شورای شهر ریچموند هیل در سال ۲۰۱۱ چه کرده است؟

 روزنامه ی لیبرال ریچموند هیل بر اساس آمار منتشر شده ی شهرداری گزارش کاملی از اتفاقاتی که در طول یک سال گذشته در این شورا افتاده است منتشر کرده است. در این گزارش ها می بینیم که جو شورای شهر ریچموند هیل روز به روز بیشتر سیاسی می شود و اختلافات بیشتری در آن مطرح می شود که این نشان از رشد و توسعه ی این شهر منطقه ی یورک دارد.

جالب ترین رقم منتشر شده این است که سال گذشته ۵۵ رای ثبت شده در شورا موجود بوده است. این رقم شاید به نظر چندان بالا نیاید اما با توجه به سنت شهرهای کوچک که کمتر به اختلافات جدی و رای های ثبت شده می رسند بسیار قابل توجه به حساب می آید. برای مثال این رقم نسبت به سال ۲۰۱۰، آخرین سال کار شورای قبلی، نزدیک به ۷۰۰ درصد افزایش داشته است!

دیوید بارو

 

این آمار را اداره ی ارتباطات شهرداری منتشر کرده اما این روزنامه ی لیبرال بود که به تشریح آن ها پرداخت.

به گزارش این روزنامه، تنها ۵ مورد از این ۵۵ رای به اتفاق آرا بوده اند و در مواقع دیگر شورا به شدت مشتت بوده است. بسیاری از رای ها ۵ به ۴ یا ۶ به ۳ بوده اند. برندا هوگ، نماینده شورای منطقه ای و لین فاستر، نماینده منطقه ۴ از همه بیشتر با هم توافق کرده اند چرا که تنها سه مورد علیه هم رای داده اند. پس از آن به شهردار دیو بارو و برندا هاگ می رسیم که تنها شش مورد اختلاف داشته اند – رقمی که در مورد ویتو اسپاتافورا، معاون شهردار و گودوین چان، نماینده منطقه ۶ (و از نزدیکان رضا مریدی، نماینده مجلس) نیز صدق می کند.

بیشترین اختلاف اما مربوط به شهردار و آقای پرلی، نماینده منطقه ۲، بوده است که ۲۷ بار علیه یکدیگر رای داده اند. گرگ بروس، نماینده منطقه ۱، نیز ۲۵ بار علیه شهردار رای داده است.

آقای بارو، شهردار، به لیبرال گفت از شنیدن این آمار و ارقام غافلگیر شده است اما افزود هرگز به فکر این نیست که کدام «گروه» علیه اش رای داده یا از او حمایت کرده و مورد به مورد حرکت می کند.

در بخش دیگری از این آمار می بینیم که تنها پنج نماینده در تک تک جلسات شورا حاضر بوده اند: اسپاتافورا، بروس، پرلی، فاستر و چان.

هاگ و نیک پاپا، نماینده ی منطقه ۵، نیز تنها یک جلسه غیبت داشته اند. شهردار دو جلسه غیبت داشته و کاسترو لیو، نماینده منطقه ۳، سه بار. در بعضی مواقع البته غیبت می تواند به علت شرکت در جلسات یا مراسمی از طرف شهرداری بوده باشد.

کوتاه ترین جلسه ی سال ۴۵ دقیقه و بلندترین آن چهار ساعت و ۵۵ دقیقه بوده است. کوتاه ترین جلسه ی کمیته ها دو ساعت و بلندترین آن شش ساعت و ۳۴ دقیقه طول کشیده است.

در کل طول سال، ۱۲۰ هیئت نمایندگی، ۲۳ گزارش و ۲۸ نفر در صحن شورای شهر حاضر شده اند. در جلسات کمیته ها این ارقام به ترتیب ۱۲۰، ۲۷ و ۲۷۴ بوده است.

