بیش از چهارصد روز از آغاز بپاخیزی دلاورانه مردم سوریه در برابر رژیم سفاک و آدمکش بشار اسد می گذرد و هفته آینده این قیام چهاردهمین ماه خود را پشت سر خواهد گذاشت. رستاخیز مردم شجاع و استوار سوریه که تاکنون به بهای جان بیش از ۱۱ هزار انسان، زندانی شدن هزاران نفر، آوارگی ده ها هزار و خانه خرابی صدها هزار نفر دیگر، غالبا غیرنظامی و بی دفاع تمام شده و ایستادگی و پایداری بی نظیر مردم سوریه حاوی درس های گرانبها برای بسیاری از ملت های اسیرچنگال خودکامگان، از جمله نظام شرور و اهریمنی ولایت مطلقه فقیه است که آموختن این درس ها برروند ازبین رفتن نظام های استبدادی و جلوگیری از تداوم و استمرار آنها اثر ژرف خواهد گذاشت.
تظاهرات علیه رژیم بشار اسد
نخستین درس ارزش بی چون و چرای پایداری و استواری برای ازجا کندن و بیرون راندن نظام استبدادی است. همه قربانیان جنایات روزمره ۱۴ ماه گذشته بشار اسد مادر داشته اند و بی تردید این مادران به حکم غریزه مادری فرزندان دلبند خود را بیش از جان خویش دوست داشته و دارند. اما رمز تداوم پایداری شگفت انگیز مردم سوریه دراین است که این مادران به این باور رسیده اند که از جا کندن و سرنگون کردن نظام استبدادی بهایی دارد که باید پرداخت و خون فرزند ایشان در پرداخت این بها از دیگران رنگین تر نیست. درواقع، این مادران بر غریزه مادری خود از این راه چیره می شوند که به جای مادر یک یا چند فرزند بودن، خود را به مقام مادر همه فرزندان ملت ارتقاء می دهند، به جای نگاه از سطح از بالا به مسئله می نگرند و می خواهند با پرداخت بهای دادن چند هزار قربانی ـ که فرزند خودشان نیز می تواند در میان آنها باشد ـ ، میلیون ها جوان را از ننگ زندگی برده وار در سلطه نظام استبدادی رهایی بخشند. درس دوم این است که توده مردم درمی یابند که برخلاف ادعاهای فراوان، برای خودکامگان میهن و ملت و مردم واژه هایی فاقد مفهوم واقعی هستند. تا زمانی که مردم رام و سربزیر به فرمان خودکامه گردن می نهند، او آنها را تحقیر می کند و اطاعت شان را دلیل بزرگی و اقتدار و عظمت خود می پندارد و زمانی که سرپیچی و نافرمانی کردند جز به ماندگاری چندروز بیشترخود، حتی به بهای کشتار جمعی و ویران کردن شهرها و خانه های مردم بی دفاع، نمی اندیشد.
درس ارزشمند دیگری که مردم شجاع سوریه به دیگر ملت های اسیر چنگال نظام های استبدادی داده و می دهند این است که اگرچه کشورهای خارجی و بیگانگان در مورد هرکشوری منافع و مطامع خاص خود را دارند، اما در برابر مردمی که یکپارچه بپا خاسته اند و می دانند چه می خواهند و چرا می خواهند، ناگزیر سرتسلیم ـ و تکریم و احترام ـ فرود می آورند و منافع و مطامع خود را با آن تطبیق می دهند. خدا می داند که آموختن این درس برای ما که ویروس دایی جان ناپلئونی ذهنمان را آلوده است تا چه حد می تواند مفید و کارساز باشد. در این زمینه کارنامه رستاخیز مردم سوریه دارای نمراتی درخشان است و به خوبی نشان داده اند که چگونه می توان با دست خالی اما اراده استوار، اراده خود را نه تنها بر خودکامه جنایتکار، بلکه بر بیگانگان سودپرست و مماشات گر نیز تا جایی تحمیل کرد که حتی کشورهایی مانند روسیه و چین، که تاکنون درکنار حکومت آخوندی حامیان سرسخت رژیم جنایتکار بشار اسد بوده اند به فکر تجدید نظر در رفتار خود و تماس گرفتن با مخالفان می افتند.
و سرانجام این درس که یک ملت کوچک که در مناسبات جهانی کمتر محلی از اعراب داشته و دنیا به آن به چشم رعایای فرمانبردار و سربزیر حزب بعث می نگریسته، چنان عزت و احترامی به دست می آورد که امروز مردم دنیا به آن به دیده شگفتی و اعجاب می نگرند.
