صلح یک مفهوم انتزاعی نیست؛ یک فعالیت است، شاید سخت ترین فعالیت برای قلب انسان. یک کار مداوم است که می تواند از طریق فرآیند آفرینش هنری و نوآوری  مشترک  پردازش شود.

فرهنگ صلح، فرهنگ تحمل و همدلی است، که در آن صدای همه با ارزش است. فرهنگی است که در آن شهروندان  متعهد، بر منفعت اکثریت جامعه و تمرین ضد خشونت اصرار دارند.

ما در زمان آرامی زندگی نمی کنیم. خشونت اطراف مان را محاصره کرده، خشونت مصور در بازی های ویدئویی، واقعیت های گاه  ناآرام فضای مجازی، خشونت دنیای واقعی جنگ، تهدید تروریسم، آسیب ناشی از زورگویی، تفنگ،  باندها و گنگ ها، و خشونت های خانگی که بسیاری از کودکان و جوانان را در حیاط خانه و مدرسه تهدید می کند،  اینها همه از تجارب جوانانی است که با آن ها در “تئاتر صلح کودک”  کار می کنیم. جوانانی که در خانه یا محله های سرشار از خشونت، وضعیت بد اقتصادی و نفاق رشد می کنند. کودکان و جوانان، بیشتر از دیگران تحت خشونت قرار می گیرند. آن ها معمولا بیشترین تاثیر را از انواع  خشونت چه به صورت محلی و چه جهانی می گیرند.

لوگوی تئاتر صلح کودکان

چالش ما در” تئاتر صلح کودک”، به عنوان یک سازمان ایجاد صلح، این است که چگونه از کهکشان  بی پایان ناشکیبی، جنگ و خشونت فراتر رفته و پیشی بگیریم، در حالی که در مزرعه ای زندگی می کنیم که محصولی جز خشونت ندارد. به عنوان هنرمند، چگونه کودکان و نوجوانان مان  را به  تمرین عمل صلح ترغیب کنیم؟

ما باید به یاد داشته باشیم که هنر ناشی است از رهایی تمام مرزها و موانع همراه با توانایی تصور کردن چیزی جدید، و به رسمیت شناختن انسانیت دیگران. بنابراین، چه کس دیگری بهتر از هنرمند می تواند سبب ایجاد راه های تفکر جایگزین و ایده های متفاوت باشد؟

ما بر این باوریم که کودکان و جوانان محرکان تغییرات اجتماعی خواهند بود. متاسفانه، کودکان و جوانان از شکست انسانیت رنج می برند، و حس از دست دادن و شکست در آنها ادامه خواهد داشت اگر ما قادر به حل و فصل نگرانی های زمان مان نباشیم.

بیش از یک دهه، “تئاتر صلح کودک” در حال توسعه ی روش تمرینی هنر محور، جهت انتشار فرهنگ صلح بوده است. این روش براین باور است که اگر ما به کودکان و نوجوانان فرصتی برای گسترش افق ذهنی شان بدهیم، آن ها موانع اجتماعی و اقتصادی، اثر تجارب منفی شخصی و یا هر چه که آن ها را از یک دیدگاه جدید و قابل دسترسی از صلح به دور نگه داشته است، در هم خواهند شکست.

“تئاتر صلح کودک” از فلسفه ی  “تبدیل تضاد” به عنوان ابزاری برای هدایت جوانان جهت پرداخت بهتر به شکلی متفاوت از تضاد در زندگی شخصی شان و در جهان استفاده می کند.

 جوانان، همزمان،  با تمرین با هنرمندان آموزش دیده تئاتر، فرآیندی مشارکتی ایجاد می نمایند و نیز به شناخت جهان خود می پردازند. آنها فضایی خواهند داشت برای بیان افکار خود در مورد زندگی شان و پرداختن به مسائل بنیادی که آنها را تحت تاثیر قرار می دهد..