 

نامزد تحمیلی سابق، رئیس منتخب ان دی پی در تورن هیل شد

 سیندی هکلبرگ، مشاور ارتباطاتی ۳۳ ساله ای که در انتخابات استانی سابق توسط مقامات مرکزی حزب و بر خلاف خواست نهادهای محلی حزبی به عنوان نامزد ان دی پی تحمیل شده بود، اکنون رئیس واحد ان دی پی انتاریو در حوزه ی تورن هیل خواهد بود. اخیرا هکلبرگ موفق شد در نشست نیودموکرات های تورن هیل به عنوان رئیس واحد استانی حزب در این حوزه ی انتخاباتی انتخاب شود.

در آستانه ی انتخابات استانی قبلی در ماه مه امسال، تصمیم رهبری حزب برای کنار گذاشتن بری وایزلدر که به دلیل مواضع چپ گرایانه خود درون حزب معروف است، جنجالی شد و تورن هیل به این بهانه مدتی در تیتر اخبار سراسری استان و کشور قرار گرفت. هکلبرگ که در آن انتخابات به صورت تحمیلی منصوب شده بود با این همه موفق شد آرای حزبش را نسبت به انتخابات قبلی ۵۰ درصد افزایش بدهد.

«تورن هیل» یکی از پردرآمدترین حوزه های انتخاباتی است و ان دی پی در طول تاریخ خود هرگز توفیقی در آن نداشته است. هکلبرگ در انتخابات قبلی توانست با اخذ بیش از ۴۰۰۰ رای، ۹۷/۸ درصد آرا را به دست بیاورد و سوم شود. طبق معمول محافظه کاران و لیبرال ها بودند که رویهمرفته نزدیک ۹۰ درصد آرا را به خود اختصاص دادند.

خانم هکلبرگ تابستان سال گذشته به تورن هیل آمده است و می گوید اکنون با توجه نتایج رشدیافته ی انتخابات قبلی می خواهد به ساختن حزبش در منطقه کمک کند.

جلسه ی نیودموکرات های محل در «مرکز تجمعات تورن هیل» (Thornhill Community Centre) با حضور حدود ۲۵ نفر برگزار شد. علاوه بر هکلبرگ، جان اورت به عنوان رئیس واحد فدرال حزب در منطقه انتخاب شد. اورت از نزدیکان وایزلدر است که مثل او بخشی از باصطلاح «چپ افراطی» حزب به حساب می آید. وایزلدر و اورت پیش از این به همراه بعضی ناراضیان دیگر از مقامات مرکزی حزب کمپینی برای احیای دموکراسی درونی حزب به راه انداخته اند که با توفیق چندانی مواجه نشده است.

هکلبرگ و اورت به رسانه ها گفته اند که در همکاری با یکدیگر اختلافات را کنار گذاشته و برای رشد حزبشان تلاش خواهند کرد.

هکلبرگ گفت عواملی مثل محبوبیت جک لیتون فقید و عروج جنبش اشغال به رشد حزبش کمک خواهد کرد. او گفت به فکر این است که در انتخابات های آینده دوباره نامزد شود.

 

 شهروندان نیومارکت: برج هشت طبقه بیشتر نمی خواهیم

 گروهی از شهروندان نیومارکت می گویند رشد جمعیت این شهر حومه ای تورنتو را می توان با برج های زیر هشت طبقه سازمان داد و نیازی به آسمان خراش و ساختمان های بلند نیست. هفته ی گذشته جلسه ای عمومی در مورد طرح پیشنهادی مجموعه ساختمانی «اسلسور اسکوئر» (Slessor Square) در خیابان یانگ برگزار شد که بیش از ۱۰۰ نفر از شهروندان در آن شرکت کردند. یکی از آن ها آنا اورورک بود که گروهی به نام «اسلسور اسکوئر را کوچک کنید» (Shrink Slessor Square) در فیس بوک به راه انداخته است.

به گزارش ایرای نیومارکت، ساختمان سازها می خواهند برج های این مجموعه را تا ۲۹ طبقه بالا ببرند.

خانم اورورک به این روزنامه گفته است: «طرح رسمی اجازه هشت طبقه را می دهد و کلی آدم را می شود در هشت طبقه جا داد.» و در نتیجه نیازی به ساختمان های بزرگ تری که مردم «مجبور شوند زیر سایه ی آن زندگی کنند» نیست.

