شهروند ۱۲۳۰ – گیاه آفتابگردان در حقیقت اولین گیاهی بود که در آمریکا و توسط بومیان آن کشت گردید. به عبارت دیگر بیشتر از پنج هزار سال قبل بومیان آمریکایی از تخم آفتابگردان برای تهیه غذا استفاده می کردند و روغن آن تنها روغنی بود که در پخت و پز غذا مورد استفاده قرار می گرفت و همچنین از برگ و گل و ساقه و ریشه این گیاه نیز در پیشگیری و درمان بسیاری از عوارض و بیماریها استفاده می کردند. در ضمن مردم این منطقه معتقد بودند که گرده های زرد رنگ و برگ گل آفتابگردان حاوی مقدار زیادی از یک نوع سّم است که می تواند سبب مسمومیت شخص شود.
عده زیادی فکر می کنند که تخم آفتابگردان بهترین غذا برای پرندگان است، به همین جهت مقدار زیادی از آن برای تغذیه پرندگان منظور می گردد. در حقیقت تخم آفتابگردان غذای کاملی است زیرا حاوی مقدار زیادی پروتئین با کیفیت بالا بوده و در ضمن روغن آن سرشار از ویتامین E و D است که نقش مهمی در سلامتی و بهزیستی دارند. ویتامین E آنتی اکسیدانی است قوی و بدن را در برابر عوامل بیماری زا محفوظ نگه می دارد و بهترین دارو برای پیشگیری التهاب بدن مانند درد مفاصل، سرطان، بیماریهای قلب و عروق و بیماری قند است.
یک چهارم فنجان تخم افتابگردان می تواند ۹۰ درصد ویتامین E مورد نیاز روزانه بدن را تامین نماید. در ضمن روغن تخم آفتابگردان در لایروبی و تمیز کردن عروق که توسط کلسترول رسوب می کند نقش مسلمی دارد و در نتیجه از بروز سکته های قلبی و مغزی جلوگیری می کند. پتاسیم موجود در تخم آفتابگردان از نظر کمیت و کیفیت مقام مخصوص به این غذا می دهد و در تنظیم فشار خون بدن موثر است.
جالب تر از همه یک چهارم فنجان تخم آفتاب گردان می تواند ۳۰ درصد سلینیوم مورد نیاز روزانه بدن انسان را تامین نماید و چون به همراه ویتامین E بهتر و بیشتر جذب بدن می گردد، میزان جذب آن از همه غذاهای دیگر که حاوی سلینیوم هستند، زیادتر است. سلینیوم از املاح آنتی اکسیدان بسیار قوی است که در پیشگیری سرطان، بیماری قند و بسیاری از بیماریهای مزمن دیگر مفید می باشد. این ماده حیاتی در ترکیبات و عملکرد بسیاری از هورمونها و آنزیم ها در بدن نقش دارد. همان مقدار تخم آفتابگردان می تواند ۳۲ درصد منیزیوم مورد نیاز بدن را تامین نماید که رقمی است بزرگ. این ماده معدنی در خلق و خوی و رفتار انسان نقش دارد و عدم وجود آن در رژیم غذایی سبب افسردگی و بدخلقی می شود. کمبود این ماده غذایی در بدن بالا رفتن فشار خون را موجب می شود و دردهای مفاصل و ماهیچه ها را به وجود آورده و تشدید می کند و گاهی عارضه آسم را شدت می دهد.
تحقیقات عملی گسترده ای ثابت می نماید که ترکیبات تخم آفتابگردان عارضه افسردگی را به شدت کاهش می دهد و سبب بهزیستی و سلامتی اعصاب و سلولهای مغز می شود. افرادی که از محصولات تخم آفتابگردان استفاده می نمایند کمتر به عارضه فراموشی دچار می شوند. تخم آفتابگردان در ترشح سروتونین مغز دخالت داشته و به همین جهت سبب نوعی آرامش می گردد. تخم آفتابگردان در افرادی که به عارضه بدخوابی و بی خوابی دچار هستند نقش داروی موثری را بازی می کند و در تنظیم خواب راحت موثر است.
افرادی که به علت افسردگی داروهای شیمیایی مصرف می کنند با خوردن تخم آفتابگردان می توانند اثرات داروها را زیادتر نمایند. تخمه ی آفتاب گردان بو داده و نمک زده به علت اکسیده شدن چربی ها و سدیم زیاد آن زیانبار هستند و خواص ذکر شده در بالا را ندارند.
در مورد آنفولانزای H1N1 اغراق شده است
به عنوان یک اپیدمیولوژیست هنوز سرگردانم که چطور دست اندرکاران سازمان بهداشت جهانی و کشورهای آمریکای شمالی بدون مطالعه دقیق و همه جانبه موضوع آنفولانزای مکزیکی را خطرناک و غیرقابل کنترل اعلان نمودند و در ابتدا آن را آنفولانزای خوکی دانسته و پس از چند هفته ای اسم آن را عوض کردند. شاید هنوز از جهانگیر شدن آنفولانزای اسپانیایی در سالهای ۱۹ـ۱۹۱۸ وحشت دارند چون طبق آمار موجود در آن همه گیری بین ۵۰ تا ۱۰۰ میلیون نفر جانشان را از دست دادند. در آن سال فقط در آمریکا ۶۷۵ هزار نفر به علت آنفولانزا از بین رفتند.
