شهروند ۱۱۴۹
اخیرا شهروندان این مملکت مجبور به دفاع از نماد این کشور بخصوص رنگین کمان فرهنگیMulticulturalism آن شده اند.
هفته گذشته آقای دوسپ (Duceppe) در سخنرانی خود بی پروا اعلام کرد که ایدئولوژی رنگین کمان فرهنگی کانادا باید در مقابل فرهنگ کبکی به خدمت درآید، زیرا در کبک فرهنگ ما ارجحیت دارد. این سخنان با فلسفه و اصول کانادا در تضاد است. همچنان او ادامه داد احزاب دیگر، کانادایی هستند نه کبکی و به همین دلیل وظیفه خود نمی بینند که از فرهنگ کبکی حمایت و مراقبت کنند.
این نظریه پرخاشجویانه آقای دوسپ نسبت به رنگین کمان فرهنگ و آداب و رسوم کانادا برای اولین بار نیست که از یک سیاستمدار باتجربه کبکی مطرح می شود.
در ماه آگوست گذشته، آقای ماریو دومانت (Mario Dumont) رهبر حزب اپوزیسیون کبک پیشنهاد داد که ایالت کبک به مقدار کافی مهاجر پذیرفته و با اینکه قصد قطع کردن پذیرش مهاجر را ندارد، ولی از افزایش جدید مهاجران باید جلوگیری کرد.
متاسفانه این دو سیاستمدار کبکی فقط علایم کوچکی از توفان بزرگتری هستند که در حال شکل گیری است و در کبک آغاز شده، و باعث ناآرامی بسیاری از شهروندان کبکی و دیگر ایالتها بخصوص انتاریو شده است. در همین پیوند سئوال های مهمی برای بعضی از شهروندان به وجود آمده است: آیا کانادا بیشتر از حد مهاجر پذیرفته است؟ آیا کانادا نسبت به مهاجرین بیش از حد بردباری نشان داده است؟
در یک نظرسنجی منتشر شده در روزنامه لاپرس سه شنبه پیش اعلام شد که کبکی ها با اختلاف قابل توجهی مخالف فراهم کردن هر نوع هویت مشخص برای فرهنگ ها، مذاهب و آداب و رسوم مهاجران و اقلیت ها هستند. برای مثال بیش از ۷۰ درصد کبکی ها مخالف حجاب برای بازیکنان زن در بازی فوتبال بودند.
این نظرسنجی در ایالت کبک انجام شده و نتایجش منحصر به کبک است، ولی همین احساسات و یا مشابه آن (شاید کمتر) در ایالت های دیگر بخصوص انتاریو مشاهده می شود.
۳۶ سال پیش کانادا اولین کشوری بود که هویت رنگین کمان فرهنگی را به صورت یک حق اساسی و مدنی شناخت و این حق به صورت نماد کشور کانادا شناخته شد. این حقوق مدنی به مهاجران اجازه قانونی داد که از فرهنگ، آداب و رسوم، زبان مادری و حتی مذهبشان محافظت و حمایت کنند و به آنها اجازه داد که به زبان دیگری غیر از فرانسه یا انگلیسی صحبت کنند. همگی ما در تورنتو و حومه اش باید به این ویژگی شایسته که نسبت به مهاجران برای حفاظت و پذیرش فرهنگهای مختلف داده شده به خود ببالیم، ولی نباید فراموش کنیم در همین زمان، جمعی از مهاجران جدید در کبک مورد اهانت های نژادی، تبلیغاتی و تعصبات ناباب قرار گرفته اند. کشور کانادا به هیچ وجه در نقطه ای که کشورهایی مانند آلمان، فرانسه و یا انگلستان قرار دارند، نیست. در این کشورها احساس بردباری و تحمل نسبت به مهاجران به حداقل رسیده به صورتی که باعث شورش های قومی شده است.
همگی ما باید بکوشیم که مهاجران جدید سریعا بخشی از بافت کانادا شوند و باید به پدیده رنگین کمانی فرهنگ آگاهانه بنگریم.
رهبران کانادا به جای اینکه اجازه دهند که این رنگین کمان زیر سئوال برود باید تلاش کنند که تمام اعضای جامعه زیر این چتر رنگین کمان فرهنگی برای اتحاد کانادا جمع شوند.
همه ما باید تلاش کنیم که سطح بردباری خود را نسبت به فرهنگ و آداب و رسوم همدیگر بالا برده زیرا که این بردباری است که کانادا را زیبا و جذاب تر می کند. گوناگونی فرهنگ و آداب و رسوم همیشه چشمه قدرت و غنای کانادا بوده است. در چند سال اخیر صدها هزار مهاجر جدید در کانادا پایگیر شده اند و آنها و فرزندانشان ثابت کرده اند که رنگین کمان فرهنگی میسر و موفق است و انتخابات اخیر در ریچموندهیل نشان دهنده آن بود.
