این صفحه به بهائیان اختصاص دارد
مروری بر تعالیم آئین بهائی
( اقتباس ازآثار هوشمند فتح اعظم و دیگر نویسندگان بهائی )
در پاسخ خواننده عزیزی که در خصوص روحانیت و پیشوایان مذهبی در آئین بهائی سئوال کرده بودند بطوراختصار موارد ذیل به ایشان و همه خوانندگان گرامی تقدیم میگردد:
یکی از خصوصیّات بارز آئین بهائی این است که در این آئین طبقۀ روحانیِ حرفه ای که مرجع مردمان در امور دین باشند یا بقول معروف مراجع تقلید با عنوانهائی از قبیل خاخام ، کشیش و ملّا وجود ندارد.
در گذشته های دور که پیامبران بزرگ ظاهر میشدند تقریباً همۀ مردم از خواندن و نوشتن محروم بودند، ناچارا از کلمات و تعالیمی که در کتابهای مقدّسشان بود بی خبر می ماندند. لذا آنهائیکه که خواندن و نوشتن می دانستند معمولاً کسانی بودند که در صومعه ها و معابد و کلیساها و مساجد به تحصیل علوم دین می پرداختند تا مردم را در فهم تکالیف دینی خویش هدایت نمایند. پس وجود و راهنمائی مذهبی ایشان در قرون گذشته مفید بود ، ولی امروزه چنین نیست.
در واقع اکثریت مردم به سواد و قوای لازمه برای درک و فهم تعالیم دینی خود رسیده اند. این است که در آئین بهائی، که برای عصر و زمان ماست، دیگر این طبقه روحانی ضرورت ندارد و لازم نیست که شخص ثالثی واسطۀ بین یک فرد و خدای او باشد و فهم خود را از دین به مردم دیگر تلقین نماید. البتّه در میان روحانیّون، که بنا بر احتیاجات زمان به وجود آمده بود، افراد پارسا و دانشمند و خوش نیّت بسیار بوده اند ولی تاریخ نشان میدهد که اختلافات داخلی ادیان نیز بواسطه اختلاف و رقابت روحانیون آن دین بوجود آمد و باعث تقسیم دین به فرقه های متعدّد بهمراه کینه و دشمنی با یگدیگرگردید.
حضرت بهاءاللّہ ، مؤسّس آئین بهائی، آنچه اسباب اختلاف بود را از میان برداشت. از جمله مرجعیّت افراد در امور دین را بکلّی لغو و آزادی وجدان را اعلان فرمود که باید هرکه خود تحقیق کرده دین خویش را بشناسند و بدون واسطۀ شخصی دیگر، حیات روحانی خویش را منظّم سازد.
بهائیان بر حسب عقیدۀ دینی خویش واجب می دانند که پیش از آنکه خود را بهائی بشمارند نخست تحقیق نمایند و دین و آئین خویش را ارث پدرومادر ندانند. تحرّی حقیقت (جستجوی شخصی برای یافتن حقیقت) یکی از تعالیم معروف آئین بهائی است. بدین معنی که اولیّن وظیفه هر انسانی این است که در برگزیدن دین خویش عمیقاً تحقیق نماید. بعنوان مثال هیچ بهائی نباید صرفاً برای آنکه در خانوادۀ بهائی تولّد یافته، بهائی بماند بلکه باید بداند که چرا بهائی است و اصول معتقداتش چیست.
ممکن است خوانندگان عزیز از ما بپرسند حال که طبقۀ روحانیّون در جامعۀ بهائی نیست پس بهائیان اجراء راه و روش دینی لازم را چگونه انجام می دهند؟ بطور خلاصه در یک عبارت می توان پاسخ داد که این مراسم، در امر بهائی به تشکیلات انتخابی واگذار گردیده است که بهائیانِ هر شهر یا هر روستا سالی یک بار خود انتخاب می کنند یعنی بهائیان هر محلّ از میان خود تعداد نُه نفر را با رأی مخفی بر می گزینند تا اعضاء هیأتی بنام محفل روحانی آن محلّ باشند و به تمشیت و حلّ و فصل امور جامعه پردازند. اجازه دهید که این موضوع کمی بیشترخدمتتان تشریح گردد:
انتخابات بهائی
در آئین بهائی هر نوع اختیار و مرجعیّتی در امور مربوط به جامعۀ بهائی از افراد سلب شده و فقط به هیأتهای انتخابی آزاد توسّط بهائیان هر منطقه واگذار شده است. در واقع بساط افرادی که شغلشان کار دین باشد برچیده شد و به جای آن نظام و تشکیلات گسترده ای برپا گردید که اساسش الٓهی است و مدیریّت و رهبری جامعه با هیأتهای انتخابی است نه افراد.
انتخابات بهائی امری است وجدانی که همۀ بهائیانی که سنّشان از ۲۱ گذشته باشد، تکلیف دینی خود می شمارند که در آن شرکت نمایند و ۹ نفر را از میان خود به عضویّت محفل روحانی (هیئت حاکمه) محلّ خویش انتخاب نمایند. زنان و مردان هر دو، هم حقّ انتخاب کردن دارند و هم حقّ انتخاب شدن. در جامعۀ بهائی، هیچ حزبی وجود ندارد تا کسی را به عنوان نامزد انتخابات تعیین نماید. همچنین تبلیغات و پارتی بازی در انتخابات بهائی به کلّی حرام محسوب میشود. لذا ملاحظه میفرمائید این انتخابات با انتخاباتی که در عالم سیاست انجام می شود به کلّی متفاوت است.
انتخابات بهائی امری سرّی و عمومی و آزاد است. سرّی بودن انتخابات به این معناست که انتخاب کننده دربارۀ ۹ نفری که به عضویّت محفل در خواهند آمد با کسی مشورت نمی نمایند حتّیٰ زن و شوهر از رأی یکدیگر بی خبرند و اگر با هم مشورت نمایند بر خلاف اصول دین خود رفتار کرده اند. افراد بهائی چون امر انتخابات را امری مقدّس و روحانی می شمارند قبل از نوشتن اسامی رأی بر روی ورقۀ رای، دعا و مناجات می کنند و از خداوند متعال طلب هدایت می نمایند.
در مشورت بهائی در محافل روحانی هدف، کشف حقیقت و درستی مسائل مورد شور است. دسته های موافق و مخالفی وجود ندارد. هر عضو از اعضای محفل بهائی در مسئله ای ممکن است موافق باشد و در مسئله ای دیگر مخالف ولی نتیجه برای همه یکسان است و همه مطیع رأی اکثریّت اند.
نکتۀ دیگری که بسیار اهمّیّت دارد و نظیرش در انتخابات دیگر موجود نیست این است که آنهائیکه عضو محفل میشوند خود را پیش خدا مسئول می بینند، نه پیش جامعه ای که آنها را انتخاب نموده و نظرگاهشان حقیقت و عدالت است زیرا خود را در محضر خداوند دانا و داور کردگار می بینند و آنچه به حکم وجدان و عدل و انصاف به نظرشان برسد بی واهمه از عکس العمل مردم ابراز می دارند، زیرا آنان نزد خدا مسئولند نه پیش مردم.
_______________________________________________________________
خوانندگان عزیز، در صورتیکه راجع به این تعلیم یا دیگر تعالیم بهائی سئوالی دارید لطفا به طرق ذیل با ما تماس بگیرید
پیامگیر : ۷۴۰۰-۸۸۲-۹۰۵ ، ایمیل: anyquestionsplease@gmail.com
وب سایت برای برخی از کتابهای فارسی بهائی : www.reference.bahai.org/fa
