شهروند- آرش عزیزی: شرکت کانادایی «لابلاس» با اعتراف به این واقعیت که برخی از لباس‌هایی که با نام “جو” در مجموعه فروشگاه هایش می فروشد در همان ساختمان هشت طبقه ای تولید می شدند که اخیرا فرو ریخت و به مرگ بیش از ۴۰۰ نفر انجامید، گفت غرامتی به خانواده های کشته شدگان خواهد پرداخت.
یکی از سخنگویان این شرکت به کندین پرس گفت شرکتش «به بهترین و بامعناترین طرق ممکن» تلاش خواهد کرد که خانواده های قربانیان «اکنون و در آینده، مزایایی دریافت کنند.»
یکی از زنان کارگر از زیر آوار نجات داده شده
سقوط ساختمان هشت طبقه در بنگلادش که تولیدی های دوخت لباس در آن قرار داشت و حدود ۲۰۰۰ کارگر به دوخت و دوز لباس برای مارک های مشهور اشتغال داشتند، به مرگ بیش از ۴۰۰ نفر، زخمی شدن صدها تن و اعتراضات خشمگین کارگران بنگلادش انجامیده است.
لابلاس و سایر فروشنده های کانادایی همه اعتراف کرده اند که هیچ‌گونه شرطی برای مناسب بودن ساختمان یا امنیت کارگران از مقاطعه کاران طلب نمی کنند.
کارگرانی که در حادثه ی بنگلادش جان سپردند ماهی ۳۸ دلار حقوق می‌گرفتند، یعنی حدودا ساعتی ۲۱ سنت.
جالب آن‌جا که «لابلاس» در پاسخ به اعتراضات بسیار اعلامیه ای در وب سایتش منتشر کرد و گفت استانداردهایی که دارد یکسان با بقیه ی شرکت های این صنعت در سراسر جهان است و در همین اعلامیه اعتراف کرد که هیچ گونه شرایطی برای ایمنی ساختمان یا وضعیت کار کارگران در قراردادها وجود ندارد.
لباس های مارک جو فرش متعلق به سوپراستور (لابلاس) کانادا در میان ویرانه های کارخانه تولیدی لباس دیده می شود
الیزابت کلین، نویسنده ی کتابِ «هزینه ی بهت آور و بالای لباس های ارزان» بارها به بنگلادش سفر کرده تا در مورد کارخانه های لباس تحقیق کند. او در رسانه ها گفته صنعت لباس به قدری با رمز و راز عمل می کند که یافتن این‌که لباس های هر مارک در کجا ساخته می شوند آسان نیست. او اما تاکید کرده شرکت ها هیچ توجهی به وضعیت کارگران ندارند و اگر هم هر چند وقت یک باری جلسه ای در این مورد تشکیل دهند معمولا به نتیجه ای منجر نمی شود.
همین پنج ماه پیش آتش سوزی در کارخانه ای در بنگلادش به مرگ ۱۱۲ نفر انجامید. این کارخانه حتی یک در مخصوص فرار اضطراری هم نداشت. در آن زمان هم بعضی شرکت ها وعده دادند که شیوه هایشان را تغییر دهند اما در عمل خبری نشد.
