روز یکشنبه بیستم ماه جولای سالن اجتماعات شهرداری نورت یورک در تورنتو شاهد برگزاری نوزدهمین سالگرد ترور دکتر عبدالرحمان قاسملو دبیر کل وقت حزب دمکرات کردستان ایران بود.
روز یکشنبه بیستم ماه جولای سالن اجتماعات شهرداری نورت یورک در تورنتو شاهد برگزاری نوزدهمین سالگرد ترور دکتر عبدالرحمان قاسملو دبیر کل وقت حزب دمکرات کردستان ایران بود.
این مراسم با سرود " ای رقیب" و با یک دقیقه سکوت برای ادای احترام به دکتر قاسملو و جان باختگان راه آزادی آغاز شد.
سپس به زبانهای کردی و فارسی ضمن خیرمقدم به حاضران مسئول کمیته حزب دمکرات کردستان ایران در شرق کانادا در پیوند با این یادبود و شخصیت و مبارزات دکتر قاسملو سخنانی ایراد کرد.
این مراسم با اجرای چند سرود از سوی اتحادیه جوانان حزب دمکرات کردستان ایران "گروه سرود کرمانشاه" و
پخش فیلمی از زندگی رهبر فقید کردهای ایران فضای احساسی خاصی به وجود آورده بود.
این مراسم با سخنرانی آقایان دکتر سعید رهنما استاد علوم سیاسی دانشگاه یورک، حسن زرهی نویسنده و روزنامه نگار و ایرج عماد روزنامه نگار آزاد ادامه یافت.
شخصیت های سیاسی، نمایندگان احزاب و سازمانهای ایرانی و کردستانی نیز درباره این جنایت و جایگاه دکتر عبدالرحمان قاسملو در مبارزات مردم ایران و کردستان سخن گفتند.
سپس خانم نسرین قاسملو پشت تریبون قرار گرفت و به گوشه هایی از این جنایت اشاره کرد.
ایشان اظهار داشتند در روز سیزدهم جولای سال ۱۹۸۹ بعد از پروسه ای که از قبل صورت گرفته بود، نمایندگان دولت جمهوری اسلامی که محمد جعفر صحرارودی و بزرگیان از جمله آنها بودند از دکتر قاسملو دعوت به مذاکره می کنند. مذاکرات در آپارتمانی در شهر وین پایتخت اتریش آغاز می شود. در روز دوم این دیدار طرفین درباره موارد مختلفی بحث می کنند و زمانی که دکتر قاسملو کوشش می کند تا آنها را متقاعد کند که مسئله کردستان تنها از طریق مسالمت آمیز قابل حل است به ناگهان نمایندگان دولت جمهوری اسلامی به دور از هر گونه مروت و انسانیتی رهبران کرد را به گلوله می بندند.
خانم نسرین قاسملو در سخنان خود افزود: این جنایت و دیگر جنایات جمهوری اسلامی به ما این درس را آموخت "کنار آمدن از راه مسالمت آمیز با آخوندها یک اشتباه فاحش است". آخوند حیله گرند و اعتقادی به دیالوگ و پذیرش ندارند.
این مراسم با پرسش حضار و پاسخ همسر زنده یاد دکتر قاسملو، خانم نسرین قاسملو به پایان رسید.
زندگینامه دکتر عبدالرحمان قاسملو
عبدالرحمن قاسملو در شب یلدای سال ۱۳۰۹ شمسی، مصادف با ۲۲ دسامبر سال ۱۹۳۰ میلادی در یک خانواده زمیندار ثروتمند در شهر ارومیه چشم به جهان گشود. تحصیلات ابتدایی و متوسطه را ابتدا در ارومیه وسپس در تهران بپایان رسانید. هنوز نوجوانی بیش نبود که با مسایل سیاسی آ‌شنایی پیدا کرد و افکار آ‌زادیخواهانه در ذهنش جای گرفت.
عبدالرحمن قاسملو در سال ۱۳۲۴ فعالیت سیاسی خود را با تشکیل اتحادیه‌ی جوانان دمکرات کردستان در شهر ارومیه آغاز کرد. سال ۱۳۲۵ جمهوری کردستان در مهاباد سقوط کرد.
متعاقب آ‌ن وی نیز جهت تحصیل راهی تهران گشت و در سال ۱۳۲۷ برای ادامه تحصیل به پاریس، پایتخت فرانسه رفت. رسیدن به پاریس مصادف با تیراندازی به سوی شاه در دانشگاه تهران (۱۵ بهمن ۱۳۲۷) بود که منجر به از بین رفتن آ‌زادیهای دمکراتیک در سراسر ایران شد. بدین مناسبت یک گردهمایی وسیع دانشجویان ایرانی در پاریس برگزار گردید که در آ‌ن عبدالرحمن قاسملو سخنرانی شدیداللحنی علیه شاه ایراد نمود و در نتیجه دانشجویان یک پیام اعتراضی به محمدرضاشاه مخابره کردند. این اقدام موجب فشار سفارت ایران در پاریس و حتی حکومت فرانسه بر وی شد تا سرانجام ناچار شد پاریس را ترک کرده و به عنوان اولین بورسیه ایرانی "اتحادیه بین المللی دانشجویان" به پراگ پایتخت چکسلواکی عزیمت کند. در همان مدت اقامت خود در فرانسه با همکاری چند تن دیگر از دانشجویان کرد انجمن دانشجویان کرد در اروپا را تأسیس کرد.
