از خوانندگان
در شهروند شمارۀ ۱۳۶۱ خانم پونۀ بیدچی پرسیده بودند:”قوانین کشورهای اسلامی کدامند؟” که در جواب باید گفت، قبل از هر چیز کشورهای مسلمان نشین را باید به علت وضع سیاسی اقتصادی، اجتماعی و جغرافیائی و حتی درصد اقلیت های مذهبی در آنها به چند گروه تقسیم کرد چون این کشورها به همان دلایل بالا با هم در بسیاری جهات متفاوت اند و تنها وجه مشترکی که دارند یکی مذهب است و دیگری درجا زدن در جهان سوم به دلیل ماندن در جهل و تاریکی توسط مذهبیون، ضمناً یادمان نرود فرق دیگرشان نوع حکومت است که می تواند یک جمهوری با انتخاب مردم باشد و یا جمهوری تحت حکومت ملایان مانند ایران و یا سلطنتی و شیخ نشین و یا کشورهای مسلمان نشین تازه به استقلال رسیده شوروی کمونیستی سابق که حسابشان به دلالیل زیادی سواست و یا کشوری مانند ترکیه که شما به آن اشاره فرموده اید که باید به عرض برسد که کشور مسلمان ترکیه چون خود را یک کشور نیمه اروپائی می داند باید تعادل میزانش را در کفه اسلام و هم در اروپائی بودن حفظ کند که به نظر این جانب حاکمانش بهترین راه را برای آن یافته اند یکی آزادی مردم در اختیار نوع پوشاک، دومی تدین اختیاری و نه نماز اجباری و ندادن اجازۀ تاخت و تاز به روحانیون یعنی مردم هم مساجدشان برقرار است و هم کافه کاباره هایشان. به هر حال بهتر است برگردیم به همان قوانین در کشورهای اسلامی که ما در اینجا کاری به کشورهای مسلمان نشین که در آنها سیاست از دین جدا است نداریم چون اگر بخواهیم قوانین تمام این کشورهای اسلامی را راجع به حقوق بشر یا حق زنان بررسی کنیم حکایت مثنوی صدمن کاغذ است که ما بهتر است در اینجا فقط به کشورهائی که در آن سیاست از دین جدا نیست بپردازیم که البته حادترینشان کشورهائی هستند که توسط شیوخ و یا سلطان اداره می شوند و یا کشور خودمان ایران که قدرت در دست آیت الله ها است و این کشورها هم به دلایل زیادی با هم فرق دارند که مهمترین آن رضایت مردم از نوع زندگی است، یعنی در کشورهای عربی که جمهوری اسلامی در آن برقرار است به علت ثروت ذخائر نفتی مردم آن مبلغ سرانه بالائی دارند و شکمشان سیر است و کاری هم به حرمسراهای شیخ های خود ندارند و زنان هم در این کشورها که حتی حق رای دادن و یا رانندگی ندارند و یا از ترس مجازات های شرعی دلشان به همان که حق استفاده از رایانه را دارند خوش است و با اینکه عدۀ زیادی از آنها دارای تحصیلات عالیه هستند یا از ترس و یا به علت شستشوی مغزی از زمان کودکی همان زندگی مردسالاری را پذیرفته اند و دم نمی زنند و این حاکمان مخالفان زیادی به علت خشنودی مردم و سیری شکمشان ندارند که این وضع کاملاً در ایران فرق می کند یعنی ملت ایران چه زن و چه مرد حق طلب است و برای حقوق خود می جنگد، و به همین دلیل ملایان حاکم بر ایران باید پشتیبانان کافی برای دوام و بقا و هم مقابله با جناح مخالف داشته باشند و به همین دلیل از همان بدو رسیدن به قدرت اولین کارشان تشکیل نیروهای سرکوبگر متشکل از جوان های بیسواد و متدین بود، و اقدام دیگرشان طرح قوانین برای مدارس ابتدائی مانند نماز و حجاب اجباری در مدارس و کم کردن ساعات کلاس های علوم اجتماعی و افزودن آن بر ساعات علوم دینی و اکنون بعد از سه دهه و اندی نتیجه اش را می بینید و تنها فرق این پشتیبانان با کوردلان قبلی با سوادتر بودنشان است که از نسل بعد از انقلاب تشکیل شده و به علت شستشوی مغزی از زمان کودکی هیچ فرقی با طرفداران بیسواد قبلی ندارند و این بر چه مرد و چه زن صادق است یعنی سینه زنان و زنجیرزنان با سواد و یا قوای ضد شورش درس خوانده ولی کوردل. به هر حال خانم بیدیچی محترم شما از حکومتی که برای بقای خود حتی از کشتن زنان مبارز و مسلمان ایرانی ابائی ندارند انتظار دارید قوانین حقوق مساوات زن وضع کنند، و یا حقوق بشر را رعایت کنند که امکان ندارد و هر چه هست قوانینی است مصلحتی به نفع خودشان که خود وضع می کنند و خود به تصویب می رسانند و توسط سگ های گله چماقدار و خواهران محجبه ی کوردل به اجرا می گذارند و این قوانین کلاً برای استحکام موضع خودشان است و غارت راحت تر بیت المال و قوانینی هم که برای مملکت داری و سیاست خارجی وضع می کنند همان است که می بینید و نتیجه اش جز بدنامی و انزوا و تحریم های گوناگون هیچ ارمغانی دیگر برای کشور ایران ندارد و از طرف دیگر همین زنان دنباله رو و عوامل سرکوب حکومت را به عنوان الگوی یک زن مسلمان به جهان معرفی می کنند تا تمام مبارزات زنان روشنفکر مسلمان را چه ایرانی و چه غیر ایرانی هدر دهند و بر آن خط بطلان کشند ولی باز هم آن که بخواهد بفهمد می فهمد و چنانچه گهگاهی در جراید چندین کشور بیگانه نیز آمده است جهان از جرئت و از خود گذشتگی زنان غیرتمند ایرانی با خبر است و ما به امید روزی هستیم که زنان مسلمان خصوصاً ایرانی که از ریخته شدن خونشان هم به دست این دژخیمان ابائی ندارند به حقوق حقۀ خود برسند. با آرزوی موفقیت برای شما و تمام مادران جهان شما را به خدا می سپارم.
