس با هر مرامی، دسته، جمعیت یا شعبه جمعیتی بیش از دو نفر در داخل یا خارج از کشور تحت هر اسم یا عنوانی تشکیل دهد یا اداره نماید که هدف آن برهم زدن امنیت کشور باشد و محارب شناخته نشود به حبس از دو تا ده سال محکوم می‌شود.
ماده ۴۹۹ ـ هرکس در یکی از دسته‌ها یا جمعیت‌ها یا شعب‌جمعیت‌های مذکور در ماده (۴۹۸) عضویت یابد، به سه ماه تا پنج‌سال حبس محکوم می‌گردد مگر اینکه ثابت شود از اهداف آن بی‌اطلاع بوده است.
ماده ۵۰۰ ـ هرکس علیه نظام جمهوری اسلامی ایران یا به نفع گروهها و سازمان‌های مخالف نظام به هر نحو فعالیت تبلیغی نماید به حبس از سه ماه تا یکسال محکوم خواهد شد.
فصل شانزدهم ـ اجتماع و تبانی برای ارتکاب جرایم
ماده ۶۱۰ ـ هرگاه دو نفر یا بیشتر اجتماع و تبانی نمایند که جرایمی برضد امنیت داخلی یا خارج کشور مرتکب شوند یا وسایل ارتکاب آن را فراهم نمایند در صورتی که عنوان محارب بر آنان صادق نباشد به دو تا پنج سال حبس محکوم خواهند شد.
هیات مدیره انجمن مستندسازان سینمای ایران
فیلمسازان را آزاد کنید
هر چند این نامه‌نگاری ظاهرا جزو شروط آزادی شش مستندساز دستگیر شده بوده است، اما خود زمینه‌ساز اتفاقات بس بدتری از این دستگیری‌هاست. زیرا به جای طرف شدن حکومت و دولت با طرف‌های خارجی هنرمندان و فیلمسازان سپر بلا شده‌اند. این که خانه‌ی سینما بشود دستیار داروغه برای اعمال سانسور از آن حرف‌های بی‌حساب و کتابی ست که تنها از ذهن‌های آشفته و ترسان سر می‌زند. معلوم نیست اصولا این خانه که از پای‌بست ویران است به چه کار می‌آید؟ به کار شکایت کردن از رسانه‌های خارجی؟ اطلاع‌رسانی به هنرمندان که دیگر حتا نتوانند از ماده‌ی ۴۹۹ استفاده کنند و بگویند از اهداف این شبکه اطلاع نداشتیم؟
هرچند این مواد قانونی در واقع بی‌قانونی در لباس قانون است اما به هر حال از هیچ کدام از مواد ارائه شده نمی‌توان نتیجه گرفت که پخش فیلم از شبکه‌یی مانند بی‌بی‌سی فارسی جرم است. فیلم‌ساز فیلم می‌سازد، این که فیلم او از کجا پخش می‌شود به فیلم‌ساز ربطی ندارد. هرچند مجوز گرفتن برای فیلم ساختن خلاف «آزادی بیان» است و رویه‌یی که هم‌اکنون در ایران اعمال می‌شود رویه‌یی بسیار عقب‌مانده و منحصر به کشورهای دیکتاتوری ست، اما به هر حال فیلمسازان با مجوزهای لازم مجبور هستند فیلم بسازند حالا وقتی این فیلم ساخته شد قاعدتا فروش آن بلامانع است و اگر پخش‌کننده‌یی فیلم را خرید نمی‌شود برای او شرط گذاشت که در کدام شبکه پخش شود یا نشود.
خانه‌ی سینما بهتر است به جای این خوش‌رقصی‌ها به بهانه‌ی تلاش برای آزادی سینماگران زندانی از «آزادی بیان» دفاع کند. اگر هر حرفی مراجع قضایی زدند قرار باشد سر فرود آورد و «بله قربان شما راست می‌گویید» گفت این حوزه‌ی دخالت‌گرانه همین‌طور جلو می‌رود و بساط این دیکتاتوری هر روز گسترده‌تر می‌شود و معلوم نیست در کشوری که دو نفر با هم نمی‌توانند درگوشی حرف بزنند دیگر خانه‌ی سینما و انجمن صنفی به چه کار می‌آید؟ انجمن صنفی و خانه‌ی سینما شده است دستیار محتسب در ویترین خارجی ایران آزاد تا بگویند حکومت کاری به امور سینمایی ندارد این خود فیلمسازان و انجمن صنفی‌شان است که جلوی ساخته شدن فیلم‌ها را می‌گیرند و از رسانه‌های خارجی که فیلم‌های داخلی را بخرند شکایت می‌کنند؟
اگر بی‌بی‌سی یا سایر رسانه‌های فارسی‌زبان خارج از کشور در حال جنگ با «جمهوری اسلامی» هستند طبیعی ست که وضعیت جنگی اعلام شود و اولین کار اخراج سفرای درگیر این جنگ باشد، نه آن که مستندسازان و هنرمندان به زندان بیفتند و بعد خود آقایان یک پای‌شان ایران باشد یک پای‌شان در کشورهایی که با آنان در حال جنگ هستند و تمام‌شان یا پاسپورت کانادایی دارند یا گرین کارت آمریکایی.
بی‌شک همه دوست داریم هر چه زودتر هادی آفریده، شهنام بازدار، ناصر صفاریان، محسن شهنازدار، مجتبی میرطهماسب و کتایون شهابی مستندسازان زندانی آزاد شوند اما این راه راه مناسبی برای آزاد کردن هنرمندان در بند نیست. با این نامه‌نگاری‌های ذلت‌بخش تنها اجازه‌ی دست‌اندازی بیشتر را صادر می‌کنید و اگر چند زندانی را آزاد کنید اما کل سینما را در اسارتی خفت‌بارتر از آنچه هست فرو می‌برید. مستندسازان زندانی با هیچ ماده و تبصره‌ی قانونی با فیلم‌ساختن عملی غیرقانونی انجام نداده‌اند و هیچ کدام از مواد ارائه شده هم مصداق عمل این فیلمسازان نیست. باید درخواست آزادی فوری این فیلمسازان خواسته شود. متاسفانه جامعه سینمایی ایران محافظه‌کارترین و دم‌خورترین قشر با حکومت است. کاش فیلمسازان کمی از نویسنده‌گان و شاعران و روزنامه‌نگاران می‌آموختند و به هر ذلتی تن نمی‌دادند.
شما که از صنف پارچه‌فروشان کمتر نیستید سینماها را تعطیل کنید. فیلم‌های در حال ساخت را متوقف کنید. آن‌وقت خواهید دید چگونه این شش زندانی و سایر هنرمندان زندانی آزاد خواهند شد، اما ظاهرا قرار است فقط التماس کرد و شهوت التماس شنیدن قدرت را ارضا کرد و باز پاشنه بر همان در بچرخد که می‌چرخید.
سینما در خانه‌اش حبس شده است و شرافتمندانه‌ترین کاری که می‌شود کرد تعطیلی این خانه ست. این خانه با این وضعیت اگر نباشد آبروی بیشتری برای سینماگران ایرانی خریده می‌شود و امنیت آنان افزایش می‌یابد. بهتر است فیلمسازان از این خانه خارج شوند وگرنه زیر ویرانه‌های آن دفن خواهند شد.
