شهروند ۱۲۴۴ پنجشنبه ۲۷ آگوست ۲۰۰۹
بامداد یکشنبه ۲۳ آگوست، قطعه ی چهاردهم گورستان ریچموندهیل (در تقاطع خیابانهای لزلی و الگین میلز) شاهد وداع خانواده و دوستان استاد حسن یوسف زمانی با او بر سایه سروی بود که آرزوی آرمیدن بر سایه او را داشت. ابتدا سخنان استاد که به زبانی شعرگونه ضبط شده بود و سرشار از زیبایی و زندگی خواهی بود و واپسین سخن او و وصیت اش به حساب می آمد، پخش شد. پسر استاد به کردی آواز اندوه خواند و خانم گیسیا از هنرمندان همکار استاد و دختران و همسر او نیز سخن گفتند. مهدی مهرآموز از دوستان استاد و از شاعران ساکن تورنتو نیز از خاطره هایش با استاد سخن گفت، و حسن زرهی از همکاریهای استاد یوسف زمانی با شهروند یاد کرد و او را انسانی عاشق آدمی، طبیعت و هنر خطاب کرد. یکی از دوستان استاد نیز چند کلمه ای از خصایل انسانی استاد گفت، و هنرمندان و شخصیت هایی مانند، دکتر رضا براهنی، پیروز یوسفیان، پیمان شکرالهی، دکتر حکمتی، امیر مهیم، حجت گلپایگانی، محمد گیلانی، و … در مراسم حضور داشتند.
از حاشیه های فراموش نشدنی وداع با استاد حسن یوسف زمانی، گفت و گوی تلفنی پسر او از آلمان با پدر بود. او به مادر تلفن کرد و گفت گوشی را بر روی مزار بگذارد تا با پدر حرف بزند. مادر همین کار را کرد و پسر از این جهان به آن جهان صدایش را رساند و همه باور می کردند که استاد دارد به سخنان فرزندش از آنسوی اقیانوسها گوش می دهد.
یاد استاد حسن یوسف زمانی که در غربت درگذشت گرامی باد. قرار است مراسمی به یاد او در چهلمین روز درگذشت وی برگزار شود.