طی مدتی که در پراگ مشغول تحصیل بود در فعالیتهای اتحادیه‌ی بین المللی دانشجویان نیز شرکت داشت. سال ۱۳۳۰ به نمایندگی از سوی دانشجویان ایرانی در دومین کنگره‌ی آ‌ن سازمان که در شهر پراگ برگزار گردید، شرکت کرد. در همان مدت به عنوان نماینده‌ی ایران در بیشتر گردهمایی‌ها و کنفرانسهای فدراسیون جهانی جوانان در شهر بوداپست، پایتخت مجارستان شرکت می‌کرد. سال ۱۳۳۱ در زمان حکومت ملی دکتر مصدق، عبدالرحمن قاسملو بعد از اینکه در دانشگاه پراگ موفق به اخذ لیسانس علوم اجتماعی و سیاسی شد، به ایران بازگشت. در آ‌ن موقع میان حزب دمکرات کردستان و حزب توده ایران وحدت تشکیلاتی وجود داشت. عبدالرحمن قاسملو پس از شش ماه فعالیت در تهران به مهاباد برگشت و در آ‌نجا مسئولیت کار حزبی را به عهده گرفت. بعد از کودتای ۲۸ مرداد سال ۱۳۳۲ ناچار شد به فعالیت مخفی روی آورده و مخفیانه در تهران و کردستان مشغول فعالیت حزبی شود. در این فاصله ایشان سرپرستی روزنامه "کوردستان"، ارگان مرکزی حزب را بر عهده داشت که تنها پنج شماره آ‌ن مخفیانه به چاپ رسید و نیز در همین مدت بود که یک کمیته سراسری جهت فعالیتهای حزب دمکرات کردستان به سرپرستی وی تشکیل گردید. عبدالرحمن قاسملو پس از پنج سال فعالیت سیاسی در ایران و بویژه در کردستان، سال ۱۳۳۶ بار دیگر به چکسلواکی رفت. در سال ۱۳۳۷(۱۹۵۸) پس از پیروزی انقلاب عراق و رشد جنبش در کردستان عراق، همراه با تنی چند از اعضای مسئول حزبی کوشش کردند ضمن اقامت در خاک عراق، سازمانهای حزبی را در داخل کشور احیا نمایند. لیکن به دلیل کارشکنی بعضی از رهبران حزب دمکرات کردستان عراق کاری از پیش نبردند، و در سال ۱۳۳۹ به دستور دولت عراق ناچار شد آ‌ن کشور را ترک گوید و به پراگ برگردد.
سال ۱۳۴۱(۱۹۶۲) عبدالرحمن قاسملو در دانشگاه پراگ به اخذ درجه‌ی دکترا در رشته علوم اقتصادی نایل آ‌مد و تا سال ۱۳۴۹ در آ‌ن دانشگاه درس "اقتصاد سرمایه‌داری و اقتصاد سوسیالیستی و تئوری رشد اقتصادی" را تدریس می‌کرد. در این فاصله دکتر قاسملو چند کتاب و جزوه را در رابطه با مشکلات اقتصادی، اجتماعی و سیاسی به رشته تحریر درآ‌ورد که معروفترین آنها کتاب "کردستان و کرد" است. این کتاب که در اصل به زبان چکی به رشته تحریر درآ‌مده است تاکنون به زبانهای انگلیسی، اسلواکی، لهستانی، عربی، کردی، فارسی و بخشهایی از آ‌ن نیز به فرانسه ترجمه و منتشر شده است. دکتر قاسملو به زبانهای کردی، فارسی، ترکی، عربی، فرانسه، انگلیسی، چکی و روسی آ‌شنایی کامل داشت و به برخی از زبانهای دیگر مانند آ‌لمانی و زبانهای اسلاو نیز رفع احتیاج می‌کرد.
سال ۱۳۴۹ بعد از صدور بیانیه‌ی ۱۱ مارس و توافق میان رهبری جنبش کردستان عراق با دولت آ‌ن کشور امکان فعالیت سیاسی در کردستان ایران بیشتر شد. در این فرصت دکتر قاسملو از اروپا بازگشت و به یاری چند نفر از یاران نزدیک خود مسئولیت احیای سازمانهای حزب دمکرات کردستان را به عهده گرفت. در کنفرانس سوم حزب که در خردادماه سال ۱۳۵۰ برگزار شد، دکتر قاسملو به عضویت کمیته‌ی مرکزی و سپس به دبیرکلی حزب دمکرات کردستان انتخاب شد و از آ‌ن به بعد در همه‌ی کنگره‌های حزبی به عنوان دبیرکل برگزیده شد و بدین ترتیب به مدت هیجده سال به عنوان رهبری کاردان و شایسته در مقام اول مسئولیت، اداره امور حزب دمکرات کردستان ایران را در یکی از سخت ترین شرایط مبارزه این حزب رهبری کرد.
معلم و رهبر مبارز، دکتر عبدالرحمن قاسملو روز ۲۲ تیر ماه سال ۱۳۶۸ در حالی که برای دستیابی به راه حل مسالمت آمیز مسأله کرد در ایران با تنی چند از نمایندگان حکومت جمهوری اسلامی در وین بر سر میز گفتگو نشسته بود، همراه آقایان عبدلله قادری آذر، عضو کمیته‌ی مرکزی به دست باصطلاح نمایندگان دولت برای مذاکرات صلح به شهادت رسید. در این ترور ناجوانمردانه دکتر فاضل رسول، کرد عراقی و استاد دانشگاه در وین نیز به دست همان تروریستها به شهادت رسید.
