شخصیت پردازی در داستان
پردازش شخصیت در رمان مثل خلق نمودن موجود یا موجوداتی می ماند که بر صفحات کاغذ نفس می کشند و زندگی می کنند. این سخن را آوا هما نویسنده جوان و خلاق ایرانی گفته است.
جمعه شب ۷ دسامبر ۲۰۱۱، کارگاه آموزشی ادبیات در مورد شخصیت پردازی در داستان با اهتمام سازمان زنان ایرانی انتاریو و استقبال جمعی از دوستداران ادبیات در محل اوریول کامیونیتی سنتر برگزار شد.
آوا هما نویسنده مجموعه داستان “پژواک هایی از سرزمین دیگر” (Echoes from the Other Land) گرداننده و مربی این کارگاه آموزشی بود. کتاب پژواک هایی از سرزمین دیگر که مجموعه ای از داستان های کوتاه و نمایانگر زندگی و مسائل مردم در کردستان ایران است، کاندید بزرگترین جایزه داستان کوتاه دنیا Frank O’Connor International Short Story Award در سال گذشته و یکی از ده منتخب کتاب برتر سال از سوی CBC Reader’s Choice Contest for Giller Prize است.
آوا هما می گوید: برای خلق یک شخصیت در عرصه داستان و یا رمان، باید به آفرینش سه وجه اساسی آن شخصیت توجه خاص نمود:
جنبه جسمانی و یا بدنی شخصیت، شامل شکل و شمایل، وِیژگی های جسمی، نحوه لباس پوشیدن، حرکت کردن، حرف زدن و تمامی نمودهای ظاهری او می باشد. علاوه بر این ها شناخت و پردازش درک و برداشتی که شخصیت مورد نظر از خود و همه ویژگی های بدنی و جسمانی خود دارد، در شخصیت پردازی اهمیت بسزایی دارد. مثلا اینکه شخصیت مورد نظر به لحاظ بدنی چاق و یا لاغر است، جنبه ای از نمود جسمانی را می سازد. علاوه بر آن ادراک شخصیت از چاقی یا لاغری خود، و احساس عواطفی که تحت تاثیر چاقی و یا لاغری در او برانگیخته می شود.
جنبه جامعه شناختی شخصیت، شامل خانواده، موقعیت اجتماعی، شغل، سواد و تحصیلات، زمینه های اقتصادی و اجتماعی، رابطه با خانواده، اطرافیان، رابطه با دوستان و دیگر افراد و نهادهای اجتماعی می باشد. به طور مثال تاثیر متقابل خانواده و شخصیت مورد پردازش بر یکدیگر و ادراک و احساسی که شخصیت از این موضوع دارد، نمود ویژگی های اجتماعی “شخصیت” است.
جنبه سوم، بعد روانشناختی که شامل وِیژگی های روحی شخصیت است. مثلا پرداختن و نمایاندن میزان زودرنجی، استقامت روحی، امیدواری و یا یأس، نوع علائق، ترس ها و نگرانی ها و سایر خصوصیات روحی و احساسی شخصیت در پردازش جنبه روانی از اهمیت زیادی برخوردار است. ترسیم تناقضات و تضادهای روحی و احساسی به شخصیت مورد نظر عمق و معنای قابل درک می دهد.
آوا هما تاکید می کند، نویسنده باید از حداکثر ممکن جنبه های مختلف شخصیتی که می آفریند، آگاهی داشته باشد، به گذشته، حال و آینده او آگاه باشد، تا بتواند آنرا پردازش کند و درباره ی آن بنویسد. گاه لازم است که مدتها در مورد یک شخصیت فکر کرد، گاه باید با او زندگی کرد تا ظرافت ها و لایه های درونی تر آن به خوبی شناخته شود و آنگاه پردازش شود.
آوا هما افزود: در فرایند بازنویسی و ویرایش “شخصیت پردازی” کامل می شود. خصوصیات “شخصیت” از طریق اعمال و رفتارهایی که از او بروز می کند، و در تصوری که دیگر عناصر داستان از او دارند و نیز در جریان گفتگوها و روابط درون داستان به خواننده شناسانده می شود. البته این خواننده و تصمیم اوست که در برابر شخصیت ها، حرف ها و رفتارهای آنان احساسات و عواطف خود را شکل و احیانا بروز دهد. یک نوشته خوب، نوشته ای است که فکر خواننده را به خود مشغول سازد و خواننده به دوباره خواندن آن اشتیاق داشته باشد.
پس از این توضیحات، و پرسش و پاسخ های پایان نایافتنی حاضران، آوا هما چند صفحه از کتاب خود را به زبان اصلی کتاب که انگلیسی ست، خواند و مورد تحسین و تشویق حاضران قرار گرفت.
گفتنی است که آوا هما نویسنده کردی-کانادایی در کالج جورج براون به تدریس “نوشتن خلاق” اشتغال دارد.
Dear Sahar
seems like Awa doesnt have the right to reveal her national identity even in Canada. what a shame to the Fars people! If you want to Assasinate her for saying that she is Kurdish. I will help you
خانم بامداد، من کتاب ایشون رو خوندم وفعلا” قضاوتی هم در رابطه با نقد داستان ایشون ندارم، اما خیلی دوست داشتم بدانم که دلیل اینکه شما خانوم آوا هما را که ایرانی هستند رونویسنده ای کردی – کانادایی خطاب میکنید چیست؟؟ مگر نه اینکه ایشان یک ایرانی هستند!!؟؟ ضمنا” اگر کتاب ایشون رو خوانده باشید متوجه میشوید که همه داستانها مربوط به کردستان نیست و داستان اول در ارتباط با همین بچه تهرانی هاست! خوشحال میشوم اگر پاسخ بدهید.