بامدادخبر – همایش دو روزه‌ی “فعالان جوان ایران در جستجوی دموکراسی”، در روزهای شنبه و یکشنبه (۹ و ۱۰ مارچ-۱۹ و ۲۰ اسفند) در هتل کورتیارد شهر الکساندریا در ایالت ویرجینیای آمریکا برگزار شد.
در این همایش، گروهی از فعالان جوان ایرانی مقیم آمریکا و کانادا در کارگاه‌های آموزشی و پنل‌های سیاسی دیدگاه‌های خود را پیرامون مسایل روز سیاسی کشور بیان کردند.
در کارگاه آموزشی نخست که صبح و بعدازظهر روز شنبه و در شش ساعت برگزار شد، حسن شریعتمداری، فعال سیاسی مقیم آلمان، با دفاع از ایده‌ی “انتخابات آزاد” به عنوان شعار محوری برای همگرایی همه‌ی مخالفان جمهوری اسلامی، موانع موجود و راه‌کارهای عبور از آنها را مورد بررسی قرار داد.
پنل نخست: چگونه آمریکا می‌تواند به مردم ایران کمک کند؟
بعد از برگزاری این کارگاه آموزشی که به صورت بسته برگزار شد، نخستین پنل عمومی کنفرانس، با عنوان “چگونه آمریکا می‌تواند به مردم ایران کمک کند” با گردانندگی کیانوش سنجری و با حضور شهریار آهی، مریم معمارصادقی و محسن سازگارا آغاز گردید.
پنل اول ـ از راست: محسن سازگارا ـ مریم معمارصادقی ـ شهریار آهی ـ کیانوش سنجری
در این پنل، مریم معمارصادقی، مدیر موسسه آموزشی توانا، در سخنان خود گفت که اپوزیسیون ایران باید تعارف را کنار بگذارد و از دولت آمریکا بخواهد که تحریم‌ها را فقط بر اساس مساله‌ی هسته‌ای اعمال نکنند بلکه تدوام و حتی تشدید آن را به موضوع حقوق بشر در ایران نیز متصل کنند. وی هم‌چنین در انتقاد از عدم شفافیت مخالفان حکومت ایران گفت به نظر می‌رسد آنها «تابوی ضد آمریکایی بودن جمهوری اسلامی را در خودشان قورت داده‌اند».
در ادامه‌ی این پنل، دکتر شهریار آهی، فعال سیاسی مقیم سوئد ضمن ابراز مخالفت با هرگونه حمله‌ی نظامی آمریکا به ایران، چنین حمله‌ای را بزرگ‌ترین ضربه به دموکراسی‌خواهان ایران دانست و در مقابل خواهان آن شد که دولت آمریکا که توانایی اعمال تحریم‌های هوشمند را دارد، از این توانایی به گونه‌ای استفاده کند تا تحریم‌ها نه مانند «پتکی برای ضربه زدن» که هم‌چون «تیغ جراحی» عمل نماید.
وی هم‌چنین تاکید کرد که ایرانیان می‌توانند از تجربه‌ی دموکراسی‌خواهی در آمریکا و نیز نهادهای مدنی آمریکایی در راستای منافع ملی ایرانیان کمک بگیرند.
دکتر محسن سازگارا، سخنران سوم این پنل نیز به تبلیغات حکومت ایران اشاره کرد که دولت آمریکا را یک دولت واحد با توطئه‌ای واحد می‌داند. او با رد این مساله، گفت: «آمریکا کشوری دموکراتیک است که دولت بخش کوچکی از تصمیمات را می‌گیرد و این نهادها و حوزه‌ی عمومی هستند که نقش بسیار مهمی را بازی می‌کنند.»
