آشتی با حیوانات
ما دوستداران حیوانات، همواره با یک پرسش از سوی برخی از هموطنان روبرو می شویم:«چرا در روزگاری که هزاران “انسان” احتیاج به کمک پولی و غیرپولی دارند، شما به فکر کمک به سگها هستید؟» جوابهای خانم فاطمه معتمدی، بنیانگذار پناهگاه حیوانات وفا و آقای پارسا زرین از یاران وفا را در زیر می خوانید.
خوشحال می شویم نظر شما را در این ارتباط در بخش نظرات در وب سایت شهروند بدانیم.
پرسشگر گرامی
همه موجوداتی که دارای سلسله اعصاب هستند درد را حس می کنند. پای شکسته یک گربه درست همانقدر درد دارد که پای شکسته ی شما. آنها هم مثل من و شما به هم علاقمند می شوند، بچه هاشان را دوست دارند و از جدایی ناراحت می شوند. جدایی گاو شیرده از گوساله تازه تولد یافتهاش همانقدر رنج آور و طاقت فرساست که جدایی یک انسان مادر از جگرگوشه ی چند روزهاش.
اگر موارد بالا و صدها مشابهت دیگر انسان با سایر حیوانات مورد تائید شما باشد در آن صورت اصولاً این پرسش را مطرح نمیکنید. کمک، کمک است و انسان و حیوان نمی شناسد، مرز ندارد، و…کمک به حیوانات منافاتی با کمک به انسان ها ندارد. فقط چون خیریههای زیادی برای کمک به انسانها وجود دارد فکر کردیم شاید بتوانیم با کمک به حیوانات تلنگری باشیم بر وجدان خوابآلود جامعه که اینهمه نسبت به آنها بیتفاوت نباشد. از نظر ما و همفکرانمان، این شعار زیبا که: “هر چه به خود نمیپسندی به دیگران روا مدار” حیوانات را هم در بر میگیرد. آنها بی دفاع و مظلوم هستند و در مقابل استثمار و زور درست مثل بچهها نیاز به کمک دارند و چون خودشان قادر به کمک گرفتن نیستند باید انسان های مهربان و شریف در موارد لازم به کمکشان بشتابند.
امیدوارم توضیحاتم کافی بوده باشد.
با مهر و دوستی
از طرف تیم وفا، فاطمه معتمدی
***
دوست ارجمند
درود فراوان بر شما
همانگونه که خانم معتمدی هم پاسخ دادند، میان کمک و یاری رسانی به آدمیان و دیگر جانداران دوگانگی و ستیزی نیست و خوب است بدانید که بیشتر کسانی که به جانداران دیگر یاری می رسانند در کمک به آدمیان هم پیشتازتر از کسانی هستند که دیگر جانداران برایشان بی ارزشند.
پرسش شما مرا به یاد کسی انداخت که روزی در تارنمای یکی از انجمن های کمک به گروهی از بیماران ویژه پیامی نوشت که: چرا باید کمک های خود را به بیماران سرطانی که چند ماه بیشتر به پایان زندگیشان نمانده بدهیم، ولی هستند بیمارانی که برای خرید دارو برای درمان دستشان تهی است؟” اینگونه پرسش ها در نگاه نخست شاید درست باشند، ولی اگر ژرف به آن بنگرید درمی یابید که با این دیدگاه هرگونه کمک به نیازمندان را باید کنار گذاشت چون نیازمند دیگری هم هست که از دید دیگری کمک به او بایسته تر است.
دوست گرامی، روزگاری نه چندان دور گروهی از آدمیان خود را چنان برتر از گروهی دیگر می دانستند و آنان را برای رنگ پوست یا نژاد یا باورهایشان چنان پست می شمردند که آنان را شایسته زنده بودن هم نمی دانستند تا چه رسد به یاری و کمک، ولی امروزه آدمی به آن اندازه از خرد و پیشرفت رسیده که این دیدگاه را دیگر نمی پسندد و نادرست می داند. پس اگر به چشم انداز دورتر همین دیدگاه پیشرفته و پسندیده بنگریم خواهیم دید که باید به جایی برسیم که نه تنها همه آدمیان با ارزش و شایسته زندگی و زنده ماندن هستند، که همه جانداران از گیاه و جانور هم شایسته زندگی و زنده ماندن و یاری رسانی اند. همه ما در زمین زندگی می کنیم و دانش امروزه ما نشان داده که نه تنها:
بنی آدم “که همه جانداران روی زمین” اعضای یکدیگرند
که در آفرینش ز یک گوهرند
چو عضوی به درد آورد روزگار
دگر عضوها را نماند قرار
امروزه با ستمی که گذشتگان ما و برخی آدمیان آزمند و خودخواه بر زیست بوم روا داشته اند، دیگر آب و هوا و خاک و سنگ هم نیازمند یاری و کمک هستند.
همه ی ما که سوار بر گوهری تکدانه و زیبا و آبی رنگ به نام زمین هستیم، نیازمند همزیستی با یکدیگریم و باید به یاری هم بشتابیم و فراموش کنیم که بر دیگری برتری داریم.
با ارج بیکران بر شما دوست گرامی
پارسا زرین
* دوستداران وفا، گروهی هستند در تورنتو متشکل از حامیان و داوطلبان “پناهگاه حیوانات وفا” که در ایران (هشتگرد ـ جاده قزوین)، نگهداری از سگ های بی سرپناه را برعهده دارد.
Facebook:Vafa Animal Shelter
www.cal.ir