دفاع از حقوق بشر جزو اساسنامه کنگره ایرانیان است
شهروند: روز یکشنبه ۱۸نوامبر۲۰۱۲ ساعت۲بعدازظهر در شهرداری نورت یورک جلسه بررسی عملکرد شش ماهه کنگره ایرانیان تورنتو برگزار شد.
در این جلسه افراد فعال و نیز نمایندگان برخی از نهادهای ایرانی شرکت داشتند.
جلسه که توسط دیوید موسوی هدایت می شد و با توضیحات او شروع شد در دو بخش برگزار شد. بخش اول به توضیح فعالیت های کنگره در پیوند با بسته شدن حساب بانکی برخی از ایرانیان در بانک تی دی و تماس هایی که هیئت مدیره کنگره در پی آن گرفته بود، و نیز کشاندن این مطلب به رسانه های کانادایی انگلیسی زبان و جلب توجه آنها به این مسئله و چگونگی تاثیر این تصمیم بر روی جامعه ایرانی کانادا اختصاص داشت، که این بخش را کاوه شهروز با ذکر جزئیات و بسیار دقیق توضیح داد و سپس نوبت به طرح پرسش ها و نظرات شرکت کنندگان در پیوند با همین مسئله رسید.
مریم نایب یزدی، کاوه شهروز، فرخ زندی، داود کفایی، صمد اسدپور از اعضای هیئت مدیره کنگره ایرانیان کانادا به پرسش ها پاسخ گفتند
همچنین دکتر فرخ زندی در این بخش از ملاقات اولشان با آقای جان بیرد در پیوند با بستن سفارت کانادا در تهران و مشکلاتی که از این طریق گریبان ایرانیان کانادایی و افراد خانواده شان را برای گرفتن ویزا و امور کنسولی خواهد گرفت و درخواست تسهیلاتی در این خصوص برای ایرانیان کانادایی گفت، و نیز به شرح ملاقات دومشان با آقای هارپر و تنی چند از وزرای ایشان که در پی تعطیلی سفارت جمهوری اسلامی ایران در اتاوا صورت گرفت، پرداخت و در پاسخ به سئوال یکی از شرکت کنندگان که به نحوه ی عملکرد کنگره در این زمینه معترض بود، باز هم تاکید کرد “ما مصّراً در این ملاقاتها خواهان این مسئله شدیم که تبعات این قطع رابطه و شرایط جدید دامان مردم عادی از جمله دانشجویان و سالمندان را نگیرد و در واقع این مهمترین مسئله برای ما بود. و البته یادآوری کنم که آقای هارپر به تأکید در این نشست گفتند که ما از جمهوری اسلامی ایران دست شسته ایم و نه از مردم ایران و قطعا در کنارشان خواهیم بود.”
دکتر صمد اسدپور یکی دیگر از اعضای هیئت مدیره کنگره ایرانیان در تکمیل صحبت های فرخ زندی گفت که در ملاقات با مسئولان امور، آنها به ما توضیح دادند که رابطه ی کنسولی کانادا و ایران رابطه ی بی فایده ای بوده و با وجودی که دولت کانادا بارها سعی کرده بود که با دو تن کانادایی ایرانی (حمید قاسمی شال و سعید ملک پور)که در زندان های جمهوری اسلامی هستند برای رسیدگی به وضعیت آنان و احتمالا کمک به آنها ملاقات کند، اما هرگز موفق نشدند، و در مورد پرونده زهرا کاظمی هم همین طور بود. در نتیجه این رابطه، هیچ وقت رابطه ای کارساز و موثر نبود.