سازگارا با اشاره به این تفکیک حوزه‌ی دولت و حوزه‌ی عمومی در آمریکا، تاکید کرد که اپوزیسیون دموکراسی‌خواه ایران می‌تواند از حوزه‌ی عمومی آمریکا هم‌چون دانشگاه‌ها و اندیشکده‌ها، کمک‌های فکری و تحقیقاتی بگیرد و به آنها نیز در مقابل چنین کمک‌هایی را بدهد. او به مساله‌ی فیلترینگ اینترنت در ایران اشاره کرد و گفت که در این زمینه می‌توان از شرکت‌های بزرگ آمریکایی کمک فنی گرفت.
این فعال سیاسی باسابقه هم‌چنین با تاکید بر اینکه تغییر حکومت ایران انحصارا متعلق به مردم ایران است خاطرنشان کرد که در تغییر رفتار رژیم ایران به ویژه در موضوع حقوق بشر، آمریکا و جامعه‌ی بین‌الملی می‌توانند کمک کنند.
پنل دوم: تاثیر تحریم‌ها بر جمهوری اسلامی و مردم ایران
با پایان پنل نخست، پنل دوم این همایش، با حضور مجتبی واحدی و آرام حسامی و با گردانندگی امیرحسین اعتمادی، با موضوع “تاثیر تحریم‌ها بر جمهوری اسلامی و مردم ایران” از ساعت شش و نیم عصر روز شنبه (۹ مارچ) آغاز شد.
پنل دوم از راست: مجتبی واحدی – آرام حسامی – امیرحسین اعتمادی
مجتبی واحدی، روزنامه‌نگار و مشاور پیشین مهدی کروبی، کاندیدای معترض به نتایج انتخابات ریاست‌جمهوری اسلامی گذشته، در پاسخ به این سئوال که تحریم‌ها چه تاثیری بر حکومت جمهوری اسلامی گذاشته گفت که هرچند که تحریم‌ها بر اقتصاد ایران اثر گذاشته، اما بخش بزرگی از مشکلات موجود به ناکارآمدی دولت و عدم مدیریت مناسب کشور برمی‌گردد و در صورت عدم وجود تحریم‌ها هم شرایط بهتری وجود نداشت.
وی هم‌چنین به کاهش درآمدهای نفتی جمهوری اسلامی در اثر تحریم‌ها اشاره کرد و گفت که این کاهش درآمد باعث می‌شود که جمهوری اسلامی نتواند هم‌چون گذشته نیروهای سرکوب‌گر خود را تامین مالی کند و از این نظر تحریم‌ها می‌تواند در خدمت معترضان حکومت ایران باشد.
مجتبی واحدی در سخنان خود تاکید کرد که از هر اقدامی که حتی یک روز سرنگونی حکومت جمهوری اسلامی را تسریع کند، حمایت می‌نماید. دکتر آرام حسامی، استاد علوم سیاسی دانشگاه مریلند و کالج مونتگومری، دیگر پنلیست این بخش از همایش بود که سخنان خود را با پیش کشیدن نظریه‌ی «دوراهی زندان» آغاز کرد و گفت که جمهوری اسلامی دیر یا زود به همکاری با غرب تن در خواهد داد اما مساله زمان این همکاری است و اینکه تحریم‌ها در کوتاه‌مدت برداشته شود و یا در بلندمدت.
او سرانجام پرونده‌ی هسته‌ای را بازی باخت-باخت برای علی خامنه‌ای، رهبر جمهوری اسلامی دانست چرا که به گفته‌ی او در صورت قبول شرایط غرب نیز باید به طرفداران خود پاسخ دهد که چرا این شرایط را زودتر نپذیرفته است.
این استاد دانشگاه هم‌چنین با تایید این گفته‌ی مجتبی واحدی که کمبود دارو ارتباطی با تحریم‌ها ندارد، گفت که هند به عنوان یکی از بزرگ‌ترین تولیدکنندگان دارو، ارتباط سیاسی و تجاری مناسبی با جمهوری اسلامی دارد.
