شهروند – آرش عزیزی: دوشنبه‌ی هفته‌ی گذشته می‌رفت تا موسمی برای شادی و پایکوبی در “ایتالیای کوچک”، یکی از خوش و خرم‌ترین محلات تورنتوی بزرگ باشد. تیم ایتالیا در جریان جام ملت‌های اروپا، ایرلند را مغلوب کرد تا به مرحله‌ی یک چهارم نهایی راه پیدا کند و کافه‌ای در خیابان کالج پیدا نمی‌شد که لبریز از تماشاگران طرفدار ایتالیا نباشد.
اما در عوض سایه‌ای از وحشت و غم روی سر این محله (که همیشه از امن و امان‌ترین محلات مرکز شهر تورنتو دانسته می‌شود) قرار گرفت و همه جا را پلیس هایی گرفته بود که دنبال مردی موطلایی با حدود ۱۸۰ سانتیمتر قد می‌گشتند.
تیراندازی در محله ایتالیای کوچک زمانی به وقوع پیوست که مردم از کودک و بزرگ در کافه ها مشغول تماشای بازی فوتبال بودند
این مرد مظنون به قتل جان راپوسو است که در حدود ساعت ۳۰:۳ بعدازظهر در کافه‌ای به نام “سیسیلین سایدواک” (Sicilian Sidewalk) در نزدیکی تقاطع کالج و آزینگتون به ضرب گلوله از پای در آمد. مقتول، مردی ۳۵ ساله بود که دوستانش می‌گویند اهل خوش‌گذرانی با پسر ۱۷ ماهه و مادر مسنش بود.
پلیس، که گفته این قتل با هدف از قبل بوده، البته اسم مقتول را منتشر نکرده است، اما گلوب اند میل به نقل از خانواده و دوستان نام او را تایید کرد.گلوب اند میل در ضمن نشان داد که طبق آمار دادگاه او با چند مورد اتهام جنایی روبرو بوده و قرار بوده همین ماه آینده در محاکمه‌ای با اتهام ضرب و شتم شرکت کند.
دیوید هاوکینز، ناپدریِ همسر مقتول، در گفتگو با رسانه‌ها گفته تصویر بسیار خوبی از او داشته است، اما در ضمن گفته او را خیلی خوب نمی‌شناخته. به گفته‌ی هاوکینز، راپوسو و همسرش (که ازدواج رسمی نداشته‌اند اما با هم زندگی می‌کردند)یک پسر داشتند و منتظر فرزند دوم شان بودند.
این زوج در خانه‌ای نزدیک محله‌ی غربی “جانکشن” زندگی می‌کردند که خود صاحب آن بودند. همسایه‌ها به رسانه ها گفتند که آن‌ها حدود دو سال قبل به این محله آمدند و خانه‌ی جدیدی ساختند و به نظر زندگی پر بر و بیایی داشتند.
راپوسو البته در”ایتالیای کوچک” نیز صاحب‌خانه بود. او در خیابان کرافورد، درست یک خیابان دورتر از جایی که کشته شد، خانه‌ای داشت که در سال ۲۰۰۱ به قیمت ۲۸۰ هزار دلار خریده بود. او را در محله به عنوان “جان کوچولو” یا “جانی ماسوراتی” (به خاطر عشق به ماشین و ماشین‌بازی) می‌شناختند. همسایه‌ها می‌گویند او خانه‌ی خیابان کرافورد را تازه بازسازی کرده بود تا مادرش در آن زندگی کند.
راپوسو البته مشکلات خودش را هم داشت.
“جان کوچولو” قرار بود در روز ۳ ژوئیه به خاطر ضرب و شتم مردی در میسیساگا در تاریخ ۲۴ مارس ۲۰۱۱ در اولین جلسه‌ی دادگاهی به این خاطر ظاهر شود. او یک مورد اتهام رانندگی خطرناک و تخطی از قوانین رانندگی را نیز داشت که دادگاهش متعلق به ۲۱ دسامبر بود.
سال‌ها از زمانی که “ایتالیای کوچک” چنین قتل پیشرفته و هدفمندی را از سر گذرانده می‌گذرد. آن هم قتلی وسط روز روشن و وسط یکی از شلوغ‌ترین خیابان‌های شهر. آن‌چه کار پیدا کردن قاتل را سخت‌تر می‌کند این است که خودش را حسابی پوشانده بوده و ظاهر کارگر ساخت و ساز داشته است: کلاه سفید ساخت و ساز، صورتکی خاکی و جلیقه‌ی ایمنی نارنجی با مارک سبز «X» در جلو و عقب آن.
ضارب پس از حمله به خیابان مونت‌روز، در شرق آزینگتون، رفت و به سمت شمال گریخت و از نظر پنهان شد.
این تکنیک ترور (پوشیدن لباس خاص) خیلی‌ها را یاد قتل پل کاستیانو در نیویورک در سال ۱۹۸۵ می‌اندازد.
کاستیانو، رئیس وقت خانواده مافیایی گامبینو (مهم‌ترین خانواده‌ی مافیای جزیره‌ی سیسیلیِ ایتالیا)، در رستوران استیک‌خوری “اسپارکز” (Sparks) در میدتاونِ منهتن و جلوی چشم ده‌ها نفر به قتل رسید. سه ضاربی که به او حمله کردند کت‌های بلندِ ترنچ و کلاه‌های خز داشتند. بعدها کارآگاه‌ها فهمیدند که ناظرین چیزی جز کت‌های ترنچ و کلاه‌های خز یادشان نیست و از همین رو پیدا کردن ضاربین بسیار سخت بود.
نگرانی‌ها بخصوص از این‌رو بالا رفته است که تازه همین ۱۶ روز پیش بود که دو نفر از اعضای دار و دسته‌های تورنتو در جریان تیراندازی در ایتون سنتر به قتل رسیدند و پنج نفر زخمی شدند. (در آن مورد، کریستوفر هازبندز، با اتهام دو مورد قتل عمد دستگیر شده است.)
اما در واقع تعداد کشته‌شدگان سال ۲۰۱۲ تا این‌جا بیشتر از حد معمول نبوده است. این قتل تعداد کشته‌شدگان امسال را به ۲۳ می‌رساند در حالی که این رقم پارسال همین موقع ۲۵ بود.