در روی دیگر سکه، رژیم جنایتکار و بی آبروی بشار اسد و حامیان جنایتکارتر و بی آبروترش قراردارند که درمانده و سرآسیمه به هر خس و خاشاکی می آویزند و به هر حیله و ترفندی دست می زنند تا بلکه رژیم فاسد و محکوم به نابودی را دستکم برای مدتی نجات دهند و ازاین ستون به آن ستون فرجی بیابند. مدتی به خیال خود با رفراندوم مسخره و فرمایشی که مردم به آن اعتنا نکردند و رژیم با وقاحت مدعی شد ۸۹ درصد مردم درآن به حکومت بشار اسد رأی اعتماد داده اند وقت می خرند، چندگاهی با پذیرش ظاهری ناظران اتحادیه عرب به گمان خود دنیا را گول می زنند و زمانی را نیز با پذیرش دروغین طرح کوفی عنان مبنی بر توقف خشونت ها و حمله نظامیان به شهرها و خانه های مسکونی سپری می کنند و برخلاف همه قول و قرارها، همزمان با پذیرش طرح به حمله وحشیانه به خانه های مسکونی و شهروندان بی دفاع ادامه می دهند.
در ادامه همین روند فریبکاری و خریدن وقت، این هفته رژیم سوریه اعلام کرد که انتخابات پارلمانی برگزار می کند. به گزارش “العربیه” در تاریخ ۷ می: «رژیم سوریه اولین انتخابات پارلمانی را بعد از صدور قانون جدید تشکیل احزاب برگزار کرد. این انتخابات در شرایطی برگزار می شود که عملیات نظامی نیروهای رژیم همچنان ادامه دارد و مخالفان اعلام کرده اند این روند که با گلوله باران مناطق مختلف همراه است بیانگر عدم جدی بودن نظام برای حل مسالمت آمیز بحران است. مخالفان این انتخابات را “اقدامی مضحک” به هدف ادامه حکومت رژیم بشار اسد توصیف کردند. گروه های مختلف مخالف نظام خواستار تحریم انتخابات و آغاز اعتصاب علیه رژیم شدند».
در این میان، حامیان درمانده رژیم بشار اسد که از حمایت های همه جانبه خود جز زیان و بدنامی طرفی نبسته اند، تلوتلوخوران به هر دری می زنند. چین و روسیه پس از مدتی مقاومت برای جلوگیری از محکومیت رژیم سوریه در شورای امنیت سازمان ملل، ناگزیر با اعزام ناظران بین المللی موافقت می کنند و چین در یک چرخش آشکار حتی برهان غلیون رییس شورای مخالفان رژیم بشار اسد را درکشور خود می پذیرد تا با او گفتگو کند.
بدتر از همه وضعیت ولی مطلقه فقیه است که پس از آنکه همه تخم مرغ های خود را در سبد شکسته رژیم فاسد و محکوم به زوال بشار اسد گذاشته و علاوه بر میلیاردها دلار پول بی زبان مردم به فقرکشیده شده ایران، سیل کمک های نظامی و تسلیحاتی را نیز برای او گسیل داشته و با این نابخردی محض عملا خود را در برابر مردم سوریه قرارداده، اکنون که هرروز سقوط رژیم حاکم بر سوریه مسلم تر می شود، به هر دستاویزی می آویزد تا خبط و خطاهای فاحش خود را به نوعی توجیه کند.