داشتن فرصت برای نمایش تئاتری که تولید کرده اند برای عموم مردم و دیگر همسالان خود و صحبت کردن در مورد چیزی که برایشان اهمیت دارد، یک تجربه عمیق برای کودکان و نوجوانان این سازمان است. تئاتر که یک فرم هنری دگرگون شونده و قابل تبدیل است به آنها اجازه ی کاوش می دهد تا شخصا، عاشقانه و خلاقانه به بیان درگیری ها و تضادها بپردازند.

 

تاریخچه  سازمان غیر دولتی” تئاتر صلح کودک” 

در سال ۲۰۰۰ و در پاسخ به اعلامیه سازمان ملل متحد درباره دهه بین المللی صلح کودکان جهان،  “تئاتر صلح کودک” توسط الدون و مارسلا هانون شیلد تاسیس شد. سپس آنها هنرمند تئاتر رابرت مورگان برنده جایزه دورا را به عنوان اولین مدیر هنری دعوت به کار کردند.

صلح ممکن است

رابرت معتقد بود که کودکان و نوجوانان کاتالیزور تغییرات اجتماعی هستند که پایان دادن به  خشونت با آنها ممکن خواهد بود.

در سال اول، “تئاتر صلح کودک”  کارگاه های آموزشی “تبدیل تضاد” را  در مدارس محلی برگزار نمود، و  اولین کمپ صلح تابستانی خود را راه اندازی کرد. این کمپ در ابتدا دو هفته و در حال حاضر سه هفته می باشد و در طی آن هنرمندان حرفه ای با کودکان ۸ تا ۱۳ سال با همکاری هم به خلق یک نمایش خواهند پرداخت.

در سال ۲۰۰۱، سازمان ملل متحد از گروه تئاتر این سازمان دعوت کرد تا نمایش خود را در مقر اصلی  (یو ان) در شهر نیویورک به عنوان بخشی از مراسم  افتتاحیه دهه بین المللی صلح کودکان جهان اجرا  نماید.  بیست و پنج کودک و نوجوان  مشتاق  به همراه عده ای هنرمند از طرف ” تئاتر صلح کودک” برای حضور در این رویداد معتبر به سمت  شهر نیویورک  راه افتادند. اما در مرز ایالات متحده آنها به سمت تورنتو برگردانده شدند. آن روز ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱، بود!

جهان عوض شده بود. حوادث تلخ آن روز جهان را در وضعیتی بی سابقه از هشدار سرشار از سوء تفاهم عمیق، بی اعتمادی و عدم تحمل قرار داد. اثر عمیق آن روز بر روی کودکان، تعهد ما را به  توانمند سازی جوانان در جستجوی صلح قوی تر کرد. هنرمندان حرفه ای مان مسئول تر از قبل به  کار در سطح توده مردم، در مدارس و جوامع محلی ادامه دادند و نمایش های مختلفی را در رویدادهای متفاوتی که روشنفکران و سیاستمداران و نویسندگانی از جمله  ژان ژاکوب، رومئو دالیر، جین وانیر در آنها شرکت داشتند اجرا کردند.

در سال۲۰۰۵  “تئاتر صلح کودک”  تجربه درخشان دیگری را در کارنامه خود ثبت کرد و آن هنگامی بود که با قتل بی رحمانه “درو استوارت”  یکی از جوانان این منطقه  سایه خشونت تا نزدیکی این خانه زیبا رسید.

