تا دلی هست خوبان را به که باشد ارزانی
خانه ای که خالی ماند می کشد به ویرانی
برای من افتخاری بالاتر از این نیست که بعد از سالها دوری توفیق دیدار همشهریان گیلانی و هموطنان عزیزم در کانادا (تورنتو) نصیبم شد و تجدید خاطره ای با مشتاقان صدایم داشتم، چون همیشه بر این عقیده پابرجا بوده ام که حق شناسی بهترین وسیله ابراز محبت دیگران است. لازم می دانم از جانب خود و همسرم، ناهید مسعودی، از کسانی که در این دیدار فراموش نشدنی و خاطره انگیز پیشگام بوده اند سپاس و تشکر داشته باشم تا با دلی مشتاق به وطن بازگردم.
از بانیان کانون دوستداران گیلان، آقایان محمد صالحی گیلانی، محمد کمالی و خانم سحر میرشفیعی و همکاران کانون که هرکدام به نوعی در بهتر برگزار شدن کنسرت و گرامیداشت من نهایت کوشش و تلاش کردند؛
ناصر مسعودی در دفتر شهروند
گروه موسیقی سرو که هنرمندان جوان و مستعدی هستند و با دل و جان کوشیدند که کارها هرچه بهتر انجام شود؛
جراید تورنتو مجله شهروند، سلام تورنتو و دیگر نشریات که با مهر و علاقه در پوشش این دیدار پر از خاطره همراهی کردند؛
عوامل فنی تصویر و صدا و عکس، لوح سپاس نخست وزیر محترم کانادا که به وسیله نماینده محترم فدرال هدیه شد، پرتره ای از من که به وسیله آقای علیجان پور هدیه شد؛
از همسران عزیز و مهربان آقایان گیلانی و کمالی، دوست عزیز و همشهری مهربان آقای صادق صبا که گروه تصویر و صدابردار از لندن اعزام داشتند؛ همچنین همشهری عزیز آقای فرهاد مقدم و خانواده محترم شان، و همه و همه ی عزیزان که از ما پذیرایی کردند، کمال تشکر و امتنان را داریم.
به امید دیداری دوباره در سلامتی و شادی!
با ارادت
