شهروند- آرش عزیزی: سیاستمداران پوپولیست را اگر بشود با یک چیز مشخص کرد آن آمادگی برای زیرپا گذاشتن تمام قواعد مرسوم است.
راب فورد، شهردار تورنتو، هفته ی گذشته کاری کرد تا بار دیگر پوپولیستی اش ثابت شود.
در حالی که بحث های مختلف بر سر یکی از حساس ترین مسائل این روزهای شهرداری، یعنی قضیه ی افتتاح احتمالی کازینو در تورنتو، در جریان است، شهردار نامه ای سرگشاده نوشت و گفت این «فرصتی طلایی» است که شهر ما نمی تواند از آن بگذرد.
این حرکت بخصوص از این رو تکان دهنده است که فورد این نامه را در روزهای تعطیل آخر هفته برای رسانه ها فرستاد و حتی منتظر نشد گزارش مهم و مفصلِ جو پناکتی، مدیر شهرداری، در این مورد منتشر شود. گزارش مدیر قرار بود همین چند روز دیگر پیش از این‌که مساله به رای کمیته اجراییِ فورد و سپس کل شورای شهر گذاشته شود منتشر شود. حالا فورد با این حرکت بار دیگر همه را آچمز و غافلگیر کرده است.
نامه ی ۱۱ پاراگرافی شهردار با عبارت «دوستان عزیز» آغاز می شود و از این می گوید که فورد همیشه طرفدار کازینو بوده به این شرط که بتواند به تولید «هزاران شغل با کیفیت خوب و میلیون ها دلار برای خدمات مهم شهری» منجر شود.
فورد سپس می گوید پس از «مشورت با همکارانم در شورای شهر و اعضای عموم، اطمینان دارم که تورنتو با فرصتی طلایی روبرو است.»
شهردار در این نامه یادآوری می کند که همین حالا هم قمار کمی در تورنتو انجام نمی شود. ۲۵۰۰ ماشین خودکار قمار در زمین اسب سواری وودباین هست که سالی ۶۰۰ میلیون دلار درآمد دارد و به افزایش جرم و جنایت در منطقه هم منجر نشده است. به اضافه بلیت های بخت آزمایی و شرط بندی بر روی مسابقات اسب سواری هم در جریان است.
راب فورد سپس به بیکاری بسیار در تورنتو اشاره می کند و می گوید شهر ۸۰ هزار نفر بیش از متوسط کشور و شهرهای همسایه بیکار دارد. (این آمار، مثل بقیه ی ارقامی که فورد آورده بی ذکر هیچ منبعی هستند.)
او سپس از این می گوید که تورنتو باید بتواند میزبان کنوانسیون ها، کنگره ها و نمایشگاه های بسیاری باشد اما در حال حاضر چنین نیست. در نامه ی شهردار می خوانیم: «تورنتو در حال حاضر از لحاظ کسب و کار برگزاری کنوانسیون در آمریکای شمالی ۳۳ام است.» او سپس می گوید نه مرکز نمایشگاه های مترو تورنتو و نه دایرکت انرژی سنتر توان برگزاری کنفرانس های درجه یک را ندارند و این لایق چهارمین شهر بزرگ آمریکای شمالی نیست.
شهردار می گوید خواهان همکاری با دولت استانی برای ساختن مجموعه ی جدیدی است که هم کازینو داشته باشد و هم محل برگزاری نمایشگاه. این کار آن‌گاه به افزایش رشد اقتصادی و ایجاد شغل منجر می شود.
فورد سپس یادآوری می کند که شرکت های خصوصی گفته اند ۲ تا ۳ میلیارد دلار «یا بیشتر» در چنین مجموعه ای سرمایه گذاری خواهند کرد و در ضمن او خواهد توانست دولت استانی را قانع کند تا نیمی از درآمد سالیانه ی مجموعه را به شهرداری اختصاص دهد.
کارشناسان و ناظران این ادعای آخر فورد را به همراه بسیاری از آمار و ارقامی که آورده به شدت زیر سئوال برده اند.
در نمونه ی دیگری از ذکر ارقامِ بی‌منبع، فورد گفته کازینوی جدید ۱۰ هزار شغل ثابت با متوسط دستمزد ۵۵ هزار دلار ایجاد می کند و ۱/۲ میلیارد دلار به تولید ناخالص داخلی تورنتو و انتاریو اضافه می‌کند. مرحله ی ساخت و ساز این مجموعه نیز ۷ تا ۱۱ هزار شغل موقت ایجاد می کند. او سپس می گوید چنین مجموعه ای سالی ۱۳۰ هزار گردشگر بیزینسی بیشتر می آورد و منجر به ۳۹۲ میلیون دلار خرج بیشتر در شهر می شود.
اما بسیاری از مراکز علمی ارقام این چنینی را از قبل زیر سئوال برده اند. مثلا دانشکده ی رفاهِ مارتین در دانشگاه تورنتو گفته این ارقام «همه بی معنی هستند» و گمراهانه عنوان شده اند.
فورد در ضمن گفته این درآمد سالیانه (که می تواند سالی ۱۵۰ میلیون دلار) باشد می تواند خرج ساخت حمل و نقل عمومی شود. در حالی که هزینه های چنین ساخت و سازی بسیار بیشتر از این حرف ها است. طبق تخمین های مختلف پروژه ی تمدید متروی خط شپرد، که فورد آن را اولویت خود اعلام کرده، می تواند سالی ۱ تا ۳ میلیارد دلار هزینه داشته باشد.
نامه ی فورد هیچ اشاره ای به احتمال افزایش مشکلات اجتماعی (اعتیاد مردم به قمار، مشکلات خانوادگی، خودکشی و …) در اثر تاسیس کازینو نمی کند. بر اثر همین نگرانی ها بود که اداره ی بهداشت تورنتو با رای ۹ به ۱ از شورای شهر خواست به کازینو نه بگوید.
شهردار در آخرین بخش نامه ی خود می‌گوید اداره‌ی بخت آزمایی و قمار استان گفته کازینو جدیدی در تورنتوی بزرگ ساخته خواهد شد (گرچه این اداره گفته تنها در صورتی که شهر میزبان راضی باشد) و چه بهتر است که این مجموعه در خودِ تورنتو باشد و نه در شهرهای همسایه.
نامه ی فورد آخرین توپ در نبرد بزرگی است که بر سر تاسیس احتمالی کازینو در تورنتوی بزرگ در جریان است. نهایتا این شورای شهر تورنتو و شوراهای سایر شهرهای منطقه ی تورنتوی بزرگ هستند که باید در این زمینه تصمیم گیری کنند. پنجشنبه ی هفته ی گذشته بیش از ۲۵۰ نفر از رهبران مذهبی تورنتوی بزرگ نامه ی سرگشاده ای به شورای شهر نوشتند و خواهان رای نه به کازینو شدند. روز بعد از آن، این رستوران دار معروف، «الیور و بوکاچینی» بود که اعلام کرد با کازینو موافق است به شرط این‌که به عنوان بخشی از گسترش مرکز نمایشگاه های مترو تورنتو در خیابان فرانت غربی باشد.
احتمال تاسیس کازینو علاوه بر تورنتو در شهرهای ایرانی نشینی همچون ریچموند هیل، مارکهام و وان هم هست. در تمام این شهرها اکنون بحث های داغی در این میان در جریان است.
نظر شما چیست؟ شهروند از چاپ نظرات مختلف در مورد فواید و مضرات تاسیس کازینو در منطقه از سوی شهروندان استقبال می کند. در صورت علاقه، برایمان بنویسید.
