جامعه قومی رأی می دهد
ترجمه: فرنگیس زاهد
فیلم های اکشن برای مجذوب کردن جمعیت بیننده از راهکار معینی استفاده می کنند. صحنه های پرهیجان تعقیب و گریز با ماشین و انفجارهای پیاپی در نیمه متوقف می شوند، حرکت دوربین آهسته شده با نمایش میان پرده ای عاشقانه وقفه ای در صحنه هایی که آدرنالین خون را بالا می برند ایجاد می کند. در این هنگام هنرپیشه ای زیبا و لوند بر روی پرده ظاهر می شود تا چند لحظه ای ذهن بیننده را از تصاویر اسلحه ها، ماشین ها و انفجارات منحرف سازد. هنگامی که فیلم به موضوع اصلی خود برمی گردد، بیننده پس از استراحتی کوتاه آماده است تا بار دیگر با دیدن صحنه های پرماجرا و خشونت بار برانگیخته شود.
مناظره سران احزاب انتاریو در تلویزیون
البته، مناظره رهبران استان که با حضور سه تن از سران چهار حزب عمده سیاسی انتاریو برگزار شد چندان شباهتی به یک فیلم اکشن نداشت. مناظره سیاستمداران خشک و جدی چون دالتون مک گینتی از حزب لیبرال، آندریا هروات از ان دی پی، و تیم هوداک از حزب محافظه کار را نمی توان نمایشی پر ستاره دانست.
همینطور بحث خشک و ملال آور پیرامون افزایش مالیاتها و اقتصاد پر نوسان با فرصت های شغلی محدود برای جوانان، و کاهش خدمات به سالمندان چندان شبیه داستان فیلمی اکشن نبود.
با این وجود، رهبران استان برگ برنده ای در آستین خود پنهان کرده بودند تا در نیمه مناظره تلویزیونی چرت بیننده ها را پاره کنند.
اگر در فیلم های اکشن از ستاره ای زیبا و لوند برای منحرف کردن ذهن تماشاگران استفاده می کنند، رهبران استان برای داغ کردن فضای مناظره از مهاجران و آرای اقلیت ها مایه گذاشتند.
در جریان بررسی پنجمین پرسش پیرامون تحصیلات دانشگاهی، در لحظه ای که خواب بر بینندگان غلبه می کرد؛ مک گینتی برگ برنده خود را علیه هوداک رو کرد و به مناظره جان تازه ای بخشید.
در نمایشی نادر، دالتون مک گینتی با به نقد کشیدن دیدگاه رهبر محافظه کار در مورد مهاجران و شهروندان جدید کانادا او را در موقعیتی دشوار قرار داد.
مک گینتی خطاب به هوداک گفت،” ایشان با تخصیص کمک هزینه دانشجویی برای برخی دانشجویان خارجی مخالف است.” و در ادامه افزود،” در حقیقت این دانشجویان خارجی که امروزه به انتاریو می آیند سالانه میلیاردها دلار در اینجا خرج می کنند. آنها بخشی از هزینه های دانشگاه ها و کالج هایی را تقبل می کنند که متعلق به همه انتاریویی هاست.”
مک گینتی به تلاش خود برای به تصویر کشیدن بیگانه ستیزی رهبر محافظه کار ادامه داده و گفت،” او می گوید از سامسونگ خوشش نمی آید، زیرا یک شرکت چند ملیتی خارجی ست.”
رهبر لیبرال هم چنین با یادآوری نقطه نظرات پیشین هوداک در مورد شهروندان جدید کانادا خطاب به بینندگان گفت،”او در مبارزات انتخاباتی اش شهروندان کانادایی را خارجی نامید.”
سپس رهبر لیبرال با مهارت از هوداک فاصله گرفت و با بیان این جمله کار را یکسره کرد،” باید اقرار کنم که احساس خوبی ندارم … دانشجویان خارجی، شرکتهای چند ملیتی خارجی و خارجیها.”
این حملات به دنبال تلاش ناشیانه هوداک بود تا از خود تصویری مرتبط با مهاجران ارائه دهد. رهبر محافظه کار در ابتدای مناظره بیان داشت،” من پسر یکی از همین مهاجرانی هستم که وقتی وارد انتاریو شدند به زحمت چند کلمه ای به انگلیسی صحبت می کردند و چند دلاری بیش در جیب نداشتند، اما بر این باور بودند که این استان سرزمین فرصت و امیدواری ست.”
حملات حساب شده مک گینتی به وضوح مرزبندی بین سیاست ها و دیدگاه های محافظه کاران پیرامون مهاجران و آرای قومی با سیاست های لیبرال ها و دغدغه ی آنها برای مهاجران و گروه های قومی را روشن ساخت.
رهبر لیبرال در پایان به رای دهندگان مهاجر هشدار داد تا در حمایت از هوداک سیاستهای ضد مهاجری او را در نظر داشته باشند. او بیان داشت،” جهانی شدن و درک این نکته که هویت ما چیست برای ما انتاریویی ها بسیار حائز اهمیت است. ما با هم هستیم، و با هم به پیش می رویم، ما با حرکت به جلو موفق شدیم تاریخمان را بسازیم.”
هرچند این مناظره برنده و بازنده مشخصی نداشت، اما این تبادل آرا و نظرات زنگ خطر را برای رای دهندگان مهاجر به صدا درآورد. با نشستن هوداک بر صندلی ریاست، انتاریوی ما فرش خوش آمدگویی را از زیر پای مهاجران تازه وارد می کشد؛ رای دهندگان قومی را دیگر شهروند خطاب نمی کند؛ و مشارکت سیاسی، اقتصادی و اجتماعی شهروندان جدید را انکار می کند.
