مقام سوم قهرمانی تیم فوتبال زنان یک پیروزی تاریخی و ارزشمند برای کانادا/تنها مدال طلای کانادا را رزی مک لنان، ژیمناست ۲۴ ساله به دست آورد
غروب روز یکشنبه ۱۲ اوت، سی امین المپیاد دوران نوین، جشنواره بزرگ ورزشی مردم جهان با برگزاری مراسمی دیدنی در لندن، پایتخت بریتانیا به پایان رسید. در المپیک لندن نزدیک به یازده هزار ورزشکار زن و مرد از ۲۰۴ کشور در ورزش های گوناگون با هم به رقابت پرداختند. کانادا با ۲۷۹ ورزشکار، ۱۵۸ زن و ۱۲۱ مرد در ۲۴ رشته در این المپیک شرکت داشت و توانست با به دست آوردن یک مدال طلا، ۵ نقره و ۱۲ برنز، با مجموع ۱۸ مدال در رده بندی نهایی در مرتبه سی و ششم قرار بگیرد. در مراسم پایانی کریستین سنکلیر، کاپیتان تیم پیروزمند و افتخارآفرین فوتبال زنان کانادا پرچم داری کاروان ورزشی کانادا را بر عهده داشت.
زنان ورزشکار کانادا در المپیک خوش درخشیدند
کانادا اول بار در المپیک ۱۹۰۰ حضور یافت و از آن زمان تا کنون در تمام دوره های المپیک، جز المپیک مسکو در سال ۱۹۸۰ شرکت داشته است. المپیک ۱۹۸۰مسکو از سوی اکثر کشورهای غربی به علت آنکه اتحاد جماهیر شوروی (سابق) افغانستان را اشغال کرده بود، تحریم شد.
در المپیک ۱۹۰۰ پاریس، جرج اورتون توانست اولین و تنها مدال را برای کانادا به دست آورد. اورتون در دوی ۴۰۰ متر با مانع مدال برنز گرفت.
زنان کانادا از آن دوره تاکنون هر بار حضور بیشتر و موثرتری در المپیادها پیدا کرده و این بار در المپیک لندن حضور و درخشش بی نظیری داشتند. علاوه بر موفقیت های قابل توجه مردان کانادا، آنها توانستند ۹ مدال، یعنی نیمی از مدال هایی را که کاروان ورزشی کانادا به دست آورد، با تلاش های دیدنی خود، به دست آورند. تنها مدال طلای کانادا را رزی مک لنان، Rosannagh MacLennan ژیمناست ۲۴ ساله اهل King city انتاریو با درخشش بی نظیر خود در مسابقه ژیمناستیک هنری، با شکست دو ژیمناست چینی، که ابرستارگان ژیمناستیک چین و جهان هستند، برای کانادا به دست آورد. رزی در المپیک ۲۰۰۸ پکن به مقام هفتم رسیده بود و در مسابقات قهرمانی جهان سال گذشته در همین رشته توانسته بود به مدال نقره دست یابد.
رزی مک لنن تنها طلای کانادا را در رشته ترمپولین دریافت کرد
در کنار ۷ مدال نقره و برنز دیگر که زنان کانادا در رشته های مختلف به دست آوردند، بردن مدال برنز و رسیدن به مقام سوم المپیک در فوتبال یکی از با ارزش ترین دست آوردهای زنان کانادا در سی امین المپیک بوده است. این نخستین بار است که از سال ۱۹۳۶ به این سو کانادا توانسته در یک رشته ورزشی غیرسنتی و در یک ورزش تیمی چون فوتبال که محبوب ترین ورزش جهان است، به یک مدال و چنین مقامی برسد. در المپیک ۱۹۳۶ کانادا توانسته بود در رشته بسکتبال مردان مدال نقره را به دست آورد.
تیم فوتبال زنان کانادا اولین بار در سال ۱۹۸۶ در مسابقات بین المللی حضور جهانی خود را اعلام کرد. این تیم از سال ۱۹۸۶ تاکنون در تورنمنت های مختلف با افت و خیزهای بسیار، کم کم توانسته به جایگاه ویژه ای در این رشته دست یابد. در رده بندی فیفا تا قبل از المپیک در رده هفتم و بعد از فرانسه قرار داشت.