نمونه ای از این یاوه های توجیه گرانه را می توان در یک تارنمای وابسته به ولی مطلقه فقیه به نام “رایحه ظهور” یافت که با چشم بستن به همه جنایت های بشار اسد و فداکاری ها و جانبازی های مردم دلاور و مقاوم سوریه، ناشیانه می کوشد صورت مسئله را درحد یک توطئه بین المللی که بشار اسد نازنین قربانی آن خواهد بود تقلیل دهد. “رایحه ظهور” در مطلبی با عنوان: “نقش اردن در حمله به خاک سوریه” از «رزمایش بزرگ نظامی “الاسد المناهب” (شیر درکمین) در اردن و آماده سازی ۱۷ کشور عربی و غربی برای حمله نظامی به سوریه» خبر می دهد و برخی از “نشانه ها و علائم” آنرا چنین برمی شمارد:
ـ محدودیت مرخصی نظامیان ارتش اردن
ـ انتقال جنگجویان مسلح از لیبی به اردن
ـ فعالیت گسترده نیروهای موساد در اردن
ـ جنگ روانی و رسانه ای اردن علیه سوریه
ـ دستور اوباما برای بررسی طرح حمله به سوریه
ـ تحولات نظامی اسراییل در مرزهای سوریه و لبنان
ـ استقرار سیستم های موشکی پاتریوت در مرز سوریه
ـ همکاری سازمان القاعده در حمله از خاک اردن به سوریه
ـ انتقال نظامیان امریکایی درسال ۲۰۱۱ از عراق به اردن
ـ همکاری باقیمانده های حزب بعث عراق در حمله به سوریه
ـ انتقال تجهیزات سنگین نظامی از سوی امریکا به اردن
ـ برپایی اردوگاه نظامی در منطقه حائل مرزی رمنا توسط اردن
ـ کمک هایی آشکار ۱۰ و ۲۵ میلیون دلاری امریکا به شورشیان مسلح سوریه
ـ آموزش شورشیان سوریه توسط شرکت امنیتی بلک واتر و اعزام آنها برای عملیات به شهر درعا
ـ تشکیل ستاد هماهنگی اطلاعاتی و سازماندهی مشترک امریکا، ناتو، قطر، عربستان، ترکیه و اردن
ـ طراحی طرح دخالت نظامی مقامات امریکایی و عرب به بهانه حفظ انبارهای سلاح های شیمیایی سوریه
ـ حضور و اسکان ۱۸۰۰۰ جنگجوی لیبیایی به فرماندهی بلحاج در مناطق غرب امان، عبدون و شهر اربد اردن
ـ همکاری مشترک امریکا، ناتو، سلفی ها، اخوان المسلمین، القاعده، لیبیایی ها، بلک واتر، منافقین [مجاهدین] خلق، ۱۴ مارس لبنان
سندی که “رایحه ظهور” برای این فهرست بلندبالا ـ که برخی از آنها به خاطر تکراری بودن حذف شدند ـ ارائه می کند خبری کهنه از تارنمای حکومتی “مشرق” است که در تاریخ ۱۷ فروردین ۱۳۹۱ با عنوان: “ارتباط رزمایش اردن با کودتای احتمالی سوریه” نوشته است: «یک پایگاه خبری اردن نوشت: رزمایش بزرگی که قراراست درماه مه با مشارکت ۱۷ کشور عربی و غربی درمرزهای شمالی اردن برگزار شود، با کودتای احتمالی در سوریه ارتباط دارد».
“رایحه ظهور” توضیح نمی دهد که به فرض که این یاوه سرایی ها صحت داشته باشند، چگونه مقام معظم ولایت مطلقه فقیه، که خود را عقل کل عالم می پندارد و نظر خود را ـ به موجب فتوای کتبی که به قول محمود احمدی نژاد سندش موجود است! ـ بر برآیند نظرات ۷۵ میلیون ایرانی ارجح می شمارد، از حداقل درایت سیاسی بی بهره بوده که بتواند متحد شدن و «همکاری مشترک امریکا، ناتو، سلفی ها، اخوان المسلمین، القاعده، لیبیایی ها، بلک واتر، منافقین [مجاهدین] خلق و ۱۴ مارس لبنان» را پیش بینی کند تا علاوه بر بر باد دادن میلیاردها دلار کشور را در چنین مخمصه ای ـ که حداقل آن تحمل شکستی مفتضحانه است ـ گرفتار نکند؟!
داشتن این حداقل درایت سیاسی چندان هم به نبوغ یا ارتباط با عالم غیب نیاز نداشت. نمونه اش آقای رجب طیب اردوغان نخست وزیر ترکیه است که نه نابغه است و نه ادعای ارتباط با عالم غیب دارد و در آغاز بپاخیزی مردم سرافراز سوریه از بشار اسد پشتیبانی می کرد ولی با درک خصلت مردمی قیام به تدریج موضع خود را چنان تغییر داد که این هفته ـ ۷ ماه مه ـ در دیدار از یکی از اردوگاه های پناهجویان سوری در مرز ترکیه و سوریه خطاب به پناهجویان گفت: «شما هرروز قویتر و رژیم بشار اسد هرروز ضعیف تر می شود. ترکیه در کنار مردم سوریه است و پیروزی شما دور نیست»!
* شهباز نخعی نویسنده در حوزه ی مسائل سیاسی و ساکن مونتریال کانادا و از همکاران شهروند است.