روز دوم همایش:کارگاه مقاومت مدنی پنل گفتگوی آزاد حول محور همگرایی اپوزیسیون
دومین روز همایش ”فعالان جوان ایران در جستجوی دموکراسی” با کارگاه آموزشی “مقاومت مدنی” از صبح روز یکشنبه (۱۰ مارچ-۲۰ اسفند) آغاز شد که اداره‌ی این کارگاه را محسن سازگارا بر عهده داشت و در آن ضمن مرور تجربه‌ی مشترک مخالفان در کشورهای دیکتاتوری، تجربه‌ی اخیر معترضان ایرانی در جنبش سبز نیز مورد بررسی شرکت‌کنندگان در کارگاه قرار گرفت.
این کارگاه آموزشی که به صورت بسته برگزار شد تا ساعتی پس از ظهر ادامه داشت و پس از آن، آخرین پنل همایش به صورت گفتگوی آزاد در نقد تلاش‌های صورت گرفته برای متشکل کردن اپوزیسیون ایران با حضور مهدی عربشاهی، فریبا داوودی مهاجر، عباس حکیم‌زاده و مسعود سفیری آغاز گردید.
فریبا داوودی مهاجر، فعال سیاسی، در سخنان خود به نقد آنچه بی‌عملی مخالفان جمهوری اسلامی خواند پرداخت و از جمله گفت که اپوزیسیون در مرحله‌ی شعار برای انتخابات آزاد باقی مانده و آن را به صورت کمپینی گسترده به مرحله ی اجرا در نمی‌آورد. او در بخش دیگری از اظهارات خود هم‌چنین گفت که در اپوزیسیون جمهوری اسلامی نیز مردان، زنان را تابع می‌خواهند و سهم زنان را نمی‌دهند.
آخرین پنل: فریبا داوودی مهاجر، مهدی عربشاهی، عباس حکیم‌زاده و مسعود سفیری
مسعود سفیری، روزنامه‌نگار نیز در مقام دومین پنلیست، با رجوع به تاریخ رسانه در ایران، از جمله دیگر نقاط ضعف اپوزیسیون را عدم شناخت صحیح از نیاز مخاطب ایرانی دانست و در پاسخ به سوالی درباره‌ی عدم وجود یک الجزیره‌ی ایرانی، تاسیس آن را منوط به تامین منابع مالی و نیروهای حرفه‌ای دانست.
مهدی عربشاهی و عباس حکیم‌زاده از فعالان باسابقه‌ی دانشجویی در ایران نیز در سخنان خود با دیدگاهی نزدیک به هم به نقد تلاش‌های صورت‌گرفته برای همگرایی اپوزیسیون ایران پرداختند.
مهدی عربشاهی، دبیر سابق دفتر تحکیم وحدت، نقد خود از اپوزیسیون را از جمله در این دانست که اتحادهایی که حالت اجماعی در اپوزیسیون دارند، بیشتر از آنکه به اتحاد بین نیروهای اپوزیسیون شبیه باشند، خواسته یا ناخواسته صورت حزبی پیدا کرده و گستره‌ی اجماعی خود را از دست می‌دهند. از این رو وی توصیه کرد نیروهای سیاسی تشکل‌های خود را تشکیل داده و آن‌گاه به مقوله‌ی اتحاد بیاندیشند.
عباس حکیم‌زاده نیز در پاسخ به پرسش علی‌رضا کیانی، گرداننده‌ی پنل پیرامون نقش دانشجویان ایرانی خارج از کشور در تشکل‌سازی‌های اپوزیسیون، اظهار داشت که فعال دانشجویی وقتی وارد فعالیت سیاسی شود نباید فراموش کند که دیگر فعال دانشجویی نیست و فعال سیاسی محسوب می‌شود. وی در بخش دیگری از سخنان خود تاکید کرد که هرگونه اتحادی در میان گروه‌های اپوزیسیون خارج از کشور باید معطوف به تحولات داخل باشد که به گفته‌ی او با توجه به شرایط فعلی داخل ایران، اکنون زمان مناسبی برای این اتحاد نیست.
