شهروند ۱۲۳۲ پنجشنبه ۴ جون ۲۰۰۹
عبدالله محمد نیباری*
حادثه بسیار مهم و ممتازی بود که در کویت اتفاق افتاد و انعکاس آن از مرزهای خلیج و منطقه عبور کرد و جنبه جهانی به خود گرفت.
این حادثه همه پیش بینی هایی که صاحب نظران عرصه پارلمانی داشتند درهم نوردید و از توقعات نیروها و تشکیلات طیف های ملی، اصلاح طلب، اسلامی، طایفه ای و قبیله ای پیش تر رفت.
احتمال ورود زنان به مجلس و همچنین پس زدن نیروهای بنیادگرا و تاریک اندیش بسیار زیاد و تقریبا حتمی بود، اما خوشبینانه ترین ناظران نیز احتمال وقوع چنین زلزله ای را نمی دادند، کسی نمی توانست حدس بزند که زنان و مردان کویتی اینگونه به نفع زنان رای بدهند. حجم این پیروزی زنان را می توان حادثه ای مهم و تاریخی نامید، همچنین حجم پس زده شدن جریانات اسلامی سلفی و بنیادگرا نیز به صورت زلزله ای بود و شکست آنان شکستی مطلق بود.
دولت در کجا ایستاده است؟
هنوز زود است درباره ی این که دولت تا چه حد ابعاد گسترده این حادثه را دریافته باشد قضاوت کنیم. باید منتظر بمانیم تا پارلمان کار خود را شروع کند و زنان عملا وارد میدان شوند. دولت منتظر است تا به همراه افتتاح پارلمان برنامه های اجرایی خود را آغاز کند، اما باید گفت که جهل بزرگی است اگر دولت حقایق تازه را که در روز ۱۷ می از خلال صندوقهای رای به ظهور رسید، نادیده بگیرد.
صبحگاهان روز ۱۷ می، پیروزی بزرگ زنان کویتی، معصومه مبارک، اسیل عوضی، رولا دشتی و خانم سلوی جسار به اطلاع همگان رسید؛ حادثه ای که در تاریخ کویت تاکنون سابقه نداشته است. این حادثه در تاریخ ۴۰ ساله پیدایش کشور کویت به مثابه مشعل فروزانی است که توسط نیروهای ملی و لیبرال و همچنین مجموعه ای از زنان فعال، برافروخته شد. و اگر همگان اجماع دارند که پیروزی مبارک، عوضی، دشتی و جسار، دستاوردی تاریخی است، در عین حال پایان یک دوره و شروع دوره دیگری از مبارزه عملی اینان در میدان سیاست برای پیشبرد حمایت سیاسی و فعالیتهای اجتماعی کویت می باشد. روی دیگر سکه این است که پیروزی اینان، به مثابه شکست نیروهای فرصت طلب و بنیادگرای اسلامی است که در دهه های گذشته نیروی خود را برای توقف حیات سالم سیاسی در کویت به کار بردند.
سقوط هاله مقدس
این پیروزی در عین حال بدون شک مرحله تازه ای است از سقوط “هاله مقدس” ی که نیروهای اسلامی سیاسی آن را به شکل تحریم و فتوا و … علیه نیروهای ترقیخواه به کار می بردند و به وسیله دندانهای فاسد خود پیکر وطن را مجروح می کردند، وطنی که زنان و مردان آن حقوق مساوی دارند. دوره سیاه و شک کردن به اعتقادات و عملکرد شهروندان و اهانت به کرامت انسانی آنان به پایان رسیده است.
پیروزی معصومه، اسیل، رولا و سلوی که همگی دارای مدارک عالی دکتری هستند مرحله تازه ای است که در صبحگاهان روز هفدهم می در تاریخ سیاسی کویت آغاز گردید و نشان از قدرت نیروهای اصلاح طلب، لیبرال و ملی گرای کویتی دارد که مصمم اند زمام امور را برای رهبری کویت به سوی آینده ای درخشان، به دست گیرند.
رای دهندگان زن و مرد کویتی به همراه نیروهای ملی این کشور حرکتی را برای سازندگی کویتی آباد و مستقل پیش بردند، باشد که دولت نیز با همراهی با آنان این وظیفه مهم تاریخی را به پایان برد.
توضیح مترجم
دو سال پیش آقای ناصر صانع نماینده مجلس کویت و رئیس “سازمان بین المللی پارلمانتاریستهای ضد فساد” در مصاحبه ای با برنامه “بدون مرز” سایت الجزیره اعلام داشت که دولت کویت بنابه درخواست دولت آمریکا قراردادی به مبلغ ۲ میلیارد دلار برای خرید موشک به امضا رسانیده، اما صاحب نظران ارتش کویت اظهار داشته اند که ما نه نیاز به این موشکها داریم و نه امکان استفاده از آن را داریم، اما مسئولان که ۲۰ درصد در این معامله “حق العمل” نصیبشان می شد قرارداد مزبور را امضا کردند.
همچنین نماینده دیگر پارلمان کویت آقای مسلم براک در مصاحبه دیگری با الجزیره چندی پیش اعلام داشت که دولت برای خرید آرای نمایندگان یکی از حوزه های انتخاباتی مبلغ ۴۱ میلیون دلار میان مردم آن منطقه تقسیم کرده و به هر نفر ۱۲ هزار دلار پول نقد داده است.
با در نظر گرفتن دو مورد بالا و دهها مورد بدتر، نمایندگان مخالف سیاستهای دولت مرتبا دولت را زیر سئوال می برند. دولت برای فرار از پاسخگویی این قدرت قانونی را دارد که پارلمان را منحل کند. برای مثال سال گذشته در ماه می پارلمان منحل اعلام شد و گاه اتفاق افتاده که انتخابات پارلمانی در فاصله زمانی سه چهار ماهه انجام گرفته است.
آن چیزی که در این میان نصیب مردم و نیروهای دمکراتیک کویتی می شود این است که در هر بار این انحلال مجلس و شروع مجدد بر تعداد نیروهای مخالف و بر آگاهی مردم افزوده می شود و امید می رود که در نهایت بشود به تغییرات ریشه ای در پارلمان و قوانین آن دست زد.
اما تاکنون داستان بیشتر شبیه پیدایش مرغ و تخم مرغ پیش رفته است.
* این نوشته برگرفته از مجله طلیعه چاپ کویت Taleea.com و به قلم سردبیر آن عبدالله محمد نیباری است.
“طلیعه” تنها مجله مترقی کویتی است که از سالهای ۷۰ منتشر می شود. روزگاری این مجله بیشتر به تحلیل های مارکسیستی و دفاع از مبارزات آزادیخواهانه جهانی می پرداخت، در سالهای اخیر و در زیر فشار شرایط پیش آمده سیاست مجله تا اندازه ای تغییر کرده است.