در حال حاضر هر ساله حدود ۳۶ هزار نفر در آمریکا و ۱۲ هزار نفر در کانادا به خاطر آنفولانزا و عوارض آن می میرند و بیشتر این مرگ و میرها در فصل زمستان به وقوع می پیوندد ولی به طور کلی در طول سال این افراد به این بیماری واگیر مبتلا شده و از بین می روند. با این مقدمه هر روزه در سراسر دنیا عده ای به علت سرماخوردگی و آنفولانزا می میرند و مسلما در یکی دو ماه گذشته که آنفولانزای H1N1 در مکزیک شایع گردید، دهها نفر به خاطر آنفولانزای معمولی از بین رفته اند که رقمی است طبیعی و پیش بینی شده. در حال حاضر ۴۴ نفر از مردم مکزیک، از یک شهر ۲۰ میلیون نفری به علت H1N1 مرده اند که نسبت به جمعیت کل منطقه مورد بحث و آمار پیش بینی شده رقم وحشتناکی نیست. از ابن بیماری مخصوص شاید فقط یک نفر در کانادا و یکی دو نفر در آمریکا مرده اند که باز با مقایسه با آنفولانزای معمولی که حتما رقمی بالاتر از آن را به خود اختصاص می دهد بسیار ناچیز است. مردم از آنفولانزا و عوارض آن در منازل خودشان از بین می روند و کسی از ویروس موجود در بدنشان برداشت و آزمایش نمی کند، زیرا همانطوری که اشاره گردید مرگ و میری است طبیعی و پیش بینی شده در حالی که بی دلیل سردمداران بهداشت جهانی و منطقه ای در مورد آنفولانزای جدید چنان وحشتی در مردم به وجود آورده اند که تصورش مشکل است و چنان در حرکت و جهانگیر شدن آن اغراق کرده اند که باورکردنی نیست. از قرار معلوم این نوع آنفولانزا از نوع خفیف بوده و اگرچه در جای دیگر دنیا نیز دیده شده ولی در حقیقت Pandemic و جهانگیر نیست.
امروزه به هر دلیلی مردم خیلی کم سبزی می خورند
سبزیجات و ترکیبات موجود در آن پایه و اساس زندگی سالم را تشکیل می دهد و عدم وجود آن در رژیم غذایی روزانه سبب بروز بسیاری از ناهنجاریها می شود. نسلهای گذشته به علت نزدیک بودن به طبیعت و روش زندگی سالم و کم دردسر خیلی بیشتر از ما در رژیم غذایی خود سبزیجات را به هر صورتی منظور می کردند و مسلما از فوائد بی شمار آن برخوردار بودند.
راهنمای رژیم غذایی آمریکا توصیه می کند که هر شخصی باید در روز حدود ۵ بار سبزی مصرف کند که مقدار آن حدود یک فنجان سبزی پخته در هر نوبت است. مطالعات علمی نشان می دهند که سبزیجات موجود در بازار با مقایسه با آنچه که در ۶۰ سال قبل کشت و برداشت می شد درشت تر و سنگین تر هستند ولی در حقیقت خواص و مقدار املاح و ویتامین ها و مواد غذایی دیگر موجود در آنها بین ۵ تا ۴۰ درصد (بسته به نوع سبزیجات) کمترست. به عبارت دیگر سبزیجات امروزی ظاهر دلپذیرتر و بهتری دارند ولی خواص و مزه آنها با سبزیجات چند دهه گذشته قابل مقایسه نیست.
علت اصلی این امر دستکاریهای ژنتیکی گیاهان و همتاسازی و استفاده از کودهای شیمیایی و غیره است که به کلی ظاهر و طبیعت سبزیجات را عوض کرده است.
مطالعه علمی دنباله داری در یکی از دانشگاه های تگزاس به عمل آمده و نشان می دهد که در طول زمان به تدریج نسل گیاهان خوراکی و سبزیجات عوض می شود و گاهی نام های تازه ای برایشان برگزیده می شود، زیرا بذرها و ریشه های سبزیجات قدیمی به علت بی توجهی و یا بازدهی کم یا از بین رفته و یا نایاب شده اند. شاید جوانان و نسل یکی دو دهه گذشته به علت بی اطلاعی از چند و چون طعم و مزه و خواص سبزیجات در زمانهای زندگی والدین و اجداد خود به مزه و رنگ و بوی سبزیجات موجود در بازار امروزی عادت کرده اند ولی وقتی از یک شخص مسن می پرسید می گوید سبزیجات دیگر طعم و مزه و لطافت سبزیجات گذشته را ندارند و میوه جات هم به کلی بی مزه و نرسیده و خوش ظاهر ولی بد باطن شده اند.
به همین دلیل دیگر مردم علاقه ای به مصرف سبزیجات و میوه جات ندارند و کمتر از آنها در رژیم غذایی استفاده می کنند.
بهتر است باور کنید
ویتامین B12 که یکی از ویتامین های ضروری بدن است، جذب آن از دستگاه گوارش پس از سن ۵۰ سالگی کاهش می یابد. به همین جهت توصیه می شود که افراد در چنین سنی حدود ۲۵ میکروگرم ویتامین B12 در روز به صورت ویتامین مصنوعی دریافت نمایند.
می گویند که قرص یا کپسول ویتامین B12 به همراه ویتامین های دیگر نباید مصرف شود چون در معده از بین می رود. در این صورت بهتر است که ویتامین B12 یک ساعت قبل یا بعد از مصرف ویتامین های دیگر خورده شود، تا عوارض کمبود آن در بدن به وجود نیاید.
* دکتر پرویز قدیریان استاد دانشگاه مونتریال در تغذیه و استاد دانشگاه مک گیل در سرطان شناسی و کارشناس سازمان بهداشت جهانی است.