کریستین سنکلر کاپیتان تیم فوتبال زنان کانادا خانم گل المپیک شد
بر خلاف آمریکا، آلمان، فرانسه، برزیل و دو سه کشور دیگر مطرح در فوتبال زنان جهان، کانادا با وجود پیروزی ها و پیشرفت قابل توجه اش، دارای لیگ باشگاهی فوتبال نیست. چند بازیکن برجسته این تیم و از جمله کریستین سنکلیر در تیم های باشگاهی آمریکا به طور حرفه ای و در تمام طول سال به فوتبال می پردازند. خانم کارولینا موراچه، ایتالیایی سرمربی پیشین تیم فوتبال کانادا پس از شکست سنگین این تیم در جام جهانی فوتبال فیفا ۲۰۱۱ در آلمان یکی از علت های شکست تیم تحت رهبری اش را همین مشکل خواند. در جام جهانی ۲۰۱۱ ، تیم کانادا در مرحله گروهی در کنار تیم های آلمان، فرانسه و نیجریه در گروه آ قرارگرفته بود و هر سه بازی گروهی خود را با باخت به حریفان واگذار کرد.
جان هردمان ۳۷ ساله انگلیسی، فوتبالیست با سابقه که پیش از این از سال ۲۰۰۶ تا ۲۰۱۱ سرمربی تیم فوتبال زنان زلاند نو بود، بعد از خانم کارولینا موراچه، مسئولیت رهبری تیم کانادا را بر عهده گرفت. در جریان مسابقات مقدماتی برای کسب اجازه حضور در المپیک، هردمان توانست با تیم نتایج خوبی بگیرد و نهایتا به جمع تیم های فوتبال زنان المپیک بپیوندد.
در مرحله گروهی، تیم کانادا در جدال هایی تنگاتنگ با تیم های سوئد، ژاپن و آفریقای جنوبی یک پیروزی ۳ بر هیچ در بازی با آفریقای جنوبی، مساوی ۲ بر ۲ در مقابل سوئد و باخت ۲ بر ۱ در برابر ژاپن داشت و در نهایت و در مجموع با ۴ امتیاز، با ۶ گل زده و ۴ گل خورده به عنوان تیم سوم گروه به مرحله حذفی رسید، که در اولین قدم تیم قدرتمند و با تجربه بریتانیا را در خانه خودش دو بر هیچ مغلوب کرد. این پیروزی بزرگ، آغاز درخشندگی باور نکردنی تیم زنان کانادا بود.
بعد از این مسابقه در یک چهارم نهایی در مقابل تیم قدرتمند جهان، تیم آمریکا قرار گرفت. تیم کانادا از همان آغاز بازی نشان داد که برای پیروزی به زمین آمده و کاپیتان سنکلیر در دقیقه ۲۲ با ضربه سر دقیق خود با شکست هوپ سولو، دروازه بان آمریکا و بهترین دروازه جهان با توفانی سهمگین بازی را شروع کرد. آمریکای قدرتمند هرچه تلاش کرد در نیمه اول نتوانست این گل را جبران کند. در دقیقه ۵۳ در نیمه دوم راپین بازیکن خوب آمریکا ضربه کرنر خوبی به دروازه تیم کانادا شلیک کرد. دفاع درهم ریخته کانادا با اشتباه ضربه راپین را به دروازه خود وارد کرد. این گل به خودی بازی را مساوی کرد. چند دقیقه بعد روی یک سانتر زیبا و حساب شده بار دیگر سنکلیر، هوپ سولو را به زانو درآورد و کانادا در دقیقه ۵۹ بار دیگر از حریف پیشی گرفت. در تمام مدت تیم کانادا بر بازی تسلط داشت و آمریکا با عصبیت در تلاش جبران گل های خورده خود بود. چند دقیقه بعد از گل دوم سنکلیر بازهم راپین موقعیتی در حاشیه محوطه ۱۸ قدم به دست آورد و با شوتی دیدنی توپ را به عمق دروازه تیم کانادا فرستاد و بار دیگر بازی مساوی شد. سنکلیر کاپیتان و مدیر شایسته تیم کانادا بازهم توانست در دقیقه ۷۲ گل دیگری بازهم با ضربه سر به ثمر برساند. آمریکایی ها مستاصل شده بودند. ۱۸ دقیقه به پایان نبرد باقی مانده بود و به نظر می رسد که کانادا می رود که شگفتی بزرگی خلق کند. دقیقه ۷۸ داور نروژی خطای عجیبی را برای دروازه بان کانادا سوت زد. بازیکنان کانادا، تماشاگران و مفسران همه و همه حیرت زده و ناباورانه علتی برای خطا نمی دیدند. داور اما اعلام کرد یک شوت دوضرب باید از درون ۱۸ قدم به دروازه تیم کانادا زده شود. به علت اینکه دروازه بان کانادا بیش از شش ثانیه توپ را پیش از زدن ضربه اش نگه داشته است. این خطایی است که در این سطح از فوتبال اصولا گرفته نمی شود . به علاوه در بازنگری روشن شد که دروازه بان پیش از شش ثانیه توپ را روی خط ۱۸ قدم رها و ضربه خود را می زند. این خطا مورد اعتراض شدید کاپیتان و بازیکنان تیم کانادا قرار گرفت. ضربه زده شد. نتیجه ای نداشت اما داور به دلیل برخورد توپ به دست یک مدافع کانادا، به نفع آمریکا یک پنالتی ناعادلانه و حساس گرفت. در این صحنه که بارها بازپخش شد، به خوبی روشن است که دست مدافع کانادا روی سینه اش قرار دارد و به هیچ وجه قصد لمس تعمدی توپ را ندارد. در واقع اگر این مدافع دستش در میان نبود، توپ به سینه اش می خورد و دفع می شد. پنالتی به آسانی به وسیله وامباخ، فوروارد آمریکا به گل تبدیل شد. ۹۰ دقیقه سه بر سه به پایان رسید. ۳۰ دقیقه وقت اضافه هم تمام شد. در ۳۰ ثانیه آخر سه دقیقه وقت تلف شده، آمریکا توانست با خوش شانسی گل پیروزی خود را به ثمر برساند و راهی بازی فینال در مقابل ژاپن شود.
جهان نظاره گر یک مسابقه کم نظیر و دراماتیک در تاریخ فوتبال زنان و المپیک شد. همه بجز تیم آمریکا، شایستگی تیم کانادا را تحسین کرده و این تیم را برنده واقعی بازی خواندند. سرمربی و کاپیتان تیم کانادا به شدت به ناداوری بازی اعتراض کردند. یادآوری اینکه داور در نیمه اول هم از یک پنالتی آشکار که به نفع کانادا بود، چشم پوشیده بود. مسئولان کمیته انضباطی فیفا، اعتراضات کانادا را وارد ندانستند و تا آنجا پیش رفتند که حتی قصد کردند سنکلیر را از شرکت در مسابقه برای مقام سوم و مدال برنز در مقابل فرانسه محروم کنند، اما بعدا اعلام کردند بررسی این موضوع را بعد از اتمام المپیک انجام خواهند داد.
تیم کانادا دل شکسته از باخت ناعادلانه اما با قدرت روانی و اراده ای تحسین برانگیز در مقابل فرانسه که در رده بندی فیفا در مقام ششم قرار دارد و در جام جهانی در آلمان با ۴ گل کانادا را شکست داده بود، به زمین آمدند. فرانسه برتری محسوسی داشت. تقریباً ۷۰ دقیقه از ۹۰ دقیقه یک پارچه حمله بود. اما تمام شانس های این تیم قدرتمند با دفاع هوشمند تیم کانادا و یا با بد اقبالی هیچ ثمری نداشت. تیم کانادا جانانه دفاع می کرد. چند شانس و موقعیت نه چندان خوب پیدا کرد اما عمدتا در لاک مستحکم دفاعی خود از پیروزی فرانسه جلوگیری می کرد. بعد از اتمام ۹۰ دقیقه قانونی در ۳۰ ثانیه از دو دقیقه وقت تلف شده در یک لحظه طلایی، تنها موقعیتی که برای کانادا به دست آمد، دایانا مته سون، شماره ۸ کانادا، هافبک دفاعی ریز نقش تیم توانست گل پیروزی را برای کانادا به ثمر برساند. با این ترتیب تیم فوتبال زنان کانادا مدال برنز و مقام ارزشمند سومی رقابت های فوتبال زنان را کسب کرد. این برنز با ارزش ترین پیروزی کانادا در المپیک لندن و یک موفقیت تیمی، تاریخی کم نظیر برای ورزش کاناداست. کاپیتان سنکلیر با ۶ گل، بهترین گلزن مسابقات شد. مسابقات جام جهانی زنان فیفا ۲۰۱۵ در کانادا برگزار خواهد شد. این پیروزی سبب تشویق دختران جوان کانادا برای پرداختن بیشتر به ورزش و فوتبال شده و می رود که آغازگر دوره ای طلایی در فوتبال و ورزش زنان کانادا شود.
*علی شریفیان، روزنامه نگار آزاد در رشته هنرهای نمایشی و علوم ارتباطات درس خوانده، از همکاران شهروند در مونترال است. مقالات او در زمینه مسائل هنری، اجتماعی، هنر و فرهنگ و امورسیاسی کبک و کانادا علاوه بر شهروند در رسانه های مختلف منتشر می شوند.