هنرمندان و کارکنان داوطلبانه با یک گروه ۱۵ نفری از دوستان “درو” ، مقتول جوان  کار کردند. کاری که این جوانان هر هفته در ” تئاتر صلح کودک”  انجام دادند آنها را به مقابله با واقعیت پیچیده ی خشونت در زندگی خود و بسیاری از جوانان دیگر این شهر رهبری نمود. آن ها تلاش کردند تا حس صلح جویی ذاتی شان را بیدار کرده و آن را با تمایل خود برای انتقام آشتی دهند. آن ها شجاعانه صلح را انتخاب کرده و احساسات خود را در قالب یک نمایش قدرتمند  که در سراسر این شهر اجرا شد بیان کردند. آن ها در سال ۲۰۰۶ مدال صلح (وای ام سی ای ) را برای حرکت شجاعانه شان دریافت نمودند.  این گروه از جوانان که به عنوان” گروه درو” شناخته شدند، از این تجربه  جهت ایجاد صلح در بحران به خوبی بهره بردند، و همچنین سازمان  نیز عمیقا تحت تاثیر این تجربه  کارگاه آموزشی “وای ال تی پی” را راه اندازی نمود.

در سال ۲۰۰۶، رابرت مورگان مدیر هنری” تئاتر صلح کودک” بازنشسته شد. کار با کارن امرسون به عنوان مدیر هنری  در همان سال و با سوزان رایان به عنوان مدیر کل در سال ۲۰۱۰ ادامه پیدا کرد. تحت مدیریت هنری کارن  چشم انداز برنامه های در حال اجرا و آتی سازمان رشد قابل ملاحظه ای کرده اند. در طی تشخیص نیاز به گسترش، ” تئاتر صلح کودک”  سالیانه، کارگاه های آموزشی و هنری متفاوتی مانند “وای ال تی پی”،” تبدیل تضاد”، “تعاونی تئاتر جوانان” و پروژه های دیگری برای حدود  ۲۰۰۰ کودک و جوان از فرهنگ های مختلف و از همه سنین ارائه کرده  است.

تلاش من به عنوان یکی از برنامه گزاران این سازمان شناساندن آن به جوانان ایرانی و فارسی زبانان دیگر بوده که در این راستا شاهد حضور تعداد زیادی از آنها هستیم. یکی از نتایج این تلاش، برگزاری کارگاه تئاتر “مواجهه با خود”  به سرپرستی “محمود رمضانی” هنرمند مستعد و جوان تئاتر است که هم اکنون از برنامه های فارسی زبان و موفق این سازمان کانادایی محسوب می شود. علاوه بر کمپ سالانه صلح و کارگاه های آموزشی و هنری، پروژه های مختلف و گسترده ای نیز از قبیل کنفرانس “یک زمین” در “او ای زی” و  “گذرگاه مرزی” که یک پروژه  تحقیقی  درباره نسل کشی در کامبوج و کارگران مهاجر در انتاریو بود نیز از جمله برنامه های موفق این سازمان محسوب می شوند.

ما در “تئاتر صلح کودک”   اعتقاد داریم:

ـ  که صلح امکان پذیر است.

ـ  که صلح بدون عدالت وجود ندارد.

ـ که ما مسئولیت داریم دسته جمعی به ترویج و مدل سازی فرهنگ صلح بپردازیم.

ـ که کودکان و نوجوانان از محرکان تغییرات اجتماعی هستند.

ما اعتقاد داریم:

ـ که استفاده از قدرت انتقالی تئاتر روشی است پویا برای پرورش مهارت رهبری از طریق تعامل هنری که می تواند شهروند مسئول  تربیت و او را توانمند سازد.

ـ که تمرین هنری ما باید فرآیند و عملکرد، مسیر و نتیجه را یک سان ارزش گذاری نماید.

ما اعتقاد داریم:

ـ که به جامعه مان متعهدیم.

ـ که ایجاد محیطی احترام آمیز، فراگیر و شفاف ضرورت کارمان است.

این سازمان که با مشغول نمودن کودکان و جوانان از طریق هنر و تئاتر به ایجاد فرهنگ صلح متعهد است،  برنامه ها و پروژه هایی صلح محور برای کودکان و نوجوانان، از جمله کارگاه های آموزشی مدرسه، برنامه های بعد از مدرسه، اردوی تابستانی سه هفته ای، و طرح های ابتکاری به رهبری جوانان ارائه می دهد.

www.childrenspeacetheatre.org