شماره ۱۱۹۵ ـ ۱۸ سپتامبر ۲۰۰۸
حادثه ۱۱ سپتامبر از مواردی بود که از هر نظر جامعه جهانی را دستخوش تغییرات عمده ای کرد.
در بعد سیاسی/اقتصادی / فرهنگی و اجتماعی شاهد دگرگونیهای عمده ای بودیم و شاید همواره باشیم، ولی از آنجا که به این مقاله و اثرات آن بر روی صنعت بیمه برمیگردد مواردی بازگو شده که شاید برای شما خوانندگان محترم نیز مفید و ارزنده باشد.
هر یک از ما در زمان خرید بیمه اتومبیل از بروکر بیمه یک برگه کوچک صورتی رنگ به نام بیمه موقت دریافت میکنیم تا زمانی که اصل بیمه نامه از طرف شرکت بیمه برای ما ارسال شود. این برگه به ظاهر کم اهمیت جای اصل بیمه نامه خواهد بود و یکی از معتبر ترین و حقوقی ترین سند بیمه ای است که به آن Insurance Binder میگویند (یا همان بیمه نامه و تائیدیه موقت بیمه).
گواهینامه و تائیدیه بیمه نامه معتبرترین سند حقوقی است که توسط بیمه گران، بروکرهای رسمی بیمه و یا نمایندگان بیمه به نیابت از جانب بیمه گر و مطابق با حدود مسئولیت های تعیین شده ایشان (کارگزار رسمی بیمه یا نماینده بیمه) صادر می شود و در بعضی موارد به عنوان بیمه نامه موقت نیز نامیده می شود. این سند حقوقی چنانچه توسط خود بیمه گر صادر شود از درجه اعتبار بسیار بالاتری برخوردار است.
این سند حقوقی دلالت کامل بر تعهدات طرفین قرارداد (بیمه گر و بیمه گذار) دارد.
در گواهینامه و تائیدیه بیمه نامه موارد ذیل ذکر می شود:
ـ نام بیمه گر (شرکت بیمه)
ـ نام بیمه گذار
ـ تاریخ صدور
ـ شماره مرجع
ـ ذکر توافقات شفاهی یا کتبی بین بیمه گر و بیمه گذار
ـ مورد بیمه
ـ نوع بیمه نامه و خطرات مورد تعهد
ـ ارزش اموال و دارائی های بیمه شده
ـ مدت بیمه نامه
ـ حق بیمه
ـ تعهد در خصوص صدور بیمه نامه اصلی (دائم) و ارسال آن برای بیمه گذار
در زمان تمدید بیمه نامه برای برجهای دوقلوی نیویورک همه عوامل مورد بحث و گفتگو قرار گرفت و چون مورد بیمه بزرگ بود توسط چند بروکر بیمه طرح نهایی شد ولی مهمترین عامل آن بود که آن چند بروکر بیمه با توجه به عرف کارشان هر کدام از یک نوع بیمه نامه موقت Insurance Binder استفاده کردند که در نهایت از دو تعبیر خاص برای تعریف حادثه تبعیت میکرد.
کل داستان به چه صورت بود
در یکی از بیمه نامه های موقت صادره حادثه به نحوی تعریف میشد که تواتر و تحقق برخورد دو هواپیما به دو برج را یک حادثه تلقی میکرد و به تبع آن شرکت بیمه مسئول پرداخت یک خسارت معادل ۳.۵ میلیارد دلار بود در صورتی که در بیمه نامه موقت دوم تعبیر حقوقی به نحوی بود که دو حادثه اتفاق افتاده و لذا شرکت بیمه مسئول پرداخت دو خسارت یا ۷ میلیارد دلار است.
پس ملاحظه فرمودید که مبانی حقوقی در بیمه تا چه حد میتواند مهم باشد. با اتکاء به این مطلب بالاترین اعلام خسارت در مراجع ذیصلاح قضایی در نیویورک مطرح شد که مربوط به حادثه تروریستی ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱ برای برجهای دوقلو در نیویورک بود.
خسارتی حدود۱۰ میلیارد دلار متکی به گواهینامه و تائیدیه بیمه نامه Insurance Binderهای صادره از طرف بیمه گران اصلی و اتکایی پرداخت شد.
تعدادی از بیمه گران معروف که در این حادثه مسئول پرداخت و جبران خسارت بودند بقرار ذیل می باشند:
Allianz Global Risks
Gulf Insurance
Industrial Risk Insurers
Royal & Sun
Alliance
(Fair Fax Financial
Canada) TIG Insurance
Tokyo Marine & Fire Insurance
Zurich Financial
Twin
City Fire Insurance
Swiss Re
Chubb
Several Lloyd´s Insurers
رای نهایی دادگاه استیناف که در تاریخ ۱۹ اکتبر ۲۰۰۶ برای خسارت برجهای دوقلو نیویورک صادر شد چنین قرائت گردید:
نتیجه رای صادره متکی به مندرجات گواهینامه و تائیدیه بیمه نامه ” Insurance Binder“که با دو فرم متفاوت صادر شده بود و حدود ۲۰ شرکت بیمه مستقیم و اتکایی درگیر آن بودند اتخاذ شد.
از آنجا که مندرجات یکی ازInsurance Binder ها این امکان را به بیمه گران میداد که حادثه برخورد دو هواپیما با برجهای دوقلو را یک حادثه تلقی نماید و طبیعتاً مطابق با حداکثر تعهد، خسارت کمتری را پرداخت نمایند، ولی این امکان برای بیمه گران دیگر مهیا نبود و مجبور شدند که مطابق با حداکثر تعهدشان که در Insurance Binder (گواهینامه و تائیدیه بیمه نامه) دیگر مشخص شده بود کل مبلغ خسارت در دو حادثه را جبران نمایند .
در حالت اول شرکت کارگزاری بیمه willis با اتکاء به فرم گواهینامه و تائیدیه بیمه نامه Insurance Binder که بهwilprop معروف است این امکان را به بیمه گران مختلف داد که حداکثر تعهد خود را تا سقف ۵/۳ میلیارد دلار اعلام کنند و این مساله باعث شد که به همین میزان یعنی ۵/۳ میلیارد دلار صرفه جویی نمایند. در مقابل بیمه گرانی که اتکاء به گواهینامه و تائیدیه بیمه نامه Insurance Binder Travelers داشتند طی رای دادگاه ملزم شدند حادثه برجهای دو قلوی نیویورک را دو حادثه تلقی نمایند و کل مبلغ خسارت را تا سقف تعهدات دو حادثه پرداخت کنند.
اما چرا بیمه نامه ها صادر نشده بود.کل ماجرا از این قرار بوده است که طی ۹۰ روزی که از زمان صادر کردنInsurance Binder (گواهینامه و تائیدیه بیمه نامه) می گذشت بیمه گران، کارگزاران بیمه و بیمه گذاران در حال مذاکره و اخذ تصمیم برای نهایی کردن و صدور بیمه نامه دائم بودند که حادثه مورد نظر به وقوع می پیوندد. لازم به ذکر است که علت اصلی ارجاع پرونده به مراجع ذیصلاح قضایی تفسیر در مندرجات Insurance Binder (گواهینامه و تائیدیه بیمه نامه) یک یا دو حادثه بوده است نه اینکه بخواهند ماهیت حقوقی، قراردادی و قانونی آن را استفسار نمایند.
ملاحظه میفرمایید تا چه حد این گواهینامه های بیمه موقت که در دست هر یک از ما است میتواند مهم باشد.
* فرهاد فرسادی کارشناس ارشد بیمه
