گناهکار، حبس ابد
محمد شفیعا، طوبی یحیی و حامد شفیعا به اتهام چهار فقره قتل درجه یک محکوم شناخته شدند
محمد شفیعا(۵۹ ساله): گناهکار برای چهار فقره قتل درجه یک
طوبی محمد یحیی(۴۲ ساله): گناهکار برای چهار فقره قتل درجه یک
حامد شفیعا(۲۱ ساله): گناهکار برای چهار فقره قتل درجه یک
شهروند- فرح طاهری: جون سال ۲۰۰۹ بود که اجساد چهار زن، رونا محمد امیر ۵۳ ساله، زینب شفیعا ۱۹ ساله، سحر شفیعا ۱۷ ساله و گیتی شفیعا ۱۳ ساله از درون یک اتوموبیل از کانال ریدو در کینگستون بیرون کشیده شد.
تحقیقات به دستگیری محمد شفیعا، طوبی محمد یحیی و حامد شفیعا انجامید. محمد شفیعا با همدستی همسرش طوبی و پسرش حامد، سه دخترش (زینب، سحر، گیتی) و همسر اولش (رونا) را بیهوش کرده و داخل اتوموبیل قرار داده و در کانال کینگستون غرق کرده است.
دادگاه این سه تن از ۲۰ اکتبر ۲۰۱۱ آغاز شد. متهمان به قتل از یک دادگاه منصفانه برخوردار بودند و هر سه وکیل مدافع داشتند. پس از شنیدن اظهارات شاهدان، و ارائه مدارک و اسناد، روز ۲۹ ژانویه ۲۰۱۲ هیئت منصفه پس از ۱۵ ساعت مشورت رای خود را اعلام کرد و هر سه متهم را به جرم چهار فقره قتل درجه یک گناهکار شناخت و به حبس ابد محکوم کرد.
حامد شفیعا، محمد شفیعا، طوبی محمد یحیی قاتلان به حبس ابد محکوم شدند. مقتولان پایین از راست: رونا محمد امیر، گیتی، زینب، سحر
محمد شفیعا سالها پیش از افغانستان به همراه خانواده به کانادا آمده و در مونترال ساکن و از لحاظ مالی مرفه بود. همسر اولش رونا بچه دار نمی شد، و به همین دلیل او زن دیگری گرفت که برایش هفت فرزند آورد، پنج دختر و دو پسر. بچه ها در کانادا بزرگ شده بودند و می خواستند مثل همکلاسی هایشان از آزادی پوشش و رفتار برخوردار باشند، اما بافت پدرسالارانه ی خانه این اجازه را به آنها نمی داد. حتی برادر کوچک دخترها که ۱۲ سال داشت به آنها امر و نهی می کرد. با اینکه دخترها بارها از آزار و اذیت خانواده با مسئولان مدرسه و پلیس حرف زده بودند، اما اقدامی در این جهت صورت نگرفته بود.
پرفسور شهرزاد مجاب از دانشگاه تورنتو، که به عنوان شاهد در دادگاه این سه تن حضور یافته بود، پس از صدور حکم نیز با گلوب اندمیل گفت وگو کرد. او گفت: این زنان از خطری که در کمینشان بود به خوبی آگاه بودند و آن را اظهار کرده بودند، ولی هیچکس به آنها گوش نداد.
محمد شفیعا، پدر سه مقتول و همسر چهارمین مقتول، بدون اینکه از دستگاه شنود پلیس اطلاع داشته باشد، در دوران بازداشت به همسرش گفته بود، حتی اگر سرم بالای دار برود، هیچ چیزی از آبرو برایم عزیزتر نیست.
طارق فتاح، بنیانگذار کنگره مسلمانان کانادا، در گفت وگو با تورنتواستار می گوید، قتل شرافتی موضوعی واقعی ست. به گفته ی او در باورهای افراطی بعضی مسلمانان، مردان خود را محافظ و مالک زنان می دانند. فتاح تأکید می کند: اگر این چهار زن، سفیدپوست بودند، امروز زنده بودند. اگر یک دانش آموز سفیدپوست برود پیش مدیر مدرسه یا پلیس و بگوید کتک خورده، هیچگاه آنها بلند نمی شوند و به در خانه ی او بروند و از والدینش صحت حرف او را بپرسند. این دختران نزد مقامات مدرسه رفتند، نزد پلیس، سازمان های خدمات کودکان و همه ی اینها خواستند که مولتی کالچرالیسم را محافظت کنند نه جان چهار زن جوان را.
قاضی رابرت مارنجر پس از قرائت حکم، رو به قاتلان گفت: هر یک از شما محکوم به قتل عمد و طراحی شده چهار تن از اعضای خانواده هستید… تصور جنایتی شنیع تر از این بسیار سخت است. .. دلیل ظاهری در پشت این جنایت بی شرمانه و در کمال خونسردی این بود که چهار قربانی بی گناه، به آبروی شما خدشه وارد کرده اند؛ مفهومی از آبرو که براساس تسلط و کنترل زن معنی می شود، مفهومی بیمار از آبرو و شرف که مسلماً جایی در هیچ جامعه ی متمدنی ندارد.
قاضی افزود: در کشور ما، زن و مرد برابرند. زندگی زن همانقدر ارزش دارد که زندگی مرد. در کشور ما، زن کشی قتل است.
درخصوص راه های پیشگیری و آموزش در این خصوص، دکتر مجاب، در بخش دیگری از سخنانش در گلوب اندمیل می گوید: انگلیس و سوئد در راه برخورد با این معضل خشونت های خانگی پدرسالارانه و کنترل کننده، پیشگام هستند و مواد آموزشی از جمله کلیپ های ویدیویی که سناریوی های آزار و اذیت را نشان می دهد، به طور گسترده در مدارس و در بین نیروهای پلیس نمایش داده می شود. وقت آن شده که کانادا هم این شیوه را به طور وسیع به کار گیرد.
روز چهارشنبه اول فوریه، وکیل حامد شفیعا، درخواست تجدیدنظر روی حکم صادره را داد و وکلای دو مجرم دیگر هنوز در این خصوص اقدامی نکرده اند.
