شهروند ۱۲۳۵ پنجشنبه ۲۵ جون ۲۰۰۹

تقدیم به خانواده ندای عزیز

خواب دیو خواب دیو خواب دیو را

آشفته کرده ایم ندا!

رفته ای چرا که خلق را رها ز بند خواستی

با همیم و نیستی تو از کسی جدا!

رشک شوکت عظیم توده ها

رفته همچو خار در چشم کور دیوها

قلب نازنین تو که طعمه حریق شد

باز پس تپید در حریم داغ سینه ها!

رفته ای و ما به سوگ تو نشسته ایم

کار این سوگ، شستن بلاست از جان توده ها!

قلب تو دوباره و دوباره می تپد بدان

در یکایک طنینِ خشمِ سبز این صدا!