به طور کلی دلایل زیر – که از زمان کشته شدن زهرا کاظمی در زندان اوین هرگز به صورت عادی برنگشت – برای قطع روابط دیپلماتیک کانادا با جمهوری اسلامی ایران و نیز تعطیلی سفارت جمهوری اسلامی در اتاوا چنین برشمرده شد:
ـ در سال گذشته چندین بار اعضای سفارت کانادا در ایران مورد حمله قرار گرفتند
ـ در یک بار، این حمله به ایراد ضرب و جرح به یکی از کارکنان سفارت منجر شد
ـ پاسخ رد به درخواست مسئولان سفارت کانادا در ایران برای ملاقات و نیز در اختیار گذاشتن خدمات کنسولی به دو زندانی ایرانی کانادایی(حمید قاسمی شال و سعید ملک پور که هر دو با حکم اعدام روبرو هستند) از سوی مقامات جمهوری اسلامی
ـ نگرانی از حمله احتمالی به سفارت کانادا بنا بر سابقه ای که در ایران مورد وجود دارد(حمله به سفارت امریکا و حمله به سفارت انگلیس)
ـ نبود روابط تجاری و بازرگانی چشمگیر و موثر برای کانادا
ـ با خروج ماموران و مسئولان سفارت کانادا از ایران، نگرانی از خطرات احتمالی برای جان و امنیت آنها از بین رفته و این امکان را برای کانادا فراهم کرده که در مجامع بین المللی راحت تر بتواند با رساندن صدای اعتراضی مردم به آنها کمک کند.
بخش دیگر برنامه به شنیدن نظرات و انتقادات شرکت کنندگان و نیز پیشنهادات برای بهتر شدن کارهای کنگره اختصاص داده شده بود. خانم یسنا بهشتی از اعضای کنگره، از پیشنهاد دهندگان درخواست کرد که چنانچه خودشان در اجرای طرح های پیشنهادی می توانند فعال شوند پیشنهاد دهند. به دیگر سخن پیشنهادها عملی و قابل اجرا باشند.
از جمله پیشنهادات داده شده:
ـ برای این که فشار کار فقط روی هیئت مدیره نباشد از اعضای کنگره برای تشکیل کمیته های کاری استفاده شود؛
ـ کمک به نهادها و تشکل های ایرانی فعال در جامعه، برای گرفتن کمک های مالی از مسئولان مربوطه؛
ـ ارتباط با اعضای کنگره و در جریان گذاشتن آنها در مورد کارهای انجام شده و نیز مشورت با آنها برای تصمیم گیری ها؛
ـ ایجاد کمیته های آموزشی و فرهنگی برای برخورد با کمی و کاستی های فرهنگی از جمله کمیته ای برای شناسایی حقوق همجنسگرایان ایرانی که حقوقشان در جامعه ایرانی شناخته شده نیست و مورد اجحاف قرار می گیرند؛
ـ همکاری با گروه ها و نهادهای فعال ایرانی و دعوت از آنها برای شرکت در جلسات؛
ـ تلاش فعال برای گرفتن عضوهای جدید در پیوند با تقویت کنگره و صدای ایرانیان کانادایی؛
ـ کنگره نباید سیاست هایش به گونه ای باشد که منافع کشور میزبان کانادا را دچار مخاطره کند؛
ـ حساسیت نسبت به نقض حقوق بشر در ایران و گام برداشتن در راستای کمک به فعالیت های حقوق بشرانه.
در حاشیه:
خلاف نشست های این چنینی، اتلاف وقت و به حاشیه رفتن های غیرضرور نبود، و البته مدیریت دقیق، قاطع و نیز عادلانه دیوید موسوی در این امر بسیار موثر بود. انتقادات و اعتراضات با بردباری شنیده می شد و به افراد مخالف و موافق فرصت یک سان داده می شد، و در پایان از سوی اعضای هیئت مدیره مصرا از معترضان نسبت به عملکرد کنگره ایرانیان درخواست شد که همچنان با کنگره بمانند و در نشست ها و جلسات کنگره شرکت کنند و با انتقادات خود به رشد کنگره کمک کنند.
از جمله انتقادات مطرح شده:
ـ کنگره خلاف اساسنامه اش سیاسی برخورد می کند.
ـ اعضای کنگره کم هستند و نمی توانند کل جامعه را نمایندگی کنند.
ـ برخی از اعضای هیئت مدیره کنگره در تشکل های سیاسی فعال هستند و این به استقلال کنگره ضربه می زند.
– عملکرد کنگره نباید منافع جامعه میزبان(کانادا) و ایرانی کانادایی ها را به خطر بیندازد.