طرح پیشنهادی چهار فازه ی این پروژه در حال حاضر شامل دو خانه ی سالمندان هفت طبقه که هر یک ۲۱۴ و ۲۱۲ واحد خواهند داشت به همراه دو برج ۲۳ و ۲۶ طبقه ای با به ترتیب ۱۵۵ و ۱۸۴ واحد است. هر دو برج سه طبقه فضای تجاری و پارکینگ زیرزمینی نیز خواهند داشت.

یکی از نگرانی های اصلی ساکنین محل ارتفاع برج های پیشنهادی است که بیش از دو برابر برج آب منطقه ی یورک خواهد بود. این برج ها از تمام شهر دیده خواهند شد و چهره ی آن را برای همیشه تغییر می دهند.

حمل و نقل یک مساله ی دیگر بود که مطرح شد. ساکنین اشاره کردند که همین حالا یک کیلومتر سفر در خیابان یانگ ۱۵ دقیقه طول می کشد و بالاتر رفتن این رقم اوضاع را بدتر خواهد کرد.

خانم اورورک تاکید کرد که گروه او علیه کل این پروژه نیست و فقط مخالف شکل کنونی آن است. او گفت امیدوار است سازندگان و نمایندگان شورای شهر به حرف مردم گوش فرا دهند و در غیر این صورت با واکنش شدید آن ها روبرو خواهند شد.

طرح کنونی هنوز به تایید شورای شهر و شهرداری نیومارکت نرسیده است.

 

 شهادت پزشک در محاکمه‌ی قتل علی گرکان

 محاکمه‌ی قتل علی گرکان، ساکن ایرانی تورن هیل، که سه سال پیش با ۱۵ ضربه‌ی چاقو به قتل رسید در دادگاه شهر بری، شهری که جسدش در آن‌جا پیدا شد، در جریان است. این هفته دکتر تیموتی فلیتیس در دادگاه شهادت داد که او در «حمله‌ای هراسان»‌ به قتل رسیده است.

آرش آرشوند، محمد ال کزرقی و پیام خستو (از هجی صحیح نام‌ها به فارسی مطمئن نیستیم)‌ در این محاکمه به قتل عمد متهم هستند.

پزشک پرونده گفت قتل این شهروند ۴۷ ساله به علت خونریزی ناشی از ضربه‌های چاقو بوده است.

بدن علی در روز ۷ نوامبر ۲۰۰۸ در گودالی در نزدیکی شهر بری انداخته شد و سپس به آتش کشیده شد. پزشک پرونده شهادت داد که از محل ضربه‌های چاقو مشخص است در مدتی کوتاه و در آن‌چه او «حمله‌ای هراسان» خواند وارد آمده‌اند. او در ضمن گزارش داد که وقتی کیسه‌ی جسد را باز کرده با بوی بنزین مواجه شده است. به گفته‌ی او چیز چندانی از لباس مقتول به جای نمانده اما شواهد زیر موجود بوده: تکه مانده‌های فلز طبی که مقتول پشت کمرش می‌بسته، جوراب‌های سفید، شلوار جین آبی، بلوزی قهوه‌ای،‌ لباس زیر و کمربند. بدن مقتول تا ۹۵ درصد سوخته بوده است اما او پیش از سوختن، مرده بوده چرا که دوده‌ای در دهان یا شش‌هایش پیدا نشده و میزان دی‌اکسید کربن موجود در خونش مطابق با یک فرد معمول سیگاری بوده است.

هیئت منصفه‌ی ۱۴ نفره آن‌گاه از دکتر فلتیس شرح ضربات چاقو را شنید. پزشک پرونده به درخواست دادستان، کارن مک‌کلیو، تصویر چاقو را رسم کرد و به دقت در مورد طول و عرض تیغه‌ی آن توضیح داد.

قاضی پرونده، میشل فوئرست، در سخنان افتتاحیه‌ی خود گفته بود شهادت دکتر فلتیس ضبط ویدئویی می‌شود تا در صورت نیاز بتواند در دادگاه تجدیدنظر مورد استفاده قرار بگیرد.

محاکمه همچنان در شهر بری ادامه دارد